Οι Έλληνες στη διασπορά

Ο Βασίλης Καρδάσης γεννήθηκε το 1956 στη Δημητσάνα. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Παρίσι Ι. Από το 1987 διδάσκει οικονομική ιστορία στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης όπου σήμερα υπηρετεί ως καθηγητής. Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα αντικείμενα των ερευνών του περιλαμβάνουν θέματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με έμφαση στην κοινωνική και οικονομική ιστορία.

Η Τζελίνα Χαρλαύτη αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στα πανεπιστήμια του Κέμπριτζ και της Οξφόρδης. Είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Είναι συγγραφέας σημαντικού αριθμού άρθρων και βιβλίων ανάμεσα στα οποία το "Greek shipowners and Greece 1945-1975" (1993), "Global markets: The internationalization of sea transport industries since 1850s" (1998), καθώς και το "Ιστορία και ναυτιλία, 16ος-20ός αι." (2001). Έχει διατελέσει επισκέπτρια καθηγήτρια σε πανεπιστήμια του Καναδά και της Αγγλίας, και είναι αντιπρόεδρος της συντακτικής επιτροπής του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού "International Journal of Maritime History".

Η Δέσποινα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα (1994) με άριστα στην κοινωνιολογία της μετανάστευσης από την Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού. Είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο "Κοινωνιολογία του Αποκλεισμού και της Κοινωνικής Μεταβολής". Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στα θέματα κοινωνικού αποκλεισμού και μετανάστευσης, καθώς και στην ένταξη των ευπαθών ομάδων. Έχει δημοσιεύσει μεταξύ άλλων τα βιβλία (με τον Α. Μωυσίδη) "Η Κοινωνική ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ελλάδα, Αθήνα 2011", "Εργασία, εκπαίδευση, ταυτότητες", από τις εκδόσεις Κριτική, "Κοινωνιολογία του αποκλεισμού στην εποχή της παγκοσμιοποίησης", εκδόσεις Τόπος, Αθήνα 2012 και (με τον Χ. Μπάγκαβο) "Μετανάστευση και ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία", από τις εκδόσεις Gutenberg, Aθήνα 2006.

Ο καθηγητής Μόσχος Μορφακίδης - Φυλακτός είναι πρόεδρος του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών ("Centro de Estudios Bizantinos, Neogriegos y Chipriotas de Granada"/ C.E.B.N.Ch.) του Πανεπιστημίου της Γρανάδας.

Ο Σπύρος Κουζινόπουλος γεννήθηκε στην πόλη των Σερρών το 1947. Στα σαράντα πέντε χρόνια που άσκησε το δημοσιογραφικό λειτούργημα εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της Θεσσαλονίκης και της Aθήνας ως συντάκτης, αρχισυντάκτης και διευθυντής σύνταξης, ενώ υπήρξε ανταποκριτής επί μία δεκαπενταετία του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων στη Βόρεια Ελλάδα, με αρμοδιότητα στον βαλκανικό χώρο. Για τις ιδέες και την αρθρογραφία του συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε από τη Χούντα. Το 1974 ήταν υποψήφιος βουλευτής με την Ενωμένη Αριστερά στον νομό Σερρών. Διετέλεσε μέλος του προεδρείου της ΕΣΗΕΜΘ και πήρε μέρος σε διεθνή δημοσιογραφικά συνέδρια και συναντήσεις. Τιμήθηκε με μετάλλια και διακρίσεις για τη συμβολή του στη διαβαλκανική συνεργασία και τη βοήθειά του στην ομογένεια. Σε δική του ιδέα στηρίχθηκε η δημιουργία, το 1991, του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, του οποίου υπήρξε γενικός διευθυντής μέχρι τη συνταξιοδότησή του, τον Δεκέμβριο του 2008. Το 1994 ίδρυσε την Ένωση των Βαλκανικών Πρακτορείων Ειδήσεων, της οποίας διετέλεσε επί δεκαπενταετία γενικός γραμματέας. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: "Ο ηρωικός Μάης της Θεσσαλονίκης" (1976), "Φάκελος Τουρκία" (1983), ""Ελευθερία" - Η άγνωστη ιστορία της πρώτης παράνομης οργάνωσης και εφημερίδας της Κατοχής" (1986), "Η εκτέλεση της Ειρήνης (Υπόθεση Νικηφορίδη)" (1988), "Το μεγάλο άλμα: Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης" (1997), "Γκεόργκι Δημητρόφ - Σελίδες από το απόρρητο ημερολόγιο" (1999), "Υπόθεση Αλόις Μπρούνερ - Ο δήμιος των Εβραίων της Θεσσαλονίκης" (2005), "Τα παρασκήνια του Μακεδονικού ζητήματος (Μαρτυρίες πρωταγωνιστών, άγνωστα έγγραφα και ντοκουμέντα)" (2008), "Δράμα 1941, μια παρεξηγημένη εξέγερση" (2011). Το τελευταίο ήταν υποψήφιο το 2012 για το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο.

Η Λίνα Βεντούρα σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές κοινωνιολογίας στο Βέλγιο και εκπόνησε τη διατριβή της στην ιστορία στη Γαλλία. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει κοινωνιολογία και ιστορία της μετανάστευσης.