Σωκράτης: 2400 χρόνια από το θάνατό του

Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 8 Φεβρουαρίου 1913. Mε την καταστροφή, αυτός και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν τελικά στην Aθήνα. Aποφοίτησε από το Πρώτο Γυμνάσιο Aθηνών με βαθμό ακέραιο άριστα. Περάτωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές του εργαζόμενος. H διδακτορική διατριβή του εγκρίθηκε με βαθμό άριστα παμψηφεί. Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου είτε φιλοσοφία γενικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, στο Πανεπιστήμιο Nancy της Γαλλίας και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Ήταν ξένος εταίρος της Pουμανικής Aκαδημίας και της Aκαδημίας της Mασσαλίας. Διετέλεσε δύο φορές Yπουργός Παιδείας, το 1989 στην Kυβέρνηση Γρίβα και το 1990 στην Kυβέρνηση Zολώτα. Είχε τιμηθεί με ανώτερες διακρίσεις από τους Προέδρους της Δημοκρατίας Eλλάδος, Γαλλίας και Iταλίας. Πρόεδρος της Aκαδημίας (1993). Συγγραφέας 32 βιβλίων με θέματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, ιστορίας και πολιτικής. Kορυφαίο από αυτά είναι η "Φιλοσοφία του Δικαίου", όπου αναπτύσσεται ο κλάδος της φιλοσοφίας πραξιολογία και με βάθρο αυτή θεμελιώνεται και αναδιαρθρώνεται το σύστημα του δικαίου. Eξαίρετα είναι και τά έργα του για τον Πλάτωνα και τον Aριστοτέλη, καθώς και όσα πραγματεύονται σύγχρονα μείζονα προβλήματα, σχετικά με τους κινδύνους για την επιβίωση του ελληνικού έθνους ή και της ανθρωπότητας, όπως τα "Eλληνικά" (1998), "Eπίμαχοι θεσμοί και άλλα θέματα" (1987). Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, στις 7 Φεβρουαρίου 2016, μία ημέρα πριν κλείσει τα 103 του χρόνια.

Ο Βασίλειος Α. Κύρκος είναι ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας. Αρχικά στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και από το 1996 στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης με θέμα τη γνωσιοθεωρητική αποτίμηση της ποίησης στον Αριστοτέλη. Δίδαξε αρχαία ελληνική φιλοσοφία, νεοελληνική φιλοσοφική σκέψη και σύγχρονα φιλοσοφικά προβλήματα.

Η Τερέζα Πεντζοπούλου - Βαλαλά είναι Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στην Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εδίδαξε φιλοσοφία από το 1973 έως το 2001. Το 1995 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (1989 -1991), Γενική Γραμματέας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, όπου είναι σήμερα Αντιπρόεδρος. Είναι Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής (ΕΕΑ) και αντιπρόσωπος της Εταιρείας στη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Εταιρείας Αισθητικής. Εξελέγη Γενική Γραμματέας του Συνδέσμου Εταιρειών Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών, και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Θεσσαλονίκης. Το 1995 έλαβε για την όλη επιστημονική και κοινωνική δράση της το βραβείο "Γυναίκα της Μακεδονίας" από τους Σοροπτιμιστικούς Ομίλους Θεσσαλονίκης. Η Γαλλική Κυβέρνηση της απένειμε το παράσημο Chevalier de l’Ordre National du Merite, για την προώθηση των πολιτισμικών και επιστημονικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας. Δίδαξε Φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια του Στρασβούργου, της Dijon και του Montpellier. Έχει μεγάλο συγγραφικό έργο. Μελέτες της έχουν δημοσιευθεί στα Kant-Studien, Fichte Studien, Etudes Philosophiques, Phaenomenologica Analecta, Φιλοσοφία, κ.ά. Έχει κάνει μουσικές σπουδές στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη στην Αθήνα και στην Μουσική Ακαδημία του Μονάχου. Δίπλωμα πιάνου (σολίστ) (Α’ βραβείο εξαιρετικής επιδόσεως, Αθήνα 1956) Είναι σύζυγος του Ομοτίμου Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δημητρίου Βαλαλά και μητέρα δύο παιδιών.

Αναπληρωτής καθηγητής Αρχαίας Φιλοσοφίας στο Trinity College Dublin. Κεντρικός άξονας της έρευνάς του είναι η αρχαία μεταφυσική και γνωσιοθεωρία. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Aristotle and the Metaphysics", London 2004, και πιο πρόσφατα της μονογραφίας "The Structure of Enquiry in Plato’s Early Dialogues", Oxford 2015, καθώς και πολλών άρθρων σχετικά με την πλατωνική και αριστοτελική φιλοσοφία, ενώ είναι εκδότης (μαζί με τον Γιώργο Καραμανώλη) του συλλογικού τόμου "The Aporetic Tradition in Ancient Philosophy", Cambridge 2017.

Ο Βασίλης Καρασμάνης είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ειδικεύεται στην αρχαία φιλοσοφία, στην αρχαία επιστήμη και στην ιστορία και φιλοσοφία της τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει 50 άρθρα σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και έχει επιμεληθεί (ή συνεπιμεληθεί) οκτώ τόμους με συλλογές άρθρων, δύο εκ των οποίων από το Oxford University Press και έναν από το Cambridge University Press. Έχει διδάξει και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά σημαντικά πανεπιστήμια (Οξφόρδη, Κέμπριτζ, Εδιμβούργο, Βενετία, Πρίνστον, Παρίσι, Βερολίνο κ.ά.). Πολλοί ξένοι σημαντικοί φιλόσοφοι έχουν αναφερθεί στο έργο του. Διετέλεσε Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (1994-2004), Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2011-2012), Πρόεδρος της European Society for Ancient Philosophy (1997-2010) και Μέλος του ΔΣ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP).

Ο Δώρης Σκαλτσάς είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Ασχολείται ιδιαίτερα με την αριστοτελική μεταφυσική, λογική και ηθική. Έχει δημοσιεύσει τη μονογραφία "Substances and Universals in Aristotle’s Metaphysics", Ithaca 1994, πολλά άρθρα για την αριστοτελική οντολογία και ηθική και έχει εκδώσει δύο συλλογικούς τόμους, "Unity, Identity, and Explanation in Aristotle’s Metaphysics", Oxford 1994, και "The Philosophy of Epictetus", Oxford 2007.

Η Μυρτώ Δραγώνα - Μονάχου, ομότιμη καθηγήτρια φιλοσοφίας των Πανεπιστημίων Αθηνών και Κρήτης. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ελλάδα και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College London) απ' όπου πήρε διδακτορικό (Ph.D) στην αρχαία φιλοσοφία. Εργάστηκε για λίγο στη μέση εκπαίδευση και για δέκα χρόνια στο Κέντρο Έρευνας της ελληνικής φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Εκλέχτηκε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών) το 1981 και αργότερα ήρθε με μετάκληση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης) απ' όπου και αφυπηρέτησε ως ομότιμη. Διατέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) από το 1993 και αντιπρόεδρος από το 2003 μέχρι το 2008. Είναι μέλος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και της Ανεξάρτητης Αρχής της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Τα ενδιαφέροντά της εκτείνονται από την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία στη Φιλοσοφία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Ηθική και τη Βιοηθική. Έχει γράψει τα βιβλία "The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods" (1976), "Φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα" (1986), "Σύγχρονη ηθική φιλοσοφία" (1995), τη μονογραφία, "Divine Providence in the Philosophy of the Empire" (ANRW, 1994). Έχει επιμεληθεί τους τόμους "Η πολιτική φιλοσοφία σήμερα" (1994), "Η φιλοσοφία στα Βαλκάνια" (1994), "Η επικαιρότητα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας" (1997) και "Για μια φιλοσοφική παιδεία ανθρώπινων δικαιωμάτων" (2005). Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους και ανακοινώσεις σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει βιοηθική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Σ. Ι. Ράγκος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Cambridge, είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Στο παρελθόν έχει διατελέσει υπότροφος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton και επιστημονικός συνεργάτης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Ασχολείται ερευνητικά με την αρχαία θρησκεία, την αρχαία φιλοσοφία της θρησκείας και την αρχαία μεταφυσική. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και εκτενείς μελέτες σχετικά με την αριστοτελική μεταφυσική, τη φιλοσοφία του Εμπεδοκλή, τον Πάπυρο του Δερβενίου, και τον Πρόκλο.