Ο ελληνικός εμφύλιος: Μια ψυχαναλυτική προσέγγιση

Ο Αντώνης Λιάκος γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα. Είναι ιστορικός, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα 1969-1973 φυλακίστηκε από τη Δικτατορία. Πτυχιούχος στα 1977, συνέχισε με υποτροφία του ΙΚΥ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, διδακτορική διατριβή στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο ΑΠΘ, 1984. Δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ μεταξύ 1981-1990. Το 1988-1989 ήταν Honorary Research Fellow στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Το 1995 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας και στο Πανεπιστήμιο του Sydney στην Αυστραλία. Το 1996-1997 ήταν Visiting Research Fellow στο Πανεπιστήμιο του Princeton, ΗΠΑ. Το 2001 ήταν επισκέπτης καθηγητής στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι και το 2003 στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Διετέλεσε καθηγητής της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του αφορά την νεώτερη και σύγχρονη ιστορία, ειδικότερα την ιστορία της συγκρότησης των εθνικών κρατών στην Ελλάδα και στην Ιταλία, την κοινωνική ιστορία και την ιστορία της ευρωπαϊκής ιστοριογραφίας. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει βιβλία (το ένα στα ιταλικά) και μελέτες δημοσιευμένες σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά επιστημονικά περιοδικά και ειδικούς τόμους. Έχει διατελέσει μέλος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, της Επιτροπής Ιστορίας της Εθνικής Τράπεζας, και άλλων πρωτοβουλιών οργάνωσης της ιστορικής έρευνας. Διηύθυνε εκδοτικές σειρές Ιστορίας στις εκδόσεις "Γνώση", "Θεμέλιο" και τώρα "Νεφέλη", και αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Το Βήμα". Οι πρώτες δημοσιευμένες εργασίες του ήταν: "Οι φιλελεύθεροι στην επανάσταση του 1862: Ο πολιτικός σύλλογος "Ρήγας Φεραίος"" (1980), "Η διάθλαση των επαναστατικών ιδεών στον ελληνικό χώρο 1830-1850" (1983), "Οι δυνατότητες πρόσληψης του μαρξισμού στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα" (1984), "Η Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης (Φεντερασιόν) και η Σοσιαλιστική Νεολαία: Τα καταστατικά τους" (1985).

Ο Παύλος Τσίμας γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1953. Σπούδασε Νομικά, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δοκίμασε για λίγο τη δικηγορία και, από το 1980, βρήκε καταφύγιο στην δημοσιογραφία. Ήταν για δέκα χρόνια πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης και αργότερα διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού "902" και της εφημερίδας "Πρώτη". Γράφει στην εφημερίδα "Τα Νέα" από το 1992, κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές από το 1986 και, στην τηλεόραση, παρουσίασε την πρώτη του εκπομπή το 1993. Έχει επιμεληθεί και παρουσιάσει εκπομπές λόγου ("Μετρό" στον "ΣΚΑΪ", "Μήλον της Έριδος" στο "MEGA", "Μετά" στη "ΝΕΤ") και εκπομπές έρευνας ("Video" στο "MEGA", "Μαύρο Κουτί", με τους Αλέξη Παπαχελά και Τάσο Τέλλογλου, στο "MEGA" και "Κόκκινο πανί" στον "ANT1") καθώς και μία αθλητική εκπομπή, στη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων, στη "ΝΕΤ". Για έκτη χρονιά φέτος, παρουσιάζει την "Έρευνα" στο "MEGA".

Ο Αντώνης Παπαρίζος κατάγεται από τον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, όπου τελείωσε και το Λύκειο, και σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόνη Paris I-Pantheon και στο Centre d' Analyse Comparative des Systemes Politiques του ίδιου Παν/μίου: δύο διπλώματα στην Πολιτική Κοινωνιολογία, στην Κοινωνιολογία και στην Ιστορία. Είναι διδάκτωρ D' Etat του Παν/μίου Paris 2, με πεδίο έρευνας την Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Αναγνωρίστηκε ως υφηγητής το 1989 από το Paris 2. Απο το 1985 διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κοινωνιολογία και Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Ως προσκεκλημένος καθηγητής έχει διδάξει σε άλλα ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. Είναι αναπληρωτής καθηγητής. Συμμετείχε με επιστημονικές ανακοινώσεις σε Διεθνή Συνέδρια και δημοσίευσε πολυάριθμες εργασίες. Από τις εργασίες του: - Contribution a une apprehension du rapport entre politique et religion et l' emergence du christianisme, Paris, 1987. - "Autorite politique et autorite mantique"Tiresias et Oedipe", KERNOS, Liege, no 3, 1990. - "Διαφωτισμός, θρησκεία και παράδοση στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία" στο Ν. Δεμερτζής, Θ. Λίποβατς και ά., "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" Αθήνα, Οδυσσέας, 1994. - "Λόγος και η θρησκεία ως πολιτική κοσμογονία στη δημοκρατία των Αθηναίων " στο Γ. Βλάχος, Α. Μάνεσης και ά., "Η αθηναϊκή δημοκρατία", Αθήνα, Ακαδημία Αθηνών, 1995 κ.ά.

Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος είναι ιστορικός, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και μέλος των ΑΣΚΙ. Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του είναι ο 20ός αιώνας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η πολιτική λειτουργία του στρατού, οι πολιτικές συγκρούσεις και διώξεις. Έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και ιστορικές εκθέσεις.

Ο Ιωάννης Βαρτζόπουλος είναι ψυχίατρος και ψυχαναλυτής, Διδάσκων αναλυτής της Ελληνικής και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας. Έχει διατελέσει Συντονιστής Διευθυντής Ψυχιατρικής στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας του Νοσοκομείου Σωτηρία και Λέκτωρ Ψυχιατρικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Εκδίδει το ψυχαναλυτικό περιοδικό Οιδίπους και επί τρία χρόνια ήταν εκδότης του Greek Annualτου International Journal of Psychoanalysis. Έχει διδάξει ως προσκεκλημένος ομιλητής σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στο Πάντειο και στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο καθώς και στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά όπως το International Journal of Psychoanalysis και το Psychoanalytic Quarterly. Έχει επίσης συμμετάσχει στη συγγραφή και επιμέλεια βιβλίων με ψυχιατρική και ψυχαναλυτική θεματολογία.

Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και έλαβε την ειδικότητα της ψυχιατρικής στη Γαλλία, στο Paris ΧΙΙ. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της κοινωνικής ψυχιατρικής και μέλος της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης. Επίσης επιστημονικός διευθυντής της Εταιρείας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του ΔΣ. Υπήρξε ταμίας του ΔΣ της Παγκόσμιας Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (WAPR), ενώ διετέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού Κλάδου. Έχει συνεργαστεί ως εμπειρογνώμων σε θέματα Κοινωνικής Ψυχιατρικής με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Διατέλεσε διοικητής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και διευθυντής του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Χαλκίδας, μέλος της Μονάδας Υποστήριξης του προγράμματος "Ψυχαργώς Α' Φάση". Το ερευνητικό και δημοσιευμένο έργο του περιλαμβάνει τρία ελληνικά και έξι διεθνή πολυκεντρικά ερευνητικά προγράμματα, στα οποία ήταν υπεύθυνος. Έχει δημοσιεύσει συνολικά 85 εργασίες, από τις οποίες οι οκτώ είναι σε κεφάλαια σε ελληνικά βιβλία και οι 16 σε ξένα βιβλία, 16 εργασίες είναι σε διεθνή (ξενόγλωσσα) περιοδικά, 45 σε ελληνικά επιστημονικά περιοδικά. Έχει εκδώσει δύο ξενόγλωσσα βιβλία (μονογραφίες) και τρία ελληνικά (μονογραφίες) ως συνεπιμελητής.