Το συναμφότερον

O Βασίλης Κάλφας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953. Είναι καθηγητής φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διευθύνει το περιοδικό "Υπόμνημα στη φιλοσοφία" και τη σειρά "Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι" στις εκδόσεις Πόλις. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: - "Επιστημονική πρόοδος και ορθολογικότητα" (Σύγχρονα Θέματα 1983· β' έκδ. Νήσος 1997) - Πλάτων, "Τίμαιος" (κριτική έκδοση, Πόλις, 1995) - Αριστοτέλης, "Περί Φύσεως" (κριτική έκδοση, Πόλις, 1999) - "Φιλοσοφία και επιστήμη στην αρχαία Ελλάδα" (Πόλις, 2005) - (μαζί με τον Γιώργο Ζωγραφίδη), "Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι" (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, 2006) - Αριστοτέλης, "Μετά τα Φυσικά, Βιβλίο Α' (κριτική έκδοση, Πόλις, 2009) - Αριστοτέλης, "Περί γενέσεως και φθοράς" (κριτική έκδοση, Νήσος, 2011), κ.ά.

Ο Λάμπρος Χρ. Σιάσος γεννήθηκε στο Κ. Κεράσοβο Μεσολογγίου το 1952 από γονείς γεωργούς. Μετά τις σπουδές του στη Θεολογική Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε για πέντε χρόνια ειδικές σπουδές αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας στη Σορβόννη υπό τον καθηγητή P. Hadot. Το 1983 υποστήριξε στο Παρίσι τη φιλοσοφική διατριβή του για τη Στοιχείωσι θεολογική του Πρόκλου και το 1984 τη θεολογική του διατριβή στη Θεσσαλονίκη για τη συγκριτική γνωσιολογία Αεροπαγιτικών και Πρόκλου. Από το 1985 διδάσκει στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. Ιστορία της Φιλοσοφίας και επιλεγόμενα μαθήματα Συγκριτικής θεολογίας και φιλοσοφίας.

Ο Άγγελος Δεληβοριάς γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία (1956) στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές το 1964 στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ/Μπραϊσγκάου και το 1965, έπειτα από επιτυχή διαγωνισμό, διορίστηκε στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπηρέτησε αρχικά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας υπό την καθοδήγηση του Χρήστου και της Σέμνης Καρούζου και αργότερα ως επιμελητής στις Εφορείες Αρχαιοτήτων Αχαΐας και Αρκαδίας-Λακωνίας. Το 1969, με υποτροφία της Alexander von Humboldt Stiftung, άρχισε τη μελέτη της διδακτορικής του διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν, την οποία και ολοκλήρωσε το 1972. Κατά το διάστημα 1972-1973 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Από το 1973 έως και το 2014, για 41 χρόνια, διηύθηνε το Μουσείο Μπενάκη, τη ριζική ανάπλαση του οποίου ανέλαβε και ολοκλήρωσε τον Ιούνιο του 2000. Για την οργάνωση των νέων εκθεσιακών χώρων έτυχε διεθνούς αναγνωρίσεως και τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1992 εξελέγη καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1998 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στο ίδιο Τμήμα. Το 2005 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο ως ομότιμος. Άρθρα και εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις. Έφυγε από τη ζωή στις 24 Απριλίου 2018, σε ηλικία 81 ετών.

Ο Μανόλης Ξεξάκης γεννήθηκε το 1948 στο Ρέθυμνο Κρήτης. Το 1966 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε διαδοχικά ως καθηγητής φροντιστηρίου, ως διευθυντής ραδιοφωνίας της ΕΡΤ-2 Θεσσαλονίκης (1983-19869 και ως συνεργάτης διαφημιστικής εταιρίας. Από το 1982 έως το 1987 παρουσίαζε την εκπομπή "Ο κόσμος του βιβλίου" στη ραδιοφωνία της ΕΡΤ-2. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1971 και υπήρξε στενός συνεργάτης του περιοδικού "Το τραμ". Κυκλοφόρησε τα βιβλία: "Ο θάνατος του ιππικού" (αφηγήματα, 1977), "Ασκήσεις μαθηματικών" (ποιήματα, 1980), "Πλόες ερωτικοί" (ποιήματα, 1980), "Κάτοπτρα μελαγχολικού λόγου" (ποιήματα, 1987), "Πού κούκος, πού άνεμος" (μυθιστόρημα,1987), "Σονάτα κομπολογιών" (διηγήματα και μικρά πεζά, 2000), κ.ά.. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και στα αγγλικά.

Ο Θεόδωρος Ι. Ζιάκας γεννήθηκε το 1945 στο χωριό Κούρεντα του νομού Ιωαννίνων. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάζεται ως αναλυτής συστημάτων. Έγραψε: -"Έθνος και παράδοση", Αιγαίον - Εναλλακτικές Εκδόσεις, Λευκωσία - Αθήνα 1993 -"Εθνικισμός και Αριστερά", Πελεκάνος, Αθήνα 1990 -"Αναζητώντας μια θεωρία για το Έθνος", από κοινού με τον Ευ. Κοροβίνη, Εκάτη, Αθήνα 1988 -"Η έκλειψη του υποκειμένου", Αρμός 2001.

Ο Γιώργος Καλεάδης γεννήθηκε στην Καβάλα (16/07/1962). Είναι οικονομολόγος (Οικονομικό Τμήμα νυν Πανεπιστημίου Μακεδονίας) συγγραφέας και σύμβουλος επιχειρήσεων. Από το 1981 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Επιμορφώθηκε με μακροχρόνια σεμινάρια στην επιχειρησιακή έρευνα και στο marketing. Έχει συνεργασθεί με ιδιωτικές σχολές, κολλέγια, δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ, φοιτητικά και μαθητικά φροντιστήρια και με πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Ταυτοχρόνως, υπήρξε εισηγητής σε συνέδρια και forums. Έργα του: "Παραδόσεις Διοίκησης Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων" "Παραδόσεις Πολιτικής Οικονομίας" "Θέματα Management" "Η Δυναμική των πωλήσεων" "Πατρός Παϊσίου, Αγίου Βίος" "Αλβερτίνη" "Οδύσσειες"

Ο Ιω. Κουρεμπελές σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια των πόλεων Erlangen και Heidelberg (Γερμανία). Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Θεολογίας Δογματική και Συμβολική Θεολογία. Βιβλία του: "Η Χριστολογία του Ρωμανού του Μελωδού και η σωτηριολογική σημασία της" (διδ. διατριβή, 1998), "Οικουμενικά παραδείγματα στην ιστορία της Εκκλησίας" (2002), "Ο Νεοχαλκηδονισμός: Δογματικό σημείο διαίρεσης;" (2003), "Η ομιλία του πατριάρχη Πρόκλου "Εις την Παναγίαν Θεοτόκου"", "Η απάντηση του Νεστορίου" (2004), κ.ά.

Ο Γεώργιος Π. Παύλος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Δ.Π.Θ. όπου διδάσκει φυσική και φιλοσοφία. Μέσα από το επιστημονικό και φιλοσοφικό του έργο, αλλά και την ακαδημαϊκή και κοινωνική του προσφορά, αναζητά μια σύγχρονη σύνθεση επιστήμης, φιλοσοφίας και ζωής. Η επιστήμη και η φιλοσοφία τόσο στο βιβλίο του "Τοπίο μυστικό" όσο και σε άλλα έργα του, από αντίπαλες λειτουργίες καθίστανται συμμέτοχοι μιας εξ' αρχής ανίχνευσης και συνάντησης του πάνυ ακριβούς μέσα στον κόσμο και μέσα στον άνθρωπο. Άλλα έργα του είναι: "Νόστος ασύμμετρος προσώπου" (2 τόμοι), "Το φως και το ταξείδι".

Ο Ηλίας Βαβούρας (1981) είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ. Γνωστικό αντικείμενο: Φιλοσοφία, Πολιτική και Ηθική Φιλοσοφία, Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, Νεότερη Πολιτική και Ηθική Φιλοσοφία, Φιλοσοφία της Παιδείας, Μετάφραση και Φιλοσοφική Ερμηνεία-Ανάλυση Φιλοσοφικών Κειμένων. Τακτικό μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας. Μέλος της Ένωσης Καθηγητών για την προαγωγή της φιλοσοφίας στην εκπαίδευση (Ε.Κ.Δ.Ε.Φ). Υπεύθυνος έκδοσης (Editor) της επιστημονικής περιοδικής (έντυπης-ηλεκτρονικής) έκδοσης φιλοσοφικού στοχασμού Φιλοσοφείν.

Ο Σωτήρης Μητραλέξης είναι εντεταλμένος διδάσκων φιλοσοφίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Winchester. Έχει διατελέσει επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Πόλεως, Κωνσταντινούπολη-Istanbul Sehir Univ. και έχει εργαστεί ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton και στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας της Freie Universitat Berlin, διδάκτωρ θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Μετά από σπουδές φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Freie Universitat Berlin. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία "Ever-Moving Repose: A Contemporary Reading of Maximus the Confessor’s Theory of Time" (Oregon: Cascade, 2017), "Μεθοδολογία και Θεωρία της Ιστορίας της Φιλοσοφίας" (Αθήνα: Καρδαμίτσα, 2017), "Σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους" (Αθήνα: Αρμός, 2019), "Ludwig Wittgenstein between Analytic Philosophy and Apophaticism" (επιμ., Newcastle: Cambridge Scholars Publishing, 2015), και "Slavoj Zizek and Christianity" (συνεπιμ., Νέα Υόρκη: Routledge, 2019).