Οι δημοκρατικές αρχές των κλασικών χρόνων στους σύγχρονους πολιτικούς θεσμούς

Ο Αντώνης Μακρυδημήτρης είναι καθηγητής της διοικητικής επιστήμης στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία εξωτερικού του ΙΚΥ στο London School of Economics and Political Science και το University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright διετέλεσε το 1992 επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, καθώς και στα Πανεπιστήμια Cambridge και Λονδίνου της Αγγλίας. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1955, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Αυγή-Άννα Μάγγελ και έχει δυο παιδιά. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα δημόσιας διοίκησης, δημόσιας πολιτικής, ιστορίας και κοινωνικής θεωρίας. Στο χώρο της λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Η νύχτα των αγαλμάτων" (Αχαϊκές εκδόσεις, 1991), "Δύσκολη υποχώρηση" (Γαβριηλίδης, 1999), "Μαρτυρία" (Πατάκης, 2005). Το 1994 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πρόσπερος", σε δική του μετάφραση, τα "300 ερωτικά ποιήματα" της Ιζούμι Σικίμπου. Άλλες μεταφράσεις του, που έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνουν δύο θεατρικά έργα ("Βουνίσια γλώσσα", "Το πάρτυ") και ποιήματα του Χάρολντ Πίντερ, "Το ονειρόδραμα" του Στρίντμπεργκ, καθώς και ποιήματα των Φίλιπ Λάρκιν, Αντόνιο Ματσάδο, Ομάρ Πάουντ, Ουώλτ Ουίτμαν, Στήβεν Σπέντερ, Πήτερ Λήβι, Τσέσλαφ Μίλος και Ντέρεκ Μάον.

Ο καθηγητής Μανόλης Μπεχράκης γεννήθηκε στον Πειραιά από Μανιάτες γονείς. Απόφοιτος της Ιωνιδείου Σχολής. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τρία χρόνια Έφεδρος Ανθυποσμηναγός-ιατρός. Ειδικότητα Οφθαλμολογίας στη Γερμανία. Από το 1962 διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Βόννης σταδιοδρόμησε στις Οφθαλμολογικές Κλινικές των Πανεπιστημίων Βόννης Γερμανίας, Βέρνης Ελβετίας, και του Kantonspital St. Gallen Ελβετίας. Υπήρξε υπότροφος (Dozenten-Stipendium) του Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Έγραψε σοβαρό αριθμό επιστημονικών εργασιών με αναφορές στην διεθνή βιβλιογραφία. Visiting Professor στο Emory University, Atlanta, GA, USA. Πραγματογνώμονας στην Κυβέρνηση της μεταπολίτευσης εισηγήθηκε την ίδρυση Ιατρικών Σχολών στην περιφέρεια της χώρας ως πρώτη αναγκαιότητα για την ανάπτυξη του τόπου. Εκλέχθηκε καθηγητής στις Ιατρικές Σχολές των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Πατρών. Παρέμεινε στην Πάτρα, αφού εργάστηκε για τρεις μήνες στα Ιωάννινα. Ιδρυτής και πρώτος διευθυντής της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι πρόεδρος στο Διεθνές Ίδρυμα για την Ελληνική Γλώσσα και τον Πολιτισμό (Κέντρου Ελλάδος) με κύρια έδρα την Tampa, Florida, USA για την υποστήριξη των Ελληνικών Σπουδών ανά τον κόσμο, σε Πανεπιστημιακό κυρίως επίπεδο. Έχει δυο παιδιά που ζουν στη Γερμανία.

Η Μυρτώ Δραγώνα - Μονάχου, ομότιμη καθηγήτρια φιλοσοφίας των Πανεπιστημίων Αθηνών και Κρήτης. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ελλάδα και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College London) απ' όπου πήρε διδακτορικό (Ph.D) στην αρχαία φιλοσοφία. Εργάστηκε για λίγο στη μέση εκπαίδευση και για δέκα χρόνια στο Κέντρο Έρευνας της ελληνικής φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Εκλέχτηκε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών) το 1981 και αργότερα ήρθε με μετάκληση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης) απ' όπου και αφυπηρέτησε ως ομότιμη. Διατέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) από το 1993 και αντιπρόεδρος από το 2003 μέχρι το 2008. Είναι μέλος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και της Ανεξάρτητης Αρχής της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Τα ενδιαφέροντά της εκτείνονται από την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία στη Φιλοσοφία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Ηθική και τη Βιοηθική. Έχει γράψει τα βιβλία "The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods" (1976), "Φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα" (1986), "Σύγχρονη ηθική φιλοσοφία" (1995), τη μονογραφία, "Divine Providence in the Philosophy of the Empire" (ANRW, 1994). Έχει επιμεληθεί τους τόμους "Η πολιτική φιλοσοφία σήμερα" (1994), "Η φιλοσοφία στα Βαλκάνια" (1994), "Η επικαιρότητα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας" (1997) και "Για μια φιλοσοφική παιδεία ανθρώπινων δικαιωμάτων" (2005). Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους και ανακοινώσεις σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει βιοηθική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Νίκος Γ. Ξυδάκης γεννήθηκε το 1958 στον Πειραιά. Κατάγεται από τη Μύκονο. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στον Πειραιά και την Ερμούπολη Σύρου. Σπούδασε γραφικές τέχνες (ΤΕΙ Αθήνας, 1976-77), χωρίς να ολοκληρώσει. Πήρε πτυχίο από την οδοντιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1984). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας τέχνης στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999-2004). Εργάζεται ως δημοσιογράφος από το 1987. Από το 1992 ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες, κάνοντας ρεπορτάζ και κριτική, κυρίως στην εφημερίδα "Καθημερινή" (από το 1995). Το 1999 ανέλαβε προϊστάμενος πολιτιστικών της κυριακάτικης έκδοσης και από το Δεκέμβριο του 2003 αρχισυντάκτης της "Καθημερινής". Έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου και εικαστικών, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης. Κείμενα του και διαλέξεις έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία, πρακτικά συνεδρίων, καταλόγους εκθέσεων. Είναι μέλος της AICA-Hellas (Εταιρεία Ελλήνων Τεχνοκριτών) και, για το διάστημα 2002-2005, εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της Εταιρείας. Έχει επιμεληθεί τις εκθέσεις: "All Fashioned: Ζωγραφική στην Ελλάδα, σήμερα" (ομαδική), Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Λάρισα, και Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Μάιος - Ιούνιος 2002, και "Αναφορά στον Γύζη" (ομαδική), Το Σπίτι των Εκθέσεων, Τήνος, Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2004. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 εκλέχθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών οπότε και ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού.

Ο Γιάννης Παπακώστας γεννήθηκε στο Ριζοβούνι Πρεβέζης το 1939. Είναι Ομότιμος καθηγητής της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε (με υποτροφία) Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάκτωρ και υφηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει πραγματοποιήσει έρευνα σε βιβλιοθήκες της Κωνσταντινούπολης και του Βουκουρεστίου. Κατά το χρονικό διάστημα 2007-2009 δίδαξε στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Γρανάδα. Έχει συνεργασθεί με τα περιοδικά "Διαβάζω", "Η Λέξη", "Νέα Εστία", «Κ», Ποιητικά και με τις εφημερίδες "Το Βήμα", "Τα Νέα", "Η Ελευθεροτυπία", "Η Καθημερινή". Έχει τιμηθεί τρεις φορές (1985, 1992, 2005) από την Ακαδημία Αθηνών. Έχει διατελέσει μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (1996-1997) και Πρόεδρος αυτής κατά την περίοδο 1998-2001. Από τον Ιούνιο του 2002 είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.

Ο Αθανάσιος-Γεώργιος Παπανδρόπουλος γεννήθηκε το 1940 και στη δημοσιογραφία δραστηριοποιείται επί 56 χρόνια. Έχει σπουδάσει στο Βέλγιο και τη Γαλλία οικονομικές επιστήμες, πολιτική φιλοσοφία και επικοινωνία και υπήρξε ο πρώτος Έλληνας ανταποκριτής στις Βρυξέλλες για λογαριασμό του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη το 1964. Διετέλεσε αρθρογράφος και συντάκτης στον Οικονομικό Ταχυδρόμο κατά τις περιόδους 1963-1967 και 1977-2004 ενώ στην καριέρα του συνεργάστηκε με γνωστά βελγικά και γαλλικά περιοδικά, με μεγάλες ελληνικές εφημερίδες και πραγματοποίησε σημαντικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές (ΕΡΤ, SBC TV, Κανάλι 5, Αθήνα 9.84). Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας έχει τιμηθεί με 42 διεθνή και ελληνικά δημοσιογραφικά βραβεία· είναι συγγραφέας έξι βιβλίων και το 2002 εξελέγη μέλος της Άτυπης Γερουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Κολωνίας και της Χαϊδελβέργης. Το 1976 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κολωνίας με τη διδακτορική διατριβή: "Φθάνω. Συμβολή στη ελληνική λεξικογραφία". Υπηρέτησε ως ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών και ως καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σήμερα κατέχει τη θέση του καθηγητή Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατέχει μεγάλο ερευνητικό έργο με άξονες την αρχαία και τη νέα ελληνική διαλεκτολογία και την ηλεκτρονική λεξικογραφία, τη σχέση γλώσσας και λογοτεχνίας και τη γλώσσα της εκπαίδευσης, με έμφαση στην αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της υψηλής τεχνολογίας. Έχει πραγματοποιήσει έρευνες στα Πανεπιστήμια της Βόρειας Ντακότας των Η.Π.Α., του Reading και του Cambridge της Αγγλίας. Έχει δημοσιεύσει πλήθος έργων, 280 συνολικά, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν μελέτες και βιβλία σχετικά με τη Γλώσσα, τη σχέση Γλώσσας και Εκπαίδευσης, τη διδακτική της νεοελληνικής, τη Λογοτεχνία και το ύφος. Έχει αναπτύξει έντονη δραστηριότητα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναλαμβάνοντας υψηλές θέσεις σε εκπαιδευτικούς οργανισμούς της χώρας μας και εκπροσωπώντας την Ελλάδα σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια της Γερμανίας, της Αθήνας, της Κύπρου και της Θράκης. Έχει δώσει, επίσης, σειρά διαλέξεων με θέματα της ειδικότητας του σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας. Έχει λάβει μέρος σε περισσότερα από 150 ελληνικά και διεθνή συνέδρια και είναι μέλος πολλών, ελληνικών και ξένων, επιστημονικών εταιρειών.

Ο Σταύρος Λυγερός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Πτυχίο Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μεταπτυχιακά σεμινάρια διεθνών σχέσεων και διεθνούς οικονομίας στην Ecole des Hautes Etudes στο Παρίσι. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973. Συνιδρυτής και μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής", το οποίο κυκλοφορεί από το 1980 (εκδόσεις Στοχαστής). Συγγραφέας των βιβλίων "Φοιτητικό κίνημα και ταξική πάλη στην Ελλάδα" (1977, 2 τόμοι, εκδόσεις Στοχαστής), "ΠΑΣΟΚ, το σύνδρομο του μεγάλου ασθενούς" (1990, εκδόσεις Στοχαστής), "Σκόπια, το αγκάθι της Βαλκανικής" (1992, εκδόσεις Λιβάνη), "Άνεμοι πολέμου στα Βαλκάνια" (1992, εκδόσεις Λιβάνη), "Κύπρος: Στα όρια του αφανισμού" (1993, εκδόσεις Λιβάνη), "Το παιχνίδι της εξουσίας" (1996, εκδόσεις Λιβάνη), "Εν ονόματι της Μακεδονίας: Ο διπλωματικός πόλεμος για το όνομα" (2008, εκδόσεις Λιβάνη) και "Σταυροφόροι χωρίς σταυρό: Ισλαμική τρομοκρατία, ΗΠΑ και νεοοθωμανισμός" (2010, εκδόσεις Λιβάνη). Επίσης, συγγραφέας δεκάδων μεγάλων άρθρων-μελετών για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την Τουρκία, το Κυπριακό, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη, τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και για εσωτερικά πολιτικά θέματα. Έχει εργασθεί ως κοινοβουλευτικός συντάκτης (εφημερίδα Θεσσαλονίκη), ως πολιτικός-διπλωματικός σχολιαστής στα περιοδικά "Αντί", "Άμυνα και Διπλωματία", στις εφημερίδες "Ποντίκι", "Ελευθεροτυπία", "Πρώτη", "Επικαιρότητα", "Επενδυτής", "Εξουσία", "Αξία", στους ραδιοσταθμούς Κανάλι 15, Σκάι, Αντένα, Πλάνετ και Κανάλι 1 του Πειραιά. Από το 1989 μέχρι και το 2012 εργαζόταν στην "Καθημερινή". Σήμερα εργάζεται στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, στο περιοδικό Επίκαιρα και ως σχολιαστής στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά FM.

Ο ομότιμος καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νυδρί Λευκάδας. Χρημάτισε Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου. Μέλος διεθνών επιστημονικών ενώσεων και επιστημονικών περιοδικών, έχει διδάξει σε πλήθος ξένων πανεπιστημίων και επί σειρά ετών στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού. Διετέλεσε Τιτουλάριος της έδρας Franqui στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, Διευθυντής Ερευνών (Directeur de Recherche) στο γαλλικό CNRS, Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Μάστερ Πολιτικής Επιστήμης με έδρα το I.E.P. του Παρισιού, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικής Επιστήμης (EPSNET), μέλος της Ανωτάτης Διοίκησης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, καθηγητής και μέλος της διοίκησης του Μάστερ Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας, επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Οραντέα, επίτιμο μέλος του ΔΙ.Κ.Α.Μ. του Α.Π.Θ., αντεπιστέλλον μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και της Διεθνούς Ακαδημίας Πολιτισμού της Λισαβόνας. Κυριότερα έργα του συγγραφέα: La théorie des révolutions chez Aristote, LGDJ, Παρίσι, 1975/1978 (ελλ. μτφ. Η θεωρία των επαναστάσεων στον Αριστοτέλη, Λιβάνης, 1982). Κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα (Επιμέλεια), ΕΕΠΕ, Εξάντας, Αθήνα,1977.Η ελληνική λαϊκή ιδεολογία. Κοινωνικο-πολιτική μελέτη του Δημοτικού Τραγουδιού, Λιβάνης, Αθήνα, 1979. Κοινωνική δυναμική και πολιτική αυτονομία. Τα ελληνικά κοινά της τουρκοκρατίας, Λιβάνης, Αθήνα, 1982. Πολιτικό σύστημα και πολιτική, Πολύτυπο, Αθήνα, 1985. Histoire de la Grèce, Hatier, Παρίσι, 1992. Μετά τον κομμουνισμό, (Επιμέλεια, ελλην. μτφ), Παπαζήσης, Αθήνα,1997. «Le citoyen dans la cité», in B. Badie, P. Perineau, Le citoyen, Presses des sciences po, Paris, 2000. «Religion et politique dans le monde Hellène. Le paradigme Grec et les églises Occidentales et Slaves», Revue de science politique Pôle Sud 17/2002. Το Ιερατείο, EPICOM, Αθήνα, 2000. Νεοτερικότητα και πρόοδος, Κάκτος, Αθήνα, 2001.Το αυταρχικό φαινόμενο, Παπαζήσης, Αθήνα 2003. Πολίτης και πόλις. Έννοια και τυπολογία της πολιτειότητας, Παπαζήσης, Αθήνα, 2003. La Grèce du politique, Montpellier, 2003. «De la démocratie. Questions de concepts et de méthode», Revista Estudos do Século XX, ‟Democraciaˮ». 17/2017, ‟Political Culture in Greece’’, in Takashi Inogushi, Jean Blondel (ed.), Globalization and Political Culture of Democracy, Τόκιο, 2003. Έθνος και ‟εκσυγχρονιστικήˮ νεοτερικότητα, Εναλλακτικές εκδόσεις, Αθήνα, 2006. ‟Political Science in Greeceˮ, in H.-D. Klingemenn (ed.), The State of the Political Science in Western Europe, Barbara Budrich Publishers, Opladen, Η δημοκρατία ως ελευθερία. Δημοκρατία και αντιπροσώπευση, Πατάκης, Αθήνα, 2007. Ελληνικότητα και διανόηση (από κοινού με Μίκη Θεοδωράκη), Ιανός, Θεσσαλονίκη, 2007. Η ελληνική δημοκρατία του Ρήγα Βελεστινλή, Παρουσία/Αρμός, Αθήνα, 2008. 12/2008. Οι νέοι, η ελευθερία και το κράτος, Ιανός, Αθήνα, 2009. «La crise de la paix et les racines de la guerre. Le déficit interprétatif de la modernité», Estudos do seculo XX, (Les crises du XXème siècle), 10/2010 Universidade de Coimbra, Οικονομικά συστήματα και ελευθερία, Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 2010. «Médias et système politique. L'enjeu politique du pluralisme culturel», Eurolimes, 12/2011. Περί έθνους και ελληνικής συνέχειας, Ιανός, Αθήνα, 2011. De lʼ Europe politique; LʼHarmattan, Paris 2011. L’Europe et le Monde, LʼHarmattan, Paris 2011. ‟Citizenship and political action. The case of Political Europe’’, Ariane Landuyt (ed.), European Integration Process between History and New Challenges, II Mulino, Bologna, 2011. Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος, Πατάκης, Αθήνα, 2012. ‟Il fenomeno autoritario in Europaˮ and ‟La dittatura militare in Grecia (1967-1974). Questioni di approccio del fenomeno autoritarioˮ, in Giuliana Laschi (dir), Memoria d’Europa, Ed. Franco Angeli, Milano, 2012. Οι Ολιγάρχες, Πατάκης, Αθήνα, 2014, «From the Nation of the State to the Nation of Society. The Political Challenge of the Emergence of a Cultural Polysemy of Collective Identities», στο Dana PANTEA, Ioan HORGA, Mircea BRIE (Επιμ.), The Image of the Other in the European Intercultural Dialogue, LAP Lambert Academic Publishing, Saarbrucken, Germany, 2017).‟Aristotle and the Democracyˮ, Demetra Sfendoni-Mentzou (Ed), Aristotle.Contemporary Perspectives on his Thought, De Gruyter 2018, Η Συριζαία Αριστερά ως ‟Νέα Δεξιάˮ, Πατάκης, Αθήνα, 2016. Γνώση και Μέθοδος, Παρουσία/Αρμός, 2017. Ελληνισμός και ελλαδικό κράτος, Δύο αιώνες αντιμαχίας, 1821-2021, Ποιότητα, Αθήνα 2021. Το ελληνικό κοσμοσύστημα τόμοι. Α, Β, Γ. Δ, Ε, ΣΤ, I. Σιδέρης, Αθήνα, 2006-2021.

Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 8 Φεβρουαρίου 1913. Mε την καταστροφή, αυτός και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν τελικά στην Aθήνα. Aποφοίτησε από το Πρώτο Γυμνάσιο Aθηνών με βαθμό ακέραιο άριστα. Περάτωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές του εργαζόμενος. H διδακτορική διατριβή του εγκρίθηκε με βαθμό άριστα παμψηφεί. Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου είτε φιλοσοφία γενικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, στο Πανεπιστήμιο Nancy της Γαλλίας και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Ήταν ξένος εταίρος της Pουμανικής Aκαδημίας και της Aκαδημίας της Mασσαλίας. Διετέλεσε δύο φορές Yπουργός Παιδείας, το 1989 στην Kυβέρνηση Γρίβα και το 1990 στην Kυβέρνηση Zολώτα. Είχε τιμηθεί με ανώτερες διακρίσεις από τους Προέδρους της Δημοκρατίας Eλλάδος, Γαλλίας και Iταλίας. Πρόεδρος της Aκαδημίας (1993). Συγγραφέας 32 βιβλίων με θέματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, ιστορίας και πολιτικής. Kορυφαίο από αυτά είναι η "Φιλοσοφία του Δικαίου", όπου αναπτύσσεται ο κλάδος της φιλοσοφίας πραξιολογία και με βάθρο αυτή θεμελιώνεται και αναδιαρθρώνεται το σύστημα του δικαίου. Eξαίρετα είναι και τά έργα του για τον Πλάτωνα και τον Aριστοτέλη, καθώς και όσα πραγματεύονται σύγχρονα μείζονα προβλήματα, σχετικά με τους κινδύνους για την επιβίωση του ελληνικού έθνους ή και της ανθρωπότητας, όπως τα "Eλληνικά" (1998), "Eπίμαχοι θεσμοί και άλλα θέματα" (1987). Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, στις 7 Φεβρουαρίου 2016, μία ημέρα πριν κλείσει τα 103 του χρόνια.

Η Γεωργία Ξανθάκη - Καραμάνου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε πτυχίο με βαθμό "Άριστα". Από το Ι971-Ι985 ήταν ερευνήτρια στην Ακαδημία Αθηνών, στο Κέντρο Εκδόσεως Έργων Ελλήνων Συγγραφέων. Το διάστημα 1973-1976 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Reading και Λονδίνου (University College London) με ειδίκευση την Κλασική Φιλολογία και ειδικότερα την δραματική ποίηση. Αναγορεύτηκε σε διδάκτορας το 1976. Θέμα της διδακτορικής διατριβής : " Studies in Fourth - Century Tragedy". Το διάστημα Ι985-Ι994 διετέλεσε διευθύντρια του Κέντρου Εκδόσεως Έργων Ελλήνων Συγγραφέων της Ακαδημίας Αθηνών. Από το 1987-1992 ήταν επίκουρος καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή (Τμήμα Φιλολογίας) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1992-1998 αναπληρώτρια καθηγήτρια. Το 1999-2002 Διευθύντρια Τομέα και Σπουδαστηρίου Κλασικής Φιλολογίας του Παν/μίου Αθηνών. Από το 2008 έως σήμερα είναι καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας με μετάκληση στο Παν/μιο Πελοποννήσου. Έχει στο ενεργητικό της πολυάριθμο επιστημονικό έργο με διεθνή απήχηση.