70 χρόνια από τις πρώτες δελφικές εορτές

Ο Νάνος Βαλαωρίτης (5 Ιουλίου 1921 - 12 Σεπτεμβρίου 2019) γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles". Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια". Το 1959 βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έλαβε το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το ποιητικό του έργο (2004). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Τιμής (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004. Εργογραφία: Ποίηση - "Η τιμωρία των μάγων", Λονδίνο 1947 - "Κεντρική στοά", Αθήνα 1958 - "Εστίες μικροβίων", εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977 - "Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη", Ίκαρος 1978 - "Ο ήρωας του τυχαίου", Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979 - "Η πουπουλένια εξομολόγηση", Ίκαρος 1982 - "Στο κάτω κάτω της γραφής", Νεφέλη 1984 - "Ο έγχρωμος στυλογράφος", Δωδώνη 1986 - "Ποιήματα Ι", Ύψιλον 1987, "Ποιήματα ΙΙ", Ύψιλον 1987 - "Ανιδεογράμματα", Καστανιώτης 1996 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Καστανιώτης 1996 - "Αλληγορική Κασσάνδρα", Καστανιώτης 1998 - "Η κάθοδος των Μ", Ύψιλον 2002 - "Μια αλφάβητος των κωφαλάλων", Άγκυρα 2003 - "Άστεγος ο Μέγας", Ύψιλον 2004 - "Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας", Άγκυρα 2006 - "Γη του διαμαντιού", Μανδραγόρας 2007 - "Γραμματοκιβώτιον ανεπίδοτων επιστολών: Ποιήματα 2002-2006", Ύψιλον 2010 - "Άνθη του θερμοκηπίου", Απόπειρα 2010 - "Χρίσματα", Κοινωνία των (δε)κάτων 2011 - "Ουρανός χρώμα βανίλιας", Άγκυρα 2011 - "Πικρό καρναβάλι", Ψυχογιός 2013 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Γαβριηλίδης 2014 - "Στο υποκύανο μάτι του Κύκλωπα", Ψυχογιός 2015 Πεζογραφία - "Ο προδότης του γραπτού λόγου", Ίκαρος 1980 - "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη", Νεφέλη 1982, β΄ έκδοση 1999 - "Μερικές γυναίκες", Θεμέλιο 1982 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Εστία 1984, Άγκυρα 2008 - "Η δολοφονία", Θεμέλιο 1984 - "Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη", Νεφέλη 1995 - "Παραμυθολογία", Νεφέλη 1996 - "Ο σκύλος του Θεού", Καστανιώτης 1998, β΄ έκδοση 2004 - "Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου", Άγρα 2002 - "Γνωρίζετε την Ελπινίκη;" Ηλέκτρα 2005 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Άγκυρα 2008 - "Μα το Δία: Οι περιπέτειες ενός πράκτορα του εαυτού του", Ηλέκτρα 2009 Δοκίμια - "Ανδρέας Εμπειρίκος", Ύψιλον 1989 - "Για μια θεωρία της γραφής", Εξάντας 1990 - "Μοντερνισμός, πρωτοπορία και πάλι", Καστανιώτης 1997 - "Αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ν. Βαλαωρίτη 1945-1958", Ύψιλον 2004 - "Για μια θεωρία της γραφής, Β", Ηλέκτρα 2006 - "Ο Όμηρος και το αλφάβητο", Ελληνοαμερικανική Ένωση 2010 - "Ή του ύψους ή του βάθους", Ψυχογιός 2013 - "Για μια θεωρία της γραφής, Γ': Από το κείμενο στο υπερκείμενο", Ψυχογιός 2016

H Aθηνά Bογιατζόγλου γεννήθηκε στην Aθήνα το 1966. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης και εκπόνησε το διδακτορικό της στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1989-1993). Δίδαξε στις Φιλοσοφικές Σχολές της Kρήτης και της Πάτρας και το 2001 εξελέγη λέκτορας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Iωαννίνων όπου σήμερα υπηρετεί ως αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας. Έχει εκδώσει τα βιβλία "H Mεγάλη Iδέα του λυρισμού. Mελέτη του "Προλόγου στη Zωή" του Σικελιανού" (Πανεπιστημιακές Eκδόσεις Kρήτης, 1999), "Η γένεση των πατέρων. Ο Σικελιανός ως διάδοχος των εθνικών ποιητών" (Καστανιώτης, 2005) και " Ποίηση και πολεμική: Μια βιογραφία του Γιώργου Κοτζιούλα". (Κίχλη, 2015). Eπιμελήθηκε την έκδοση του μυθιστορήματος του Aχιλλέως Λεβέντη "H Tασσώ" (στη σειρά "H πεζογραφική μας παράδοση", Εκδόσεις Nεφέλη, 2000), καθώς και το βιβλίο του Γ. Π. Σαββίδη "Λυχνοστάτες για τον Σικελιανό" (Εκδόσεις Eρμής, 2003).

Ο Λέανδρος Πολενάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Είναι διδάκτωρ του τμήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Παντείου Παν/μίου Αθήνας. Διατηρεί τη μόνιμη στήλη θεατρικής κριτικής της εφημερίδας "Αυγή" από το 1978. Έχει μεταφράσει κλασικούς και νεώτερους συγγραφείς από τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ρωσικά) όπως επίσης και αρχαίους έλληνες από το πρωτότυπο. Έχει συνεργαστεί με τα κυριότερα επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά και έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία ποίησης και πεζογραφίας. Δίδαξε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάτρας, ενώ διδάσκει σε δραματικές σχολές.

O Jacques Bouchard γεννήθηκε στο Κεμπέκ το 1940. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ του Κεμπέκ. Έμεινε στην Ελλάδα από τα 1965 ως τα 1970 και ειδικεύτηκε στις νεοελληνικές σπουδές υπό την καθοδήγηση του Κ. Θ. Δημαρά. Κατά την ίδια περίοδο παρακολούθησε μαθήματα νεοελληνικής του Γ. Μπαμπινιώτη και συμμετείχε στις εργασίες του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών ως ελεύθερος συνεργάτης. Στα 1970 υποστήριξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τον Γεώργιο Τερτσέτη· εισηγητής ήταν ο Γ. Π. Σαββίδης. Διετέλεσε καθηγητής αρχαίας και νέας ελληνικής στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ από τα 1970 ως τα 1973. Από τα 1973 είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Έχει εκλεγεί στα 2001 πρώτος κάτοχος της Έδρας Φ. Β. Παπαχρηστίδη στο Πανεπιστήμιο McGill και έχει διοριστεί διευθυντής του νεοσύστατου Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Νεοελληνικών Σπουδών του Μόντρεαλ. Είναι μέλος της Ακαδημίας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά. Τα κυριότερα επαγγελματικά του ενδιαφέροντα είναι ο ελληνικός διαφωτισμός, ο ελληνικός υπερρεαλισμός και η λογοτεχνική μετάφραση. Έχει δημοσιεύσει με γαλλική μετάφραση μια κριτική έκδοση των "Φιλοθέου Παρέργων" του Νικόλαου Μαυροκορδάτου καθώς και τη μετάφραση της "Υψικάμινου" και της "Ενδοχώρας". Έχει μεταφράσει στη γαλλική, εκτός από τον Εμπειρίκο, ποιητές και συγγραφείς όπως ο Μ. Σαχτούρης, ο Ν. Εγγονόπουλος, ο Ε. Κακναβάτος, ο Π. Μάτεσις κ.ά.

Η Μαριάννα ΜακΝτόναλτν είναι καθηγήτρια κλασικού πολιτισμού και θεάτρου στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Σαν Ντιέγκο και συγγραφέας πολλών έργων πάνω στο αρχαίο ελληνικό δράμα και την αρχαία ελληνική μυθολογία. Διεθνώς γνωστή, η ΜακΝτόναλτν έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις από το Αμερικανικό Κολέγιο Αθηνών, την Αρχαιολογική Εταιρεία Αθηνών, το Πανεπιστήμιο των Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου. Ανάμεσα σε άλλες διακρίσεις έχει λάβει το UIC Medal, χρυσά μετάλλια από τους δημάρχους των Αθηνών και του Πειραιά, τιμητική πλακέτα από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Η Μαριάννα ΜακΝτόναλτν διαμένει στο Σαν Ντιέγκο όπου και ασχολείται με το συγγραφικό της έργο.

O Nέστορας Μάτσας, συγγραφέας, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης μορφωτικών ταινιών, γεννήθηκε στην Aθήνα το 1930. Σπούδασε στο Παρίσι δημοσιογραφία, θέατρο και κινηματογράφο, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1949 στην εφημερίδα "Εθνικός Κήρυξ", ως κριτικός κινηματογράφου. Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Ήταν συγγραφέας 35 βιβλίων από τα οποία πολλά έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες, ακόμη και στα κινεζικά και τα οποία έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις. Παράλληλα είχε γυρίσει εκατόν εβδομήντα εθνογραφικά ντοκυμανταίρ μικρού και μεγάλου μήκους. Τιμήθηκε με πολλά τόσο λογοτεχνικά βραβεία ελληνικά και ξένα όσο και κινηματογραφικά από τα οποία και ξεχωρίζουν το Μεγάλο Βραβείο με ασημένιο Κύπελλο του Ιταλικού Υπουργείου Παιδείας για το εξαίρετο ντοκυμανταίρ: "Ο Οδυσσέας ζει πάντα - Ελληνικές θάλασσες", επίσης το Μεγάλο Βραβείο με χρυσό Μετάλλιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Τουριστικών Ταινιών Μασσαλίας για το ντοκυμανταίρ "Η γιορτή δεν τελειώνει ποτέ", καθώς και τιμητικό δίπλωμα του Φεστιβάλ Καννών 1970 για τη ταινία (μικρού μήκους) "Η άλλη σιωπή". Τέλος τιμητικό επίσης δίπλωμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Ρώμης για τα δύο ντοκυμανταίρ "Το παραμύθι του Θεόφιλου" και "Το τάμα" 1971. Πέθανε στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 2012, σε ηλικία 82 ετών.