Ελληνικά παράδοξα

Η Έφη Αβδελά διδάσκει ιστορία στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστιμίου Αθηνών.

Η Ράνια Αστρινάκη είναι λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. [Πτυχίο του Τμήματος Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, DΕΑ στο Δίκαιο των Διεθνών Οργανισμών και των Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων Πανεπιστήμιο Παρίσι Ι - Πάνθεον Σορβόννη, Μaitrise στην Εθνολογία, Πανεπιστήμιο Παρίσι Χ - Ναντέρ. Διδακτορικό, Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου]. Η κύρια έρευνά της αφορά τις ορεινές κοινότητες της Δυτικής Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες για το πολιτικό, τη βία και το φύλο. Επίσης έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις και επιμέλειες ανθρωπολογικών έργων.

Η Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν διδάσκει κοινωνική ανθρωπολογία στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διευθύνει το εργαστήριο κοινωνικής ανθρωπολογίας και το αρχείο προφορικών μαρτυριών που στεγάζονται στο ίδιο τμήμα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν, μεταξύ άλλων, την κοινωνική μνήμη, τη μετανάστευση, τις μετακομμουνιστικές κοινωνίες και τον εθνοτισμό. Έχει διεξάγει επιτόπια έρευνα στην Ελλάδα, στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στην Ουγγαρία.

Ο Πολυμέρης Βόγλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο. Είναι αναπληρωτής καθηγητής κοινωνικής ιστορίας στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ο Thomas W. Gallant είναι καθηγητής ιστορίας, κάτοχος της έδρας για την Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο (Nicholas Family Endowed Chair in Modern Greek History), και συνδιευθυντής του UC San Diego Center for Hellenic Studies. Στο παρελθόν έχει διατελέσει καθηγητής ελληνικής ιστορίας και ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα και κάτοχος της έδρας σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, μεταξύ 2002-2007, στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ, στο Τορόντο, καθώς, επίσης, και πρόεδρος της Modern Greek Studies Association. Έχει επιμεληθεί το δεκάτομο έργο "Edinburgh History of the Greeks", του οποίου είναι ο ίδιος συγγραφέας του ένατου τόμου, "The Long Nineteenth Century" (2014). Άλλα βιβλία του: "Modern Greece - A Brief History", 2001, 2η έκδ. "Modern Greece: From the War of Independence to the Present", 2016 (ελλ. έκδ. "Νεότερη Ελλάδα", Πεδίο, 2017), "Modern Greece, Experiencing Dominion: Culture, Identity and Power in the British Mediterranean", 2003 (MGSD Best Book Prize, ελλ. έκδ. "Η εμπειρία της αποικιακής κυριαρχίας: Πολιτισμός, ταυτότητα και εξουσία στα Επτάνησα 1817-1864", Αλεξάνδρεια, 2014), "The 1918 Anti-Greek Riot in Toronto", 2005, "Outlaws: Bandits, Pirates and the Making of the Modern World", 2014, "Murder on Black Mountain: Love and Death on a Nineteenth Century Greek Island", 2016, "Athens: A Social History", υπό έκδοση, 2018. Είναι αρχισυντάκτης κοινωνικών επιστημών στο "Journal of Modern Greek Studies" και υπεύθυνος του Kefalonia and Andros Social History and Archaeology Project (KASHAP).

Ο Γιάννης Γιαννιτσιώτης είναι λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν την κοινωνική και πολιτισμική συγκρότηση του αστικού χώρου στη νεότερη και σύγχρονη εποχή, τη μνήμη και την εργασία. Έχει συγγράψει τη μελέτη "Ιστορία και επιχείρηση" (εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλας, Αθήνα-Κομοτηνή 1994) και τη μονογραφία "Η κοινωνική ιστορία του Πειραιά. Η συγκρότηση της αστικής τάξης" (εκδ. Νεφέλη, 2006), και έχει συνεπιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Rhetorics of Work" (Edizioni Plus - Pisa University Press, Πίζα 2008) και "Αμφισβητούμενοι χώροι στην πόλη" (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2010).

Η Εύα Καλπουρτζή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Πήρε το πτυχίο της από το Τμήμα των Μεσαιωνικών και Νεότερων Ελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ. Στη συνέχεια σπούδασε Ανθρωπολογία στη Γαλλία στο Πανεπιστήμιο Rene Descartes (Παρίσι) και την Αμερική, στο Πανεπιστήμιο του Berkeley. Έχει εργαστεί στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών καθώς και στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Κοινωνίας της Ακαδημίας Αθηνών. Από το 2004 διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από θέματα ιστορικής/ερμηνευτικής ανθρωπολογίας. Είναι μητέρα μιας κόρης.

Ο Χρήστος Λυριντζής γεννήθηκε το 1952 και σπούδασε πολιτική επιστήμη στην Αθήνα (Πάντειο και ΕΚΠΑ) και στο Λονδίνο (London School of Economics). Είναι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Κυριότερα έργα του: "Το τέλος των "Τζακιών", Αθήνα: Θεμέλιο 1991 και (επιμ. μαζί με τους Η. Νικολακόπουλο και Δ. Σωτηρόπουλο) "Κοινωνία και πολιτική: Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. 1974-1994", Αθήνα: Θεμέλιο 1996.

Η Πηνελόπη Παπαηλία είναι επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Ο Ευθύμιος Παπαταξιάρχης σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογία σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο London School of Economics, απ' όπου πήρε το διδακτορικό του το 1988. Από το 1987 διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κυριότερα έργα του: (επιμ. με Μ. Κομνηνού) "Κοινότητα, κοινωνία και ιδεολογία" (Αθήνα 1990), (επιμ. με P. Loizos) "Contested Identities. Gender and Kindship in Modern Greece" (Princeton 1991), (επιμ. με Θ. Παραδέλλη) "Ταυτότητες και φύλο στη σύγχρονη Ελλάδα" (Αθήνα 1992), (επιμ. με Θ. Παραδέλλη) "Ανθρωπολογία και παρελθόν: συμβολές στην κοινωνική ιστορία της νεότερης Ελλάδας" (Αθήνα 1993). Έχει γράψει άρθρα για τη συγγένεια, το κοινωνικό φύλο, την πολιτισμική κατασκευή της ταυτότητας και τη θεωρία της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας.

Η Κατερίνα Ροζάκου σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή. Έχει εργαστεί ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, και έχει συμμετάσχει σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα γύρω από τη μετανάστευση. Από το 2012 συνεργάζεται με το Διεθνές Μεταπτυχιακό Θερινό Σχολείο "Πολιτισμοί, Μεταναστεύσεις, Σύνορα" που συνδιοργανώνουν τα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Άμστερνταμ. Από το 2014 εργάζεται ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ όπου πραγματοποιεί έρευνα σχετικά με τις απελάσεις και τη γενικότερη διαχείριση της παράτυπης μετανάστευσης στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ τα μαθήματα "Ανθρωπολογία της Μεσογείου" και "Ανθρωπολογικές Προσεγγίσεις της Ανθρωπιστικής Βοήθειας". Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η πολιτική ανθρωπολογία, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, η ανθρωπιστική βοήθεια, το κράτος, η γραφειοκρατία και η μετανάστευση. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους.

Ο Δημήτρης Σταματόπουλος είναι καθηγητής Βαλκανικής και Ύστερης Οθωμανικής Ιστορίας στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Γεννήθηκε στην Τερπνή Σερρών το 1969. Είναι απόφοιτος (1991) και διδάκτορας (1998) του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Το 2001 διετέλεσε υπότροφος (visiting fellow) του Προγράμματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Princeton (ΗΠΑ). Το ακαδημαϊκό έτος 2004-2005 έλαβε υποτροφία του Βουλγαρικού Κράτους για τη διεκπεραίωση έρευνας στα αρχεία των πόλεων Σόφιας και Μεγάλου Τυρνόβου (Velico Tarnovo) στα πλαίσια του προγράμματος "Εκκλησία και Οικογένεια στα Βαλκάνια". Υπήρξε μέλος της Σχολής Ιστορικών Σπουδών του Institute for Advanced Study του Πρίνστον (2010-11) και του Institute for Advanced Studies του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ (2017-18) και επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Πρίνστον, του Mainz, της Σόφιας, της Κύπρου και στην Ecole des hautes etudes en sciences sociales. Τα γενικότερα ενδιαφέροντά του αφορούν στις σχέσεις θρησκείας και πολιτικής και ιδιαίτερα στο φαινόμενο της ανάδυσης της κοινωνίας των πολιτών (civil society) στο χώρο των Βαλκανίων, με έμφαση στην ύστερη οθωμανική περίοδο. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και βιβλίων με επίκεντρο τα Οθωμανικά Βαλκάνια.

Η Φωτεινή Τσιμπιρίδου γεννήθηκε στην Κομοτηνή. Είναι δρ. Εθνολογίας της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι 1990) και επίκουρη καθηγήτρια οικονομικής και πολιτικής ανθρωπολογίας στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ασχολείται ερευνητικά κυρίως με μουσουλμάνους του βαλκανικού και μεσοανατολικού χώρου, εξετάζοντας διαδικασίες κατασκευής και πολιτικές συγκρότησης εθνοτικών, έμφυλων και άλλων πολιτισμικών ταυτοτήτων, καθώς και ζητήματα κουλτούρας του κράτους και κυβερνοοτροπίας. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.