Απρονοησία και Νέμεση

Ο Τάσος Ι. Αβραντίνης γεννήθηκε το 1969 και ζει στην Αθήνα. Είναι δικηγόρος Αθηνών και αντιπρόεδρος του πολιτικού κόμματος "Δράση". Ασχολείται ιδιαίτερα με την οικονομία, τα ατομικά δικαιώματα, το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής και αρθρογραφεί τακτικά στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο ("Καθημερινή", "Ελευθεροτυπία", "Εστία", "Ναυτεμπορική", "Presscode", κλπ.). Τα άρθρα του φιλοξενούνται μεταξύ άλλων και στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.e-rooster.gr.

Ο Κώστας Αζαριάδης είναι καθηγητής Οικονομικών στην έδρα Mallinckrodt του Πανεπιστημίου Washington στο Saint Louis και σύμβουλος της εκεί Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε θέματα συμβολαίων εργασίας, πολλαπλών ισορροπιών, παγίδων υπανάπτυξης και οικονομικής πολιτικής.

Ο Δημήτρης Βαγιανός είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο London School of Economics, όπου και διευθύνει το κέντρο Paul Woolley για τη μελέτη των δυσλειτουργιών των αγορών κεφαλαίου. Πριν έρθει στο LSE το 2004, είχε διδάξει στα Πανεπιστήμια Στάνφορντ και ΜΙΤ. Διευθύνει το πρόγραμμα Χρηματοοικονομικών στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, και είναι Ερευνητικός Εταίρος στο National Bureau of Economic Research των ΗΠΑ, Associate Editor του Review of Economic Studies και Journal of Financial Intermediation, και σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα βρίσκονται στα χρηματοοικονομικά και τη μικροοικονομία.

Ο Μανώλης Βασιλάκής είναι διευθυντής της "Athens Review of Books". Συγγραφέας μεταξύ άλλων, των βιβλίων "Καλά να πάθουν!", "Η ελληνική κοινή γνώμη μετά την 11η Σεπτεμβρίου (2002)" και "Η μάστιγα του Θεού" (2006).

Ο Παναγής Βουρλούμης γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα όπου τελείωσε το Γυμνάσιο το 1955. Σπούδασε στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στο Ινστιτούτο Ανάπτυξης της Διεθνούς Τραπέζης. Επί 40 χρόνια εργάστηκε σε τράπεζες, κατ' αρχάς στο εξωτερικό και κατόπιν στην Ελλάδα. Επί οκτώ χρόνια ήταν στέλεχος του Διεθνούς Χρηματοδοτικού Οργανισμού με έδρα την Ουάσινγκτον. Στη συνέχεια για λογαριασμό ομάδας τραπεζών από διάφορες χώρες, οργάνωσε και διηύθυνε μια τράπεζα επενδύσεων στην Ινδονησία. Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατά την περίοδο 1979-1981 ήταν διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τραπέζης. Κατά το διάστημα 1988-2000 ήταν επικεφαλής της Alpha Finance, Alpha Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων και Alpha Bank Romania, στην ίδρυση των οποίων συμμετείχε ουσιαστικά. Από το 2000 έως τα μέσα 2004 διετέλεσε πρόεδρος της Frigoglass και της Aegean Baltic Bank. Το 2004 ανέλαβε τη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ. Είναι παντρεμένος, πατέρας τριών παιδιών.

O Tάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο υπηρέτησε από το 1975 μέχρι το 2011. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έκανε διδακτορικό στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διετέλεσε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Εξωτερικών (στις κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη), καθώς και υπουργός Εσωτερικών (στην κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου). Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία για θέματα οικονομικά και οικονομικής πολιτικής, και άρθρα για οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο πεδίο της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, των διεθνών οικονομικών, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, των οικονομικών της τεχνολογίας και της βιομηχανικής οργάνωσης και πολιτικής.

Ο Γιώργος Δερτιλής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα, Πολιτική Θεωρία και Ιστορία στην Αγγλία (1973-1977). Από το 1978 έως το 2000 δίδαξε Ιστορία στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εξελέγη ομοφώνως υφηγητής το 1980 και καθηγητής Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών το 1983. Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, και είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας. Το 2000 εξελέγη τακτικός καθηγητής (directeur d' etudes) στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι και παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει ιδρύσει το Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διατελέσει μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας και των Επιστημονικών ή Διοικητικών Συμβουλίων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης και των Ιδρυμάτων Schlumberger και Maison Suger (Παρίσι). Δώδεκα βιβλία και σαράντα περίπου άρθρα του, έχουν δημοσιευθεί ή μεταφραστεί στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ισπανική και ιταλική γλώσσα. Από το 1989, έχει εκλεγεί τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών (Academia Europaea).

Ο Αρίστος Σ. Δοξιάδης γεννήθηκε το 1951, μεγάλωσε στην Αθήνα, και σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και οικονομικά στo Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με μελέτες δημόσιας πολιτικής για το ελληνικό κράτος και για διεθνείς οργανισμούς. Συμμετείχε σε πιλοτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καταπολέμηση της φτώχειας σε όλη την Ευρώπη, και στη συνέχεια διοίκησε εταιρίες συμβούλων επιχειρήσεων. Από το 1995 εργάζεται σε Εταιρείες Επιχειρηματικών Συμμετοχών (venture capital) για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Έχει αξιολογήσει εκατοντάδες επιχειρηματικά σχέδια, και έχει συνεργαστεί από κοντά με δεκάδες επιχειρηματίες. Από το 2010 γράφει άρθρα για την κρίση και τους θεσμούς στην ελληνική οικονομία. Ιστολογεί στο aristosd.wordpress.com. Το "Αόρατο ρήγμα" είναι το πρώτο του βιβλίο.

Ο Μιχάλης Ζουμπουλάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 1 Pantheon-Sorbonne.

Ο Χρυσάφης Ι. Ιορδάνογλου γεννήθηκε το 1952 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και οικονομικά στο London School of Economics. Πήρε το διδακτορικό του στα οικονομικά από το Queen Mary College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Με την επιστροφή του, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Στη συνέχεια, δίδαξε – μέχρι την αφυπηρέτησή του – επί 16 χρόνια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τα τελευταία χρόνια τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στη μελέτη της μεταπολεμικής οικονομικής ιστορίας της Ελλάδας. Για το θέμα έχει γράψει σειρά βιβλίων και άρθρων.

Ο Παναγιώτης Κ. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως πρεσβευτής/εμπειρογνώμων του Υπουργείου Εξωτερικών έχει συμμετάσχει σε όλες τις σημαντικές διαπραγματεύσεις της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των Διακυβερνητικών Διασκέψεων για την επεξεργασία της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης, της Συνθήκης του Maastricht για την Ευρωπαϊκή ��νωση και της Συνθήκης του Amsterdam. Υπήρξε ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Διακυβερνητική Διάσκεψη για τη σύνταξη της Συνθήκης της Νίκαιας και αναπλ. μέλος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης (Convention) για την επεξεργασία του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Είναι μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του ΕΛΙΑΜΕΠ και του ΟΠΕΚ. Μεταξύ άλλων έχει χρηματίσει Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (ΕΚΕΜ), μέλος της Independent Commission for the Comprehensive Review of the Institutions and Procedures of the Union και άλλων επιστημονικών ενώσεων. Έχει γράψει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, τις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είναι καθηγητής Οικονομικής στην Εδρα Neubauer του Πανεπιστημίου Tufts στη Βοστώνη. Προηγούμενα δίδαξε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στα Πανεπιστήμια Brown, Boston και Virginia Tech. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 80 μελέτες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά.

Ο Δημήτρης Ιωάννου είναι οικονομολόγος. Έχει ασχοληθεί με θέματα της ελληνικής και ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, καθώς και με θέματα νομισματικής πολιτικής, εξωτερικού εμπορίου και διεθνών οικονομικών σχέσεων. Τo τελευταίο διάστημα μελετά τις πτυχές ασυμμετρίας και τους μηχανισμούς ανισορροπίας της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Ο Ιωάννης Ληξουριώτης είναι καθηγητής Εργατικού Δικαίου στο Γενικό Τμήμα Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου και διδάσκων σε μεταπτυχιακά άλλων πανεπιστημίων. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, άρθρα και σχόλια στο πεδίο του εργατικού δικαίου και των εργασιακών σχέσεων. Υπήρξε και διατελεί Διευθυντής Σύνταξης σε νομικά περιοδικά.

Η Αντιγόνη Λυμπεράκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε οικονομικά και ανάπτυξη στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Σάσεξ. Είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Αθηνών και City University of New York (Queen' s College). Έχει εκδώσει άρθρα και βιβλία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό γύρω από θέματα βιομηχανικής αναδιάρθρωσης και πολιτικής, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και απασχόλησης. Έχει συντονίσει τα Εθνικά Σχέδια για την Απασχόληση 2001, 2002 και 2003 και είναι μέλος του ΔΣ του ΙΣΤΑΜΕ.

Ο Μάνος Ματσαγγάνης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δίπλωμα Master's στην οικονομία της υγείας από το Πανεπιστήμιο του York και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Bristol. Από τον Σεπτέμβριο 2014 ως τον Απρίλιο 2015 φιλοξενήθηκε στα Πανεπιστήμια Harvard και Berkeley ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright. Από τον Μάρτιο του 2016 κατέχει τη διεθνή έδρα Δημόσιας Οικονομικής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου.

Ο Μιχάλης Μητσόπουλος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, είναι Συντονιστής Έρευνας και Ανάλυσης στον ΣΕΒ. Έχει εργαστεί στο παρελθόν ως υπουργικός σύμβουλος επί οικονομικών θεμάτων. Έχει διδάξει ως λέκτορας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics). Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα του που έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα ξένα επιστημονικά περιοδικά, στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα εξής βιβλία: "Organisation and Bureaucacy: An Analysis of Modern Theories", Routlege and Kegan Paul (ελληνική έκδοση: "Οργάνωση και γραφειοκρατία", εκδόσεις Μαθιουδάκη/Ανδρονόπουλου, Αθήνα 1991)· "Modern Greece: Facets of Underdevelopment", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Νεο-ελληνική κοινωνία: Όψεις υπανάπτυξης", Εξάντας, Αθήνα 1978)· "Politics in the Semi-periphery: Early Parliamentarism and Late Industrialisation in the Balkans and Latin America", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Κοινοβουλευτισμός και εκβιομηχάνιση στην ημι-περιφέρεια: Ελλάδα, Βαλκάνια, Λατινική Αμερική", Θεμέλιο, 1987)· "Post-Marxist Alternatives: The Construction of Social Orders", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Μεταμαρξιστικές προοπτικές: για μια νέα πολιτική οικονομία και κοινωνιολογία", Θεμέλιο, 1992)· "Ο εθνικισμός στην ύστερη ανάπτυξη", Θεμέλιο, 1994· "Back to Sociological Theory: The Construction of Social Orders", MacMillan, 1991 (ελληνική έκδοση: "Επιστροφή στην κοινωνιολογική θεωρία: Η έννοια της ιεραρχίας και το πέρασμα από τη μικρο- στην μακρο-κοινωνιολογία", Θεμέλιο, Αθήνα, 1997)· "Sociological Theory: What Went Wrong? Diagnosis and Remedies", Routledge, 1995 (ελληνική έκδοση: "Η κρίση της κοινωνιολογικής θεωρίας: Τι πήγε λάθος;", Θεμέλιο, Αθήνα 2000)· "Για έναν εναλλακτικό τρίτο δρόμο: αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός και τα αδιέξοδα της πολιτικής σκέψης του Antony Giddens", Θεμέλιο, Αθήνα 2001· "Από την αλλαγή στον εκσυγχρονισμό: κριτικές παρεμβάσεις", Θεμέλιο, Αθήνα 2002.

Η Μιράντα Ξαφά γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου τελείωσε τις βασικές οικονομικές σπουδές στο Pierce College. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο University of Pennsylvania των ΗΠΑ, όπου ολοκλήρωσε την διδακτορική της διατριβή το 1979, μελετώντας τις εκπτώσεις στις εισαγωγές βιομηχανικών προϊόντων από τη συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ξεκίνησε τη σταδιοδροµία της το 1980 ως οικονοµολόγος στο Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο στην Ουάσινγκτον, όπου επικεντρώθηκε στα σταθεροποιητικά προγράµµατα για τη Λατινική Αµερική. Το 1991-1993 ήταν διευθύντρια του οικονοµικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και εν συνεχεία εργάστηκε ως αναλύτρια των διεθνών αγορών στο Λονδίνο. Μέλος του Εκτελεστικού Συµβουλίου του ΔΝΤ την περίοδο 2004-2009, είναι τώρα senior scholar στο Centre for International Governance Innovation. Έχει διδάξει οικονοµικά στο πανεπιστήµιο Pennsylvania των ΗΠΑ, όπου έκανε το διδακτορικό της, και στο Princeton, ενώ έχει δηµοσιεύσει άρθρα και µελέτες σχετικά µε διεθνή οικονοµικά θέµατα.

Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι αναπληρωτής καθηγητής πολιτικής επιστήμης και συνδιευθυντής του κέντρου Jean Monnet στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Κατά το παρελθόν κατείχε ερευνητικές και διδακτικές θέσεις στα Πανεπιστήμια του Μπράντφορντ και του Λιντς, στο London School of Economics και στα Πανεπιστήμια Πρίνστον και Γέιλ. Είναι συγγραφέας των βιβλίων "Negotiating the New Europe" (Ashgate, 2002), "From Marginalization to Membership: Romania and the European Union" (με τον David Phinnemore, Routlege, 2008) και "The Limits of Europeanisation: Reform Capacity and Policy Conflict in Greece" (με τον Kevin Featherstone, Palgrave, 2008, στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Οκτώ, 2010). Έχει δημοσιεύσει πλήθος μελέτες και έχει γράψει βιβλία για θέματα που αφορούν την ελληνική πολιτική, τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Αθανάσιος-Γεώργιος Παπανδρόπουλος γεννήθηκε το 1940 και στη δημοσιογραφία δραστηριοποιείται επί 56 χρόνια. Έχει σπουδάσει στο Βέλγιο και τη Γαλλία οικονομικές επιστήμες, πολιτική φιλοσοφία και επικοινωνία και υπήρξε ο πρώτος Έλληνας ανταποκριτής στις Βρυξέλλες για λογαριασμό του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη το 1964. Διετέλεσε αρθρογράφος και συντάκτης στον Οικονομικό Ταχυδρόμο κατά τις περιόδους 1963-1967 και 1977-2004 ενώ στην καριέρα του συνεργάστηκε με γνωστά βελγικά και γαλλικά περιοδικά, με μεγάλες ελληνικές εφημερίδες και πραγματοποίησε σημαντικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές (ΕΡΤ, SBC TV, Κανάλι 5, Αθήνα 9.84). Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας έχει τιμηθεί με 42 διεθνή και ελληνικά δημοσιογραφικά βραβεία· είναι συγγραφέας έξι βιβλίων και το 2002 εξελέγη μέλος της Άτυπης Γερουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Χριστόφορος Α. Πισσαρίδης είναι καθηγητής στην έδρα Νόρμαν Σόσνοου Οικονομικών στο London School of Economics. Το 2010 τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομικών, για την εργασία του στα οικονομικά της απασχόλησης και πιο συγκεκριμένα της ανεργίας, μαζί με τους Ντέιλ Μόρτενσεν και Πίτερ Ντάιαμοντ. Το 2005 τιμήθηκε με το βραβείο IZA για τα Οικονομικά της Εργασίας (μαζί με τον Ντέιλ Μόρτενσεν). Συγγραφέας, ανάμεσα σε άλλα, του σημαντικού έργου Equilbrium Unemployment Theory. Εκλεγμένο μέλλος (Fellow) της Βρετανικής Ακαδημίας και των Econometric Society, European Economic Association (πρόσφατα πρόεδρός του) και Society of Labor Economists. Είναι ο πρόεδρος του Δ.Σ. του επιστημονικού περιοδικού "Economica" του LSE. Επιστημονικός συνεργάτης του Centre for Economic Policy Research.

Ο Γιάννης Σπράος είναι επίτιμος καθηγητής στο University College of London, όπου κατείχε την Έδρα της Πολιτικής Οικονομίας (1965-1982). Στην Ελλάδα υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (1985-87). Ως πρόεδρος ανεξάρτητης επιτροπής (1996-97) μερίμνησε για τη δημοσίευση πέντε εκθέσεων, μία εκ των οποίων αφορούσε τις συντάξεις. Το 19998-2000 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο ΔΝΤ, έχοντας δημοσιεύσει δοκίμιο με τίτλο "Οι όροι των Μνημονίων του ΔΝΤ: αναποτελεσματικότητα, ανεπάρκεια και αστοχία.

Ο Γιάννης Στουρνάρας είναι καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός διευθυντής στο 10BE. Αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978 και απέκτησε Master και Διδακτορικό (MPhil 1980, DPhiL 1982) από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το 1981 έως το 1985 ως Research Fellow και Lecturer στο Κολλέγιο St. Catherine' s και ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Ενεργειακών Σπουδών. Την περίοδο 1986-1989 εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών σε θέματα Δημοσίων Επιχειρήσεων και Εισοδηματικής Πολιτικής και στη συνέχεια της Τραπέζης της Ελλάδος (1989-1994) σε θέματα νομισματικής πολιτικής. Ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 και συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής εκπροσωπώντας το Υπουργείο στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμμετείχε την ίδια περίοδο στις διαβουλεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ και είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον ΟΟΣΑ. Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου ενώ από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους. Από τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Μάρτιο του 2004 ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Από το 2005 έως το 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος στην ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακή, ενώ από το 2005 είναι μέλος του συμβουλίου των επιτρόπων της Γενναδείου Βιβλιοθήκης. Σήμερα είναι Γενικός Διευθυντής στο ΙΟΒΕ.

Ο Πλάτων Τήνιος είναι οικονομολόγος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Σπούδασε οικονομικά στο Καίμπριτζ (Μ.Α. 1978, Ρh.D. 1984) και στην Οξφόρδη (Μ. Ρhil. 1980). Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έχει εργαστεί στα Υπουργεία Οικονομίας και Βιομηχανίας, καθώς επίσης και στην Εμπορική Τράπεζα. Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού από το 1996 ως το 2004. Την περίοδο 1999-2004 υπήρξε μέλος της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει δημοσιεύσει μελέτες στον χώρο των συντάξεων και της κοινωνικής προστασίας. Διδάσκει κοινωνικές ασφαλίσεις, οικονομική της ασφάλισης και γήρανση του πληθυσμού και οικονομία. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με τον χώρο των συντάξεων, της κοινωνικής πολιτικής, της κατοικίας και των οικονομικών επιπτώσεων της πληθυσμιακής γήρανσης. Με το SHARE ασχολείται εξαρχής ως αναπληρωτής συντονιστής της ελληνικής ομάδας. Η έρευνά του αφορά τα πεδία της φτώχειας, των άτυπων δικτύων συνοχής και κατοικίας όπως και τις διασυνδέσεις αυτών των θεμάτων με θέματα υγείας.

Ο Λουκάς Τσούκαλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, στο Κολέγιο της Ευρώπης στη Μπριζ και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Δίδαξε επί σειρά ετών σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, μεταξύ άλλων, στην Οξφόρδη, στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του London School of Economics (LSE) και στο Κολέγιο της Ευρώπης. Σήμερα είναι καθηγητής ευρωπαϊκής οργάνωσης στην έδρα Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Έχει διατελέσει επίσης, μεταξύ άλλων, πρόεδρος του ΔΣ και διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (ΕΚΕΜ) και πρέσβης και ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού για ευρωπαϊκά θέματα. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο, το οποίο έχει μεταφραστεί σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και ενεργό συμμετοχή τόσο στον χώρο της πολιτικής όσο και της οικονομίας. Μεταξύ των βιβλίων του περιλαμβάνονται τα "The New European Economy", 1997, και "What Kind of Europe?", 2004.

Ο Μιχάλης Χαλιάσος κατέχει την έδρα των Μακροοικονομικών και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φραγκφούρτης από το 2004. Είναι Διευθυντής του Κέντρου Χρηματοοικονομικών Μελετών (Center for Financial Studies - CFS), συντονιστής του νέου αγγλόφωνου μεταπτυχιακού προγράμματος Master in Money and Finance και Κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών και Διοίκησης υπεύθυνος για τις διεθνείς σχέσεις. Είναι επίσης Ερευνητικός Εταίρος του Center for Economic Policy Research (CEPR) του Λονδίνου και του ερευνητικού δικτύου NETSPAR (Ολλανδία), καθώς και Καθηγητής Έρευνας στο Ινστιτούτο Ερευνών ΜΕΑ του Πανεπιστημίου του Mannheim (Research Institute on the Economics of Aging). Υπήρξε στο παρελθόν Αναπληρωτής Κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστήμιου Κύπρου και μέλος του Συμβουλίου και της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σήμερα είναι μέλος της Επιτροπής Αναγνώρισης Ιδιωτικών Πανεπιστημίων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Μιχάλης Χαλιάσος γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1978 και κατόπιν ολοκλήρωσε τις πτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο (BA, 1981; MA in Economics, 1986), και τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ (MA, 1982, M. Phil., 1984 και Ph.D., 1987), όπου και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή υπό την εποπτεία του Νομπελίστα James Tobin. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Maryland, ΗΠΑ (Επίκουρος Καθηγητής, 1987-93), στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (1993-2004), και στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φραγκφούρτης (2004-Σήμερα). Διατέλεσε επανειλημμένα Επισκέπτης Καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο (EUI) στη Φλωρεντία και επισκέπτης ερευνητής στο CSEF (Center of Studies in Economics and Finance) της Ιταλίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στα Μακροικονομικά και τα Χρηματοοικονομικά με έμφαση στα περιουσιακά στοιχεία και χρέη των νοικοκυριών. Διατέλεσε πρόσφατα σύμβουλος του δικτύου Household Finances and Consumption της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που δημιουργεί εκτενή βάση δεδομένων για τα περιουσιακά στοιχεία των νοικοκυριών στην Ευρωζώνη.

Ο Μιχάλης Μ. Ψαλιδόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από 29/6/2015, Αναπληρωτής Εκτελεστικός Διευθυντής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κατά το παρελθόν δίδαξε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διατέλεσε υπότροφος της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) και του ιδρύματος Fulbright και επισκέπτης ερευνητής στα Πανεπιστήμια Duke, Princeton και στο King's College του Λονδίνου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Ιστορία της Οικονομικής Σκέψης του 19ου και του 20ου αιώνα, καθώς και στη σχέση μεταξύ οικονομικής σκέψης και οικονομικής πολιτικής. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα οικονομικής ιστορίας και ιστορίας οικονομικών θεωριών με έμφαση στη σχέση μεταξύ οικονομικής σκέψης και οικονομικής πολιτικής. Το έργο του "Διεθνής σύγκρουση και οικονομική σκέψη: Διεθνές εμπόριο και εθνικό συμφέρον 17ος-20ός αιώνας", τιμήθηκε το 2006, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.