Μπάιρον εναντίον Έλγιν

Ο Πάνος Τριγάζης γεννήθηκε το 1950 στη Μίνθη Ολυμπίας και μεγάλωσε στον Πύργο. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Λονδίνο, όπου έκανε και μεταπτυχιακό στην οικονομική ανάπτυξη. Εντάχθηκε στο κίνημα της Αριστεράς από τα χρόνια της χούντας, αρχικά ως μέλος της ΚΝΕ και στη συνέχεια του ΚΚΕ, όπου διετέλεσε μέλος της ΚΕ από το 1982 και του Πολιτικού Γραφείου από τον Μάρτη ως τον Ιούνη του 1991. Μετά το 1991 συμμετέχει ενεργά στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ από υπεύθυνες θέσεις (εξωτερική πολιτική - διεθνείς σχέσεις). Υπήρξε Γεν. Γραμματέας της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (1981-1991) και Γεν. Γραμματέας της Κίνησης Πολιτών κατά του Ρατσισμού (1992-2006). Συμμετέχει ενεργά και σήμερα στο διεθνές κίνημα ειρήνης ως μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και είναι Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ). Έχουν εκδοθεί βιβλία του από τις εκδόσεις "Δελφίνι", τις εκδόσεις "Ελληνικά Γράμματα" και τις εκδόσεις "Ταξιδευτής". Εξελέγη μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙ-ΖΑ-ΕΚΜ από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Δεκέμβρη 2012.

Η Αικατερίνη Δούκα - Καμπίτογλου είναι ομότιμη καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Leeds και Reading της Μεγ. Βρετανίας. Δίδαξε αγγλική και συγκριτική λογοτεχνία στο Τμήμα Αγγλικής του ΑΠΘ. Το συγγραφικό-επιστημονικό της έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων βιβλίων το "Plato and the English Romantics": διάλογοι (London and New York: Routledge, 1990), επιμέλειες εκδόσεων και δημοσιεύσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως σε θέματα που σχετίζονται με την ποίηση και την ποιητική του ρομαντισμού, τη φιλοσοφία, την ελληνική λογοτεχνία, τη θεωρία της λογοτεχνίας και τις πολιτισμικές σπουδές. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Αγγλικής & Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Αντιπρύτανις του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1979. Σπούδασε παιδαγωγικά και κατόπιν ΜΜΕ στο ΑΠΘ. Επίσης, με υποτροφία του Πανεπιστημίου του Nottigham, "Πολιτισμική Κοινωνιολογία" και ολοκληρώνει τώρα το 2ο μεταπτυχιακό της στην Παιδαγωγική Σχολή του ΑΠΘ. Τιμήθηκε με υποτροφία επίδοσης από τα Ιδρύματα Κρατικών Υποτροφιών κι έχει συμμετοχή σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Έχει γράψει τέσσερα βιβλία και πολλά άρθρα και δοκίμια. Συμμετέχει έμπρακτα σε πολιτικούς φορείς διεθνώς και σε κοινωνικά κινήματα. Συνδημιουργός του διαδικτυακού τόπου http://www.agitprop.gr/.

Ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Βύρωνος και συμπρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου των Εταιρείων Βύρωνος. Συγγραφέας πολλών εργασιών και βιβλίων στα ελληνικά και αγγλικά για τον Λόρδο Βύρωνα και την ποίησή του, όπως και για το έργο άλλων μεγάλων ποιητών.

Η Πέπη (Καλλιόπη) Ρηγοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Xημεία. Στην συνέχεια πήγε στο Παρίσι, για να σπουδάσει Ιστορία και Θεωρία της Τέχνης. Το 1984 έγινε δρ. της Ιστορίας Τέχνης στη Σορβόννη, με θέμα της διατριβής της "Η σκηνή στον Paul Klee". Δίδαξε στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στην Φιλοσοφική Αθηνών και στο Τμήμα ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ, του οποίου σήμερα είναι ομότιμος καθηγήτρια. Ανάμεσα στα αντικείμενα που δίδαξε είναι Ιστορία και Θεωρία του Πολιτισμού, Εικαστικές και Παραστατικές Τέχνες, Αισθητική και Επικοινωνία με επίκεντρο την πόλη, Ανάλυση Λόγου και Εικόνας, Μύθος και Ψυχανάλυση κ.ά., ενώ παράλληλα έχει διοργανώσει, στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Τεχνών και Πολιτιστικής Διαχείρισης, συνέδρια, έρευνες και ημερίδες για την τέχνη, τους διωκόμενους πολιτισμούς, τους εξόριστους από τόπους αλλά και μέσα στο ίδιο τους το δέρμα ανθρώπους. Είναι συγγραφέας βιβλίων όπως "Σταθμοί στην ιστορία της ελληνικής τέχνης" (με τον Λευτέρη Οικονόμου, 1986), "Αυτοματοποιητική , ένας λόγος για την Τέχνη και την Τεχνολογία" (1988), "Ο Νάρκισσος, στα ίχνη του Μύθου και της Εικόνας" (1994), "Το σώμα: Ικεσία και Απειλή" (2003), "Ο τρελός Πρόεδρος και η γυναικεία ηδονή" (2008), "Ζητήματα Ιστορίας του Πολιτισμού" -σε συνεργασία με τον Γιάγκο Ανδρεάδη- (2010), "Θάλαμος Ανανήψεως" (2014), "Το σώμα: Τέχνη και ισταρική" (2016), δοκιμίων, ανακοινώσεων, άρθρων κ.λ.π. Ασχολείται με την ζωγραφική, το βίντεο και το θέατρο και αρθρογραφεί στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Ιστορικός, δημοσιογράφος και Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Φιλίας Ελλάδας-Κίνας την τελευταία 12ετία, ο Θόδωρος Καρζής ανάλωσε τα χρόνια αυτά στη συστηματική, σε βάθος μελέτη της μακρότατης ιστορικής και πολιτισμικής διαδρομής του κινεζικού λαού. Προϊόν της μελέτης του αποτελεί "Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας", συνολική πραγμάτευση ενός μεγάλου θέματος, που έρχεται τώρα να εμπλουτίσει την ελληνική βιβλιογραφία. Τα προηγούμενα έργα του Θόδωρου Καρζή, ή τουλάχιστον τα περισσότερα, έχουν αποσπάσει θερμότατες κριτικές και τιμητικές διακρίσεις: η 5τομη "Ιστορία της γυναίκας", Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, "Οι πατρίδες των Ελλήνων", Μεγάλη Περγαμηνή της Εστίας Νέας Σμύρνης και Βραβείο της Ένωσης Σμυρναίων, "Τα σωστά ελληνικά" και "Η εποποιία της γλώσσας", Βραβείο του Ιδρύματος Μπότση. Τόσο στις κριτικές, όσο και στις εισηγητικές εκθέσεις των βραβεύσεων υπογραμμίζεται ότι τα κείμενα του συγγραφέα είναι αξιόπιστα για τους ειδικούς και επαγωγά για το ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Στο δημοσιογραφικό τομέα, ο Θόδωρος Καρζής υπήρξε πολιτικός αρθρογράφος, Διευθυντής Ειδήσεων της Δημόσιας Τηλεόρασης, Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ και του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Ως Διευθυντής Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης και Διεθνών Σχέσεων της ΕΡΤ εκπροσώπησε για χρόνια την Ελλάδα στους διεθνείς οργανισμούς Universite Radiophonique et Televisuelle Internationale (URTI, Παρίσι) και Comite Europeen de Television Scolaire (CETS, Βρυξέλλες). Πρόεδρος και, στη συνέχεια, επίτιμος πρόεδρος του Centre Mediterraneen de la Communication Audiovisuelle (CMCA, Παρίσι-Μασσαλία).