Ιστορία κοινωνικής πολιτικής

Ο Κώστας Γαγανάκης γεννήθηκε στη Γλασκώβη (Βρετανία) τον Μάρτιο του 1961. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Γλασκώβης, όπου το 1988 αναγορεύθηκε διδάκτορας στη Νεότερη Ευρωπαϊκή Ιστορία. Από το 1996 διδάσκει πρώιμη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύεται στην κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της Μεταρρύθμισης, με κύριο πεδίο αναφοράς τη Γαλλία των Θρησκευτικών Πολέμων του 16ου αιώνα. Πέρα από το πρώτο του βιβλίο ("Ο πόλεμος των λέξεων. Θρησκευτική διαμάχη και προπαγάνδα στη Γαλλία τον καιρό της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου", Αθήνα, Νεφέλη, 2003), έχει συγγράψει άρθρα σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της κρίσης της Μεταρρύθμισης, και με την ιστοριογραφία του 16ου αιώνα. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Historein/Ιστορείν.

Ο Κώστας Δικαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο (1987), και στο Εδιμβούργο (PhD 1992). Η διδακτορική του διατριβή σχετίζει έννοιες της νεο-μαρξιστικής θεωρίας του κράτους με τις λειτουργίες του Βρετανικού Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΝHS). Εργάστηκε ως εμπειρογνώμονας και διοικητικό στέλεχος σε έργα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1995-2000). Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης (ΠΔ 407/80) στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του ΔΠΘ διδάσκοντας πολιτική υγείας, και οργάνωση και διοίκηση υπηρεσιών υγείας, και το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης (1998-2004). Από τον Δεκέμβριο του 2009 είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του ΔΠΘ στο αντικείμενο "Πολιτική και Ιστορία των Υπηρεσιών Υγειονομικής Φροντίδας". Είναι συν-συγγραφέας του βιβλίου του ΕΑΠ για την Πολιτική Υγείας. Οι πρόσφατες δημοσιεύσεις του αφορούν θέματα κοινωνικής πολιτικής και πολιτικής υγείας, κυρίως σχετικά με τον κομματικό ανταγωνισμό γύρω από το ΕΣΥ, και την ιδεολογική διάσταση στην διοίκηση νοσοκομείων.

Ο Γιάννης Κοκκινάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1967. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης όπου και υποστήριξε την διδακτορική του διατριβή με θέμα "Νόμισμα και Πολιτική στην Ελλάδα 1830-1910". Είναι λέκτορας νεότερης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης όπου διδάσκει Νεότερη Ιστορία. Το ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νομισματική ιστορία τοι 19ου και 20ου αιώνα, στην ιστορία της Κρητικής Πολιτείας, στην κοινωνική πολιτική και στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ο Νίκος Λέανδρος είναι καθηγητής οικονομικών στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και Αναπληρωτής Πρύτανης Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης στο ίδιο πανεπιστήμιο. Σπούδασε οικονομικά στο Λονδίνο και στο Μάντσεστερ (Salford University), όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ των οικονομικών επιστημών. Δίδαξε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Salford και επί σειρά ετών εργάστηκε στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Τραπέζης της Ελλάδος. Έχει επιμεληθεί σειρά εκδόσεων για τα οικονομικά του βιβλίου στην Ελλάδα και στο παρελθόν διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και υπεύθυνος ερευνών για την αγορά του βιβλίου και τις εκδοτικές επιχειρήσεις. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα και μονογραφίες κυρίως σε θέματα που αφορούν τα οικονομικά των Μέσων, την Κοινωνία της Πληροφορίας, τη βιομηχανική αναδιάρθρωση και την κοινωνική ασφάλιση. Είναι συγγραφέας των βιβλίων "Μαζικά έντυπα επικοινωνίας στην Ελλάδα: Οικονομικές και τεχνολογικές προσεγγίσεις" (Εκδόσεις Δελφίνι, 1992), "Πολιτική Οικονομία των ΜΜΕ: Η αναδιάρθρωση της βιομηχανίας των μέσων στην εποχή της πληροφορικής επανάστασης" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000), "Το διαδίκτυο: Ανάπτυξη και αλλαγή" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2005), "Επιχειρηματικές στρατηγικές και βιομηχανία των μέσων" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008).