Πορεία μαρτυρίας

Ο Χρίστος Θ. Κρικώνης, είναι καθηγητής της Εκκλησιαστικής Γραμματολογίας-Πατρολογίας και Ερμηνείας Πατερικών Κειμένων της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στη Θεολογική και Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης· μεταπτυχιακές σπουδές έκανε στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, στο King's College University του Λονδίνου. Διδάκτωρ της θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, ανήλθε όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής ιεραρχίας. Διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας επί δύο θητείες (1991-93 και 1993-95) καθώς και Διευθυντής Τομέως (1989-91 και 2000-2002). Επίσης πρόεδρος της Ενώσεως Θεολόγων Βορ. Ελλάδος επί 10ετία (1987-1997) καθώς και υπεύθυνος-συντονιστής για το θεολογικό κύκλο του "Ανοικτού Πανεπιστημίου του Δήμου Θεσσαλονίκης". Μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, συνοδικών επιτροπών της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Υπουργείου Παιδείας καθώς και διοικητικών συμβουλίων επιστημονικών Ιδρυμάτων. Έχει τιμηθεί με το οφφίκιο του Άρχοντος Ακτουαρίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου καθώς και με άλλες διακρίσεις από Εκκλησίες και Ιδρύματα. Έχει δημοσιεύσει περί τα 12 βιβλία και περισσότερες από 100 θεολογικές πραγματείες και μελέτες αναφερόμενες σε πατρολογικά, εκκλησιολογικά, ερμηνευτικά, ιστορικά, αγιολογικά, κοινωνικά και άλλα συναφή θέματα. Επίσης έκανε κριτικές εκδόσεις πατερικών έργων από ανέκδοτα χειρόγραφα, μεταφράσεις πατερικών έργων και βιβλιοκρισίες θεολογικού περιεχομένου.

Ο Γεώργιος Δικαιάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951 όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Το 1969 εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1974. Από τον Ιούλιο του 1974 έως τον Ιανουάριο του 1977 υπηρέτησε τον Ελληνικό Στρατό. Εκάρη μοναχό στις 12 Φεβρουαρίου 1977, ενώ η χειροτονία του σε διάκονο, 9 μέρες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου 1977 από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κέρκυρας και Παξών Πολύκαρπο. Παράλληλα, κατέστη μέλος μικράς μοναστικής αδελφότητας στον Άγιο Αθανάσιο Αγρού Κέρκυρας. Ακολούθως, φοίτησε στην Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ. από την οποία αποφοίτησε το 1979. Το 1979 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, λαμβάνοντας το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη, από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Θηβών Νικόδημο. Διορίσθηκε Ιεροκήρυκας στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας, στην οποία υπηρέτησε έως ότου εκλέχθηκε ως Αρχιεπίσκοπος ο τότε Μητροπολίτης Θηβών Ιερώνυμος. Κατά τα έτη 1984-1985 παρακολούθησε Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Ποιμαντικής, στο Λονδίνο. Συμμετείχε σε σεμινάρια ψυχολογίας (1992) και ψυχιατρικής (2002), καθώς και ποιμαντικής και συνεργάσθηκε με το Πάντειο Πανεπιστήμιο για την διοργάνωση περιβαλλοντικών συνεδρίων, ενώ συμμετείχε ως ομιλητής σε περιβαλλοντικά συνέδρια, σε σεμινάρια μεταπτυχιακών φοιτητών και σε νεανικές συνάξεις. Το 2002 έλαβε με Άριστα Μεταπτυχιακό Δίπλωμα, από το Τμήμα Χριστιανικής Ηθικής και Κοινωνιολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2008 πήρε μετάθεση στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Διορίσθηκε Ιεροκήρυκας στην Α' και Β' Αρχιερατική περιφέρεια της Αρχιεπισκοπής. Παραλλήλως, ήταν εφημέριος στον Ι.Ν. Αγίας Μαρίνης στο Θησείο και Διευθυντής στο Ιδιαίτερο Γραφείο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου. Το 2009 κατέθεσε στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τη Διδακτορική του Διατριβή, με θέμα «Ψυχική εξάντληση και ‘αποξένωση’ του κληρικού» η οποία ένα χρόνο αργότερα ενεκρίθη με Άριστα. Στις 11 Μαΐου 2010, εξελέγη από την Ιεραρχία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, πρώτος Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 13 Μαΐου 2010, στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου Κολωνακίου από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο, παρουσία πολλών Μητροπολιτών. Η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Δήμο Ιλίου.

Ο Βασίλειος Τ. Γιούλτσης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά. Σπούδασε θεολογία, κοινωνιολογία και πολιτική οικονομία. Είναι καθηγητής της κοινωνιολογίας και της κοινωνιολογίας της θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: Θεολογία και διαπροσωπικαί σχέσεις κατά τον Μέγαν Φώτιον 1974, Πνευματικότητα και κοινωνική ζωή 1975, Κοινωνιολογία του αθεϊσμού 1984, Τυπολογία και ορολογία των κοινωνικών επιστημών 1993, Γενική κοινωνιολογία 1994-4η έκδοση, Κοινωνιολογία της θρησκείας 1996-3η έκδοση.

Ο Σωτήριος Δεσπότης γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και το Μάιντς. Είναι αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών με γνωστικό αντικείμενο την ερμηνεία της Καινής Διαθήκης. Είναι επίσης μέλος της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καινοδιαθηκολόγων.

Ο Γρηγόρης Δ. Ζιάκας γεννήθηκε στο Πεύκο του Γράμμου και είναι ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε θεολογία και φιλολογία στο εν λόγω πανεπιστήμιο, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία των θρησκειών και των πολιτισμών στα Πανεπιστήμια της Βιέννης και του Marburg της Γερμανίας, υπηρέτησε ως βοηθός, υφηγητής και καθηγητής της θρησκειολογίας στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., δίδαξε στο τμήμα ιστορίας και εθνολογίας καθώς και στο τμήμα γλωσσών, φιλολογίας και πολιτισμού παρευξεινίων χωρών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια της Λουβέν του Βελγίου και του Αμμάν της Ιορδανίας. Έγραψε μεγάλο αριθμό πραγματειών, μελετών και άρθρων για τα θρησκεύματα και τους πολιτισμούς των προϊστορικών κοινωνιών και των αρχαίων λαών (Ινδουισμός, Βουδισμός, Κομφουκιανισμός, Ταοϊσμός, Σιντοϊσμός και Θρησκείες του Θιβέτ). Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το Ισλάμ και την ιστορία του ισλαμικού κόσμου και έγραψε σχετικώς πολλά βιβλία και άρθρα. Ιδιαίτερη συγγραφική δραστηριότητα αποτελούν οι εργασίες του για τη μεταβίβαση των ελληνικών γραμμάτων και της αριστοτελικής σκέψης στην αραβική παράδοση, καθώς και για τον ισλαμικό μυστικισμό και τον ποιητή Maulana Jalaladdin Rumi και τη διδασκαλία του. Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελληνοαραβικών Σπουδών και του επιστημονικού-δημοσιογραφικού της οργάνου Graeco-Arabica (Θεσσαλονίκη, 1981). Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Πολιτισμού και Κοινωνικής Ανάπτυξης Μακεδονίας-Θράκης (Θεσσαλονίκη). Μέλος του Ινστιτούτου Διαθρησκειακών Μελετών: Interrreligiose Arbeitstelle (INTROA) του Nachrodt-Iserlohn της Γερμανίας και επιστημονικός σύμβουλος του ομώνυμου επιστημονικού-δημοσιογραφικού της οργάνου. Μέλος της Συνδιασκέψεως των Ευρωπαικών Εκκλησιών και της Επιτροπής "Το Ισλάμ στην Ευρώπη": "Conference of European Churches" και "Islam in Europe Committee" (Γενεύη). Μέλος της Wissenschaftliche Gesellschaft fur Theologie E.V. (Γερμανία). Έλαβε μέρος σε πολυάριθμα θρησκειολογικά συνέδρια και διαθρησκειακούς διαλόγους.

O Θωμάς Aντ. Iωαννίδης γεννήθηκε στο Mαυρόκαμπο Kαστοριάς. Eίναι πτυχιούχος του Tμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Tμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών, Διδάκτορας και Επίκουρος Καθηγητής του Tμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών. Yπήρξε υπότροφος του I.K.Y. καθ' όλη τη διάρκεια των σπουδών του, Eιδικός Mεταπτυχιακός Yπότροφος του Eρμηνευτικού Tομέα Tμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Aθηνών (1985-1987) και της Aκαδημίας Aθηνών μετά από διαγωνισμό μεταξύ αριστούχων φοιτητών. Oλοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στα Πανεπιστήμια του Regensburg και του Munchen Γερμανίας επί τρία έτη (1979-1982), όπου παρακολούθησε Eισαγωγή και Eρμηνεία Παλαιάς και Kαινής Διαθήκης και Iστορία της αρχαίας Eκκλησίας. Eίναι κάτοχος της Γερμανικής, Aγγλικής, Γαλλικής, Iταλικής και Bουλγαρικής γλώσσας. Yπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στην Πολεμική Aεροπορία ως έφεδρος αξιωματικός, όπου για το ήθος και τις υπηρεσίες του έλαβε εγγράφως «Έκφραση συγχαρητηρίων» και «Δίπλωμα ευδοκίμου υπηρεσίας». Yπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Eκπαίδευση: α) ως καθηγητής (1987-1997) συμμετέχοντας σε πολλές πολιτιστικές-κοινωνικές δραστηριότητες και στην οργάνωση Συνεδρίων και Hμερίδων. Kατά τα σχολικά έτη 1989-1990 και 1993-1994 παρουσίασε δειγματικές διδασκαλίες τις οποίες παρακολούθησαν καθηγητές θεολόγοι και άλλων ειδικοτήτων, καθώς και οι Σχολ. Σύμβουλοι των θεολόγων, β) ως Διευθυντής Γυμνασίων και Λυκείων (1997-2005). Mετά από κρίση-αξιολόγηση στελεχών της εκπαίδευσης το υπηρεσιακό Συμβούλιο τον κατέταξε τρίτο στη βαθμολογία του πίνακα Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Eκπαίδευσης Aνατολικής Θεσσαλονίκης. Ως Διευθυντής του 2ου Πειραματικού Λυκείου Θεσσαλονίκης βραβεύθηκε από το Yπουργείο Mακεδονίας-Θράκης για τη διάκριση του Σχολείου του στις Πανελλαδικές Eξετάσεις 2003. Kατά τα έτη 1997-2003 συνεργάστηκε με τον Tομέα Λατρείας, Xριστιανικής Aγωγής και Eκκλησιαστικής Διοίκησης του Tμήματος Θεολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην υλοποίηση του Προγράμματος Πρακτικών Aσκήσεων Διδακτικής στο μάθημα των Θρησκευτικών. Παρουσίασε δειγματική διδασκαλία στο πλαίσιο Eπιμορφωτικού Προγράμματος του 1ου Π.E.K. Θεσσαλονίκης, Oκτ.-Δεκ. 2000, «H αξιολόγηση ως μέσο βελτίωσης του Σχολείου», την οποία παρακολούθησαν καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων. Συμμετέχει ως ενεργό μέλος σε επιστημονικές εταιρείες, μορφωτικές ενώσεις και πολιτιστικούς συλλόγους. H Iερά Mητρόπολη Kαστοριάς τον τίμησε (29-1-2007) με το παράσημο του Aγίου ενδόξου Mεγαλομάρτυρος Mηνά του Θαυματουργού. Eίναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά.

Ο Αθανάσιος Καραθανάσης γεννήθηκε το 1946 στο Βόλο. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής (1969), πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Mεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας (1969-1972), στη Σορβόννη (Paris IV) και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (1979-1981). Το 1985, έγινε πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και διδάκτωρ των ίδιων σχολών το 1975 και 1987 αντιστοίχως. Είναι υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών. Έλαβε μέρος σε επιστημονικά Συνέδρια, εντός και εκτός Ελλάδος. Από το 1969 έως το 1972 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης-ερευνητής στο Eλληνικό Iνστιτούτο Bενετίας και από το 1974 έως το 1987 Eρευνητής του I.M.X.A. Tο 1984, εξελέγη υφηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1988 εξελέγη επίκουρος καθηγητής του Tμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Aθηνών και από το 1989 αναπληρωτής Καθηγητής της Iστορίας του Eλληνικού Πολιτισμού στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1992, εξελέγη καθηγητής του ιδίου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο της Iστορίας του Eλληνισμού. Διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Tμήματα Eλληνικής Φιλολογίας και Iστορίας - Eθνολογίας), καθώς και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Παιδαγωγικά Τμήματα). Tο 1999, εξελέγη Πρόεδρος του Tμήματος Ποιμαντικής και Kοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του A.Π.Θ. Είναι παντρεμένος με την Eλένη-Aιμιλία Παπαεμμανουήλ και έχει δύο κόρες.

Ο Κωστής Κοκκινόφτας είναι ερευνητής του Κέντρου Μελετών της Ιεράς Μονής Κύκκου.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1940, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο (1958). Σπούδασε Θεολογία και κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την απόλυση του από τον Στρατό (1965), διορίστηκε επιστημονικός βοηθός στην έδρα Πατρολογίας (Αθήνα). Κατά τα έτη 1969-1975 σπούδασε Θεολογία, Φιλολογία, Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία στην Δυτική Γερμανία (Bόννη και Κολωνία). Το 1971 εισήλθε στις τάξεις του Κλήρου στην Γερμανία. Είναι διδάκτορας Θεολογίας στην Αθήνα και Φιλοσοφίας (Ιστορίας) στην Κολωνία. Σήμερα είναι καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει "Ιστορία και Πνευματικό Βίο της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη Μεταβυζαντινή περίοδο". Υπηρετεί ως κληρικός στον πανεπιστημιακό Ναό "Άγιος Αντύπας" της Οδοντιατρικής Σχολής και αναπτύσσει δραστηριότητα μέσα στην νεολαία. Είναι μέλος πολλών Επιστημονικών Συλλόγων και εκπροσωπεί την Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου σε συνέδρια. Είναι γνωστός ομιλητής στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Δημήτρης Μόσχος γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και θεολογία και Βυζαντινολογία στα Πανεπιστήμια Erlangen και Μονάχου (1988-1992). Ανακηρύχθηκε το 1994 Magister Artium βυζαντινολογίας Παν/μίου Μονάχου, το 1995 διδάκτωρ Θεολογίας Παν/μίου Αθηνών και το 2007 Υφηγητής Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Παν/μίου Rostock. Υπηρέτησε ως θεολόγος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση (1992-2007). Το 2007 εξελέγη Λέκτορας στο Τμήμα θεολογίας της Θεολογικής σχολής του Παν/μίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας. Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στη θεολογική σχολή του Παν/μίου Rostock και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Σύναξη".

Ο Σταύρος Σ. Φωτίου είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.