Τα ποιήματα του 2014

Ο Μανόλης Μ. Γιακουμάκης γεννήθηκε στη Σφάκα Σητείας το 1951. Από το 1963 ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος και συνταξιοδοτήθηκε το 2009. Συνεκδότης, με τον Ηλία Λάγιο, του λογοτεχνικού περιοδικού "Ωλήν" (1980-1983). Ποιητικά του έργα: "Η επίδραση του ευρωπαϊκού αμπαζούρ", Αθήνα 1979. "Απελάτες στο Αιγαίο", εκδόσεις Ωλήν, 1981. "Μικρή καθοδήγηση", εκδόσεις Ωλήν, 1984. "Μεταναστεύσεις", εκδόσεις Οσελότος, 2012. "Ισχαιμικό επεισόδιο", εκδόσεις Εκάτη 2014. "Μεταναστεύσεις (ΙΙ)", εκδόσεις Εκάτη, 2017.

Ο Νάνος Βαλαωρίτης (5 Ιουλίου 1921 - 12 Σεπτεμβρίου 2019) γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles". Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια". Το 1959 βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έλαβε το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το ποιητικό του έργο (2004). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Τιμής (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004. Εργογραφία: Ποίηση - "Η τιμωρία των μάγων", Λονδίνο 1947 - "Κεντρική στοά", Αθήνα 1958 - "Εστίες μικροβίων", εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977 - "Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη", Ίκαρος 1978 - "Ο ήρωας του τυχαίου", Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979 - "Η πουπουλένια εξομολόγηση", Ίκαρος 1982 - "Στο κάτω κάτω της γραφής", Νεφέλη 1984 - "Ο έγχρωμος στυλογράφος", Δωδώνη 1986 - "Ποιήματα Ι", Ύψιλον 1987, "Ποιήματα ΙΙ", Ύψιλον 1987 - "Ανιδεογράμματα", Καστανιώτης 1996 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Καστανιώτης 1996 - "Αλληγορική Κασσάνδρα", Καστανιώτης 1998 - "Η κάθοδος των Μ", Ύψιλον 2002 - "Μια αλφάβητος των κωφαλάλων", Άγκυρα 2003 - "Άστεγος ο Μέγας", Ύψιλον 2004 - "Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας", Άγκυρα 2006 - "Γη του διαμαντιού", Μανδραγόρας 2007 - "Γραμματοκιβώτιον ανεπίδοτων επιστολών: Ποιήματα 2002-2006", Ύψιλον 2010 - "Άνθη του θερμοκηπίου", Απόπειρα 2010 - "Χρίσματα", Κοινωνία των (δε)κάτων 2011 - "Ουρανός χρώμα βανίλιας", Άγκυρα 2011 - "Πικρό καρναβάλι", Ψυχογιός 2013 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Γαβριηλίδης 2014 - "Στο υποκύανο μάτι του Κύκλωπα", Ψυχογιός 2015 Πεζογραφία - "Ο προδότης του γραπτού λόγου", Ίκαρος 1980 - "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη", Νεφέλη 1982, β΄ έκδοση 1999 - "Μερικές γυναίκες", Θεμέλιο 1982 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Εστία 1984, Άγκυρα 2008 - "Η δολοφονία", Θεμέλιο 1984 - "Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη", Νεφέλη 1995 - "Παραμυθολογία", Νεφέλη 1996 - "Ο σκύλος του Θεού", Καστανιώτης 1998, β΄ έκδοση 2004 - "Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου", Άγρα 2002 - "Γνωρίζετε την Ελπινίκη;" Ηλέκτρα 2005 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Άγκυρα 2008 - "Μα το Δία: Οι περιπέτειες ενός πράκτορα του εαυτού του", Ηλέκτρα 2009 Δοκίμια - "Ανδρέας Εμπειρίκος", Ύψιλον 1989 - "Για μια θεωρία της γραφής", Εξάντας 1990 - "Μοντερνισμός, πρωτοπορία και πάλι", Καστανιώτης 1997 - "Αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ν. Βαλαωρίτη 1945-1958", Ύψιλον 2004 - "Για μια θεωρία της γραφής, Β", Ηλέκτρα 2006 - "Ο Όμηρος και το αλφάβητο", Ελληνοαμερικανική Ένωση 2010 - "Ή του ύψους ή του βάθους", Ψυχογιός 2013 - "Για μια θεωρία της γραφής, Γ': Από το κείμενο στο υπερκείμενο", Ψυχογιός 2016

Η Κική Δημουλά γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος επί είκοσι πέντε χρόνια, το διάστημα 1949-1974. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" που μετά από λίγο απέσυρε η ίδια από την κυκλοφορία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές ("Έρεβος", 1956, "Ερήμην", 1958, "Επί τα ίχνη", 1963, "Το λίγο του κόσμου", 1971, "Το τελευταίο σώμα μου", 1981, "Χαίρε ποτέ", 1988, "Η εφηβεία της λήθης", 1994, "Ενός λεπτού μαζί", 1998, "Ήχος απομακρύνσεων", 2001, "Χλόη θερμοκηπίου", 2005, "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως", 2007, "Συνάντηση", 2007, "Πέρασα", 2010, "Τα εύρετρα", 2010). Οι επτά πρώτες συλλογές συγκεντρώνονται στην έκδοση "Ποιήματα" (1998, 6η έκδοση 2005). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά. Βραβεία - Διακρίσεις: - 1972, Β΄ κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή: "Το λίγο του κόσμου". - 1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ". - 1995, Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών), για τη συλλογή: "Η εφηβεία της λήθης". - 2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της. - 2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. - 2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature - Rencontres Europeennes de Litterature, Στρασβούργο) - 2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της. Με την ευκαιρία της εκλογής της στην Ακαδημία Αθηνών -η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας-, η ποιήτρια είπε σε συνέντευξή της στην Όλγα Μπακομάρου ("Ελευθεροτυπία", 16.3.2002): "Έβαλα (υποψηφιότητα), πρώτον βέβαια, για λόγους που δεν ομολογούνται. Και μετά: ίσως για να ικανοποιήσω μια καθυστερημένη φιλομάθεια. Ίσως για να βρω μια ειρηνικότερη και επομένως ασφαλέστερη στέγη για το μετέωρο και ευάλωτο είδος του λόγου που υπηρετώ. Ίσως ακόμα με την ελπίδα ότι αυτό το είδος αποδειχτεί ευρύτερα και σταθερότερα χρήσιμο από όσο ασταθώς χρησιμεύει σε μένα. Ενδεχομένως να νοστάλγησα και την πειθαρχία. Να νοστάλγησα την περικοπή του ελεύθερου χρόνου, που σε μένα τουλάχιστον προσφέρει αρκετήν αταξία. [...]" Έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 89 ετών. (φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς)

Ο Ηλίας Γκρής κατάγεται από την Κρέστενα Ολυμπίας. Σπούδασε οικονομικά και άσκησε τη δημοσιογραφία σε διάφορα μέσα και κυρίως στη δημόσια τηλεόραση. Eξέδωσε: "Ρημαγμένη πολιτεία" (1980, 1984), "Στα γεφύρια του κόσμου" (1982), "Εχθρικό τοπίο" (1983, 1985, 1990), "Λήθαργος κόσμος" (1987, 1990), "Η Έφεσος των αλόγων" (1993), "Αλφειός πρόγονος", (2005). Εξέδωσε επίσης μία συλλογή διηγημάτων και δύο μυθιστορήματα. Επιμελήθηκε έναν τόμο για τον Τάκη Σινόπουλο και κυκλοφόρησε τρεις ανθολογίες και ένα βιβλίο δοκιμίων. Μέρος του έργου του έχει συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, βουλγαρικά, γερμανικά, ρώσικα, ισπανικά, περσικά. Διετέλεσε μέλος στην Επιτροπή Σεναρίων της Ε.Ρ.Τ. (1993-1995) και στην Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας της Κύπρου (2003-2005). Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ο Ανδρέας Εμπειρίκος γεννήθηκε το 1901 στην Μπράιλα της Ρουμανίας και πέθανε στην Αθήνα το 1975. Το 1926-31 βρίσκεται στο Παρίσι όπου συνδέεται με τον Andre Breton και τους υπερρεαλιστές και αρχίζει την ψυχανάλυση με τον Rene Laforgue. Το 1935 δίδει στην Αθήνα την περίφημη διάλεξη περί "Περί σουρρεαλισμού" και εκδίδει την "Υψικάμινο", το κατεξοχήν υπερρεαλιστικό κείμενο, ενώ αρχίζει την άσκηση της ψυχανάλυσης, την οποία θα διακόψει το 1951. Το 1945 κυκλοφορεί η "Ενδοχώρα" και ακολουθούν τα "Γραπτά ή Προσωπική μυθολογία", το 1960, και η "Αργώ ή Πλους αεροστάτου" το 1964-65 στο περ. "Πάλι", με περικοπές. Μετά το θάνατό του, το 1980 κυκλοφορεί πλήρης η "Αργώ", η συλλογή "Οκτάνα" καθώς και το θεατρικό έργο του Πικάσσο, "Τα τέσσερα κοριτσάκια" σε μετάφραση του ποιητή. Το 1985 εκδίδεται το "Αι γενεαί Πάσαι ή Η Σήμερον ως Αύριον και ως Χθες" και το "Άρμαλα ή Εισαγωγή σε μία πόλι" (εισαγωγή σ' ένα μυθιστόρημα που δεν γράφτηκε). Τον Δεκέμβριο του 1990 άρχισε να εκδίδεται, σύμφωνα με τη θέληση του ποιητή, ο "Μέγας Ανατολικός", το τεράστιο έργο ζωής του Ανδρέα Εμπειρίκου που το επεξεργαζόταν επί 25 χρόνια. Άρχισε να γράφεται το 1945 και ολοκληρώνεται ύστερα από ενδιάμεσες φάσεις το 1970. Το μυθιστόρημα αποτελείται από 100 κεφάλαια, που συγκροτούν πέντε μέρη, και η έκδοσή του ολοκληρώθηκε το 1992 σε οκτώ τόμους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και τολμηρότερο μυθιστόρημα της ελληνικής γλώσσας. Το 1995, για να τιμηθούν τα 20 χρόνια από το θάνατο του ποιητή, εκδόθηκε μια πλακέτα με το ποίημά του "ΕΣ-ΕΣ-ΕΣ-ΕΡ Ρωσσία". Το 1997 κυκλοφόρησε το ανέκδοτο πεζό του "Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης", που ανήκει στην ενότητα "Τα χαϊμαλιά του έρωτα", όπου ανήκει και η "Αργώ". Το 1999 κυκλοφόρησαν σε ανεξάρτητη έκδοση τα δύο εγκώμια για τον Ν. Εγγονόπουλο: "Νικόλαος Εγγονόπουλος ή Το θαύμα του Ελμπασάν και του Βοσπόρου" και "Διάλεξη 1963". Επίσης το 2001 κυκλοφόρησε και το "Ημερολόγιο" και οι φωτογραφίες του ποιητή από το Ταξίδι στη Ρωσσία τον Δεκέμβριο του 1962 με τον Ο. Ελύτη και τον Γ. Θεοτοκά. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος είναι από τους κύριους εισηγητές της επιστήμης της ψυχανάλυσης στην Ελλάδα με τον Δ. Κουρέτα και τον Γ. Ζαβιτζιάνο, με τη συνεργασία και τη συνδρομή της Μαρίας Βοναπάρτη. Ο ίδιος άσκησε την ψυχαναλυτική πρακτική επί δεκαέξι έτη (1935-1951). Τα Ψυχαναλυτικά κείμενα του Ανδρέα Εμπειρίκου εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 2001. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Ανδρέα Εμπειρίκου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άγρα, όπου έχουν εκδοθεί και το κείμενο του Έκτορα Κακναβάτου "Για τον Μεγάλο Ανατολικό" καθώς και η μελέτη του Σάββα Μιχαήλ, "Πλους και κατάπλους του Μεγάλου Ανατολικού" και τα κριτικά μελετήματα του Guy (Michel) Saunier, με τίτλο: "Ανδρέας Εμπειρίκος: Μυθολογία και ποιητική". Το 2001 κηρύχτηκε Έτος Εμπειρίκου με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή και οργανώθηκαν πολλές τιμητικές εκδηλώσεις (συνέδρια, εκδόσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αφιερώματα εφημερίδων και περιοδικών κ.λπ.) (πηγή: Εκδόσεις Άγρα)

Ο Βασίλης Αμανατίδης είναι ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, περφόρμερ. Γεννήθηκε το 1970 στην Έδεσσα. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία της τέχνης ("Λόγος και Εικόνα στα χρόνια του Μοντερνισμού - Η ελληνική περίπτωση του Οδυσσέα Ελύτη"). Εργάστηκε ως εικαστικός επιμελητής στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, και δίδαξε ιστορία τέχνης και λογοτεχνία στη Δραματική Σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. και σε άλλες σχολές. Πρωτοδημοσίευσε ποίηση το 1991 στο περιοδικό "Εντευκτήριο", από τις εκδόσεις του οποίου εκδόθηκε το 1999 το πρώτο του βιβλίο ποίησης "Υπνωτήριο - Εννιά νυχτικές παραβολές". Από τότε έχει εκδώσει άλλα επτά βιβλία ποίησης [πρόσφατα: "εσύ: τα στοιχεία", Νεφέλη, 2017 (Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης), "μ_otherpoem: μόνο λόγος", Νεφέλη, 2014, 2η έκδοση: 2015, "7: ποίηση για video games", Νεφέλη, 2011 (υποψήφιο για το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω")], καθώς και τις συλλογές διηγημάτων "Ο σκύλος της Χάρυβδης" (Καστανιώτης, 2008), "Μη με φας" (Καστανιώτης, 2005), και τη συγκεντρωτική -αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη- επανέκδοσή τους στον τόμο "Πλαγκτόν: οι ιστορίες" (Νεφέλη, 2019). Δύο θεατρικά έργα του παίχτηκαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ από το 2007 παρουσιάζει και ο ίδιος τα κείμενα και τα βιβλία του στο κοινό, με επιτελεστικές αναγνώσεις και λογοτεχνικές περφόρμανς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αξιοποιώντας χειροποίητα υλικά, τη σύγχρονη τεχνολογία και τη συνέργεια των υπόλοιπων τεχνών ("Τρικυμία: ένα video game", "μ_otherpoem: μόνο λόγος", "εσύ: τα στοιχεία", "_μ_otherlands_"). Ασχολείται με τη διδασκαλία της ποίησης ως δημιουργικής γραφής (μέσα από τη διοργάνωση μαθημάτων και σεμιναρίων στην Ελλάδα και στην Κύπρο), καθώς και με την επιμέλεια εικαστικών εκθέσεων και εκδηλώσεων λόγου και επιτέλεσης ("Μετα_σύνορα / Post_borders" - Ινστιτούτο Goethe και LABattoir, 2018, "3ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών" - 13η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 2016, "Exulat: poeta in terra" - 50ά Δημήτρια, 2015, "Αιδώ/Εδώ" - Action Field Kodra, 2013). Ασχολείται, επίσης, με τη μετάφραση πεζογραφίας (Witold Gombrowicz, "Κόσμος", Νεφέλη, 2012, έργα του Isaac Bashevis Singer κ.ά.) και ποίησης [E. E. Cummings, "[μόνο με την άνοιξη] 44 ποιήματα", Νεφέλη, 2010 (υποψήφιο για το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ), έργα των Bertolt Brecht, Russel Edson, Anne Carson κ.ά.]. Ποίηση και πεζογραφία του έχει δημοσιευτεί στα κυριότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ δημοσιεύει δοκίμια και κριτική ποίησης σε εφημερίδες, λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους. Το 2018 συμμετείχε στον συλλογικό τόμο δοκιμίων "Μια συζήτηση για την ποίηση τώρα" (εκδόσεις [φρμκ]). Είναι σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού "Εντευκτήριο" [όπου διατηρεί τη στήλη "μπονζάι" κριτικών "1x3x201 (λέξεις)"], μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "[φρμκ]" (https://frmk.gr) και της διαδικτυακής πλατφόρμας "Greek Poetry Now" (www.greekpoetrynow.com), και εμπνευστής-επιμελητής του -ατελείωτου- ψηφιακού πρότζεκτ "λ_ink" (https://fairead.net/link). Από το 2014 είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ ποίησης, ενώ κείμενά του έχουν μεταφραστεί σε δεκατέσσερις γλώσσες και έχουν συμπεριληφθεί σε περιοδικά και ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στα ρωσικά κυκλοφόρησε η δίγλωσση επιλογή ποιημάτων του "Ο λαγός και η εξοχή" (Stella Art Foundation, 2008), και στα γερμανικά βιβλίο με επιλεγμένα διηγήματά του ["(Ihr) Weinen", Nefeli, 2014]. [φωτογραφία: Κατερίνα Ηλιοπούλου]

Ο Σωτήρης Κακίσης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση και την πεζογραφία. Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο, έχει μεταφράσει ξένους δημιουργούς, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί. Επίσης, συνεργάζεται με τον Τύπο, με ειδίκευση στις κεντρικές συνεντεύξεις και στην αθλητική αρθρογραφία.

Ο Γιώργος Δουατζής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1948. Σπούδασε οικονομία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και Κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο στο Παρίσι. Δημοσιογράφος από το 1974 εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής, διευθυντής. Πρώτη του εμφάνιση το 1971 στην Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς των εκδόσεων "Άγκυρα". Δεύτερη εμφάνιση, η παράσταση χοροδράματος, βασισμένη στο ποίημά του "Αντικρουόμενα σύμβολα και πορεία στο φως" τον Μάιο 1973 σε μουσική Γ. Τσαγκάρη και χορογραφία Έλλης Παρασκευά. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ρωσικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, τσεχικά. www.douatzis.gr

Η Ζέφη Δαράκη γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Εργάστηκε ως γραμματέας στην Οικιστική Σχολή Κ. Δοξιάδη, μεταξύ 1959 - 1964, και, στη συνέχεια, στη βιβλιοθήκη του Δήµου Αθηναίων μεταξύ 1964 - 1967, όταν απολύθηκε από την Χούντα, και πάλι μεταξύ 1974 - 1984, ως βιβλιοθηκάριος. Στο διάστηµα αυτό εξέδωσε τις συλλογές "Εµπλοκή", "Ο κήπος µε τα εγκαύµατα", "Έκλειψη και το ηµικύκλιο αίµα", "Ο άνεµος και τα ρολόγια", "Ο λύκος του µεσονυχτίου", "Τα αόριστα γεγονότα" κ.ά., τις νουβέλες "Μάρθα Σόλγκερ", "Η όνειρος", "Λένα Όλεµ" και "Το παιχνίδι να ονειρεύεσαι", ποίηση για παιδιά. Ακολούθησαν οι συλλογές "Η κρεµασµένη", "Το ιερό κενό", "Κοιµήθηκα η αχάριστη", "Η θλίψη καίει τις σκιές µας", "Το σώµα δίχως αντικλείδι", "Το ακίνητο εν οδύνη", "Ο απέναντι χρόνος", 'Σε ονομάζω θα πει σε χάνω", "Ερήμωνε". Ποίησή της έχει δηµοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά. Ποιήµατά της έχουν δηµοσιευτεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Από τον ποιητή Tom Nairn µεταφράστηκαν τα βιβλία της : "Το σώµα δίχως αντικλείδι" και το "Ωσάν Λέξεις" (εκδ. Dionyssia Press, 2002). Από την Nadia Myrianova µεταφράστηκε επιλογή του έργου της στα βουλγαρικά (εκδ. Pelikana Alpha Sofia). Η ιστοσελίδα της στο διαδίκτυο είναι: www.zefidaraki.gr.

Ο Νίκος Αντωνάτος γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1937, όπου έζησε μέχρις ότου τελείωσε το Γυμνάσιο (Παλαμαϊκή Σχολή). Σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο), και εργάστηκε ως Προϊστάμενος Λογιστηρίου της Α.Ε. Εκδοτική Ελλάδος - Γραφικαί Τέχναι. Διακρίθηκε στον πρώτο παμφοιτητικό διαγωνισμό ποίησης, που προκήρυξε η εφ. Πανσπουδαστική το 1959, όπου έλαβε το τρίτο βραβείο (κριτική επιτροπή Λ. Κουκούλας, Α. Καραντώνης, Ο. Μπεκές). Έχει εκδώσει ως τώρα οχτώ ποιητικές συλλογές (Δέδυκεν, Αγρός κεραμέως, Ανοιχτά της νύχτας, Αλίκυρνα, Αυλός λελυπημένος, Θητεία - 619 Τ.Π., Δεν είναι πια καιρός, Εικών η λίθος). Για το έργο του κυκλοφόρησε το 2008 από την Παπαχαραλάμπειο Δημόσια Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου ο τόμος "Εργογραφία - Βιβλιογραφία - Ανθολόγιο (1983 - 2007)", στη σειρά Νεοέλληνες συγγραφείς, που επιμελήθηκε η Δρ φιλολογίας Χρυσούλα Σπυρέλη. Ποιήματά του, καθώς και κείμενα κριτικής και ποιητικής οπτικής, έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά.

H Ραλλού Γιαννουσοπούλου γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας στις 14 Δεκεμβρίου 1937. Έζησε στα Τρίκαλα ως τα δεκαοκτώ της χρόνια. Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στο εργαστήριο του Γιώργου Μαυροΐδη. Έγραψε κριτική κινηματογράφου για μικρό χρονικό διάστημα στο περιοδικό "Προσανατολισμοί", με διευθυντή τον Γιάννη Τζαννετάκο. Βιοπορίστηκε κυρίως από τη ζωγραφική, παίρνοντας παραγγελίες για πορτρέτα σε χαμηλή τιμή. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 2000 σε ηλικία 63 ετών. Εξέδωσε δύο συλλογές διηγημάτων και μία νουβέλα από τις εκδόσεις "Κέδρος" και τρεις ποιητικές συλλογές από τις εκδόσεις "Οδός Πανός". Μια τέταρτη ποιητική συλλογή με τα ανέκδοτα ποιήματά της, με τίτλο "Τα πρωινά στο Star", εκδόθηκε μετά θάνατον από τις εκδόσεις Bibliotheque (2018). Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 10 Ιουλίου 2017, σε ηλικία 79 ετών.

H Ελένη Δημητριάδου Εφραιμίδου, γεννήθηκε στην Ξάνθη, όπου και διαμένει μόνιμα. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1974 με ποιήματα που δημοσίευσε στο περιοδικό Ταχυδρόμος. Έγραψε ποίηση, θέατρο, δοκίμιο. Κυρίως όμως ποίηση. Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές, καθώς και τη θεατρική απόδοση του ομώνυμου διηγήματος του Γ. Μ. Βιζυηνού "Μοσκώβ-Σελήμ", Ηλιοτρόπιο 1996 (α’βραβείο Α. Ιπεκτσί, 1999). Ανθολόγησε και επιμελήθηκε την "Ανθολογία ανέκδοτης ποίησης, Σύγχρονοι Θράκες ποιητές", Σπανίδης 2007, συνεργασίες της φιλοξενήθηκαν στα έντυπα ή ηλεκτρονικά περιοδικά Θρακικά χρονικά, Ενδοχώρα, Θρακική και Φοροτεχνική Προσέγγιση, Τελεία και Παύλα, Ομπρέλα, Δαυλός, Η λέξη, (δε)κατα, Poetix,Bibliotheque, Frear, Fractal, Poetics, Ποιητικός Πυρήνας, Ποιητικοίδιάλογοι κ. ά. Συμμετείχε σε συλλογικά έργα και Ανθολογίες, όπως "Ανθολογία των 100", Δαυλός, Αθήνα 1985, "45" ποιητές, Ομπρέλα, Αθήνα 1990, "Ανθολογία Νεοελληνικής ποίησης" τ.β’, Πολιτιστική συνεργασία, Αθήνα 2004, "Ανθολογία Σύγχρονοι Θράκες ποιητές", Σπανίδης, Ξάνθη 2007, "Μη βία", Μαλλιάρης Παιδεία, Θεσσαλονίκη 2009, "Τα ποιήματα του 2009", Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2010, "Τα ποιήματα του 2014", Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2016, "Σταγόνα επανεκκίνησης", Frog, Θεσσαλονίκη 2015, "Το Θέατρο στην ποίηση", Momentum, Αθήνα 2017, "Για τον Αντώνη Φωστιέρη, κριτικά κείμενα", Αιγαίον, Λευκωσία 2017. Υπήρξε μέλος της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων.

Ο Αλέξανδρος Αρδαβάνης γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα, οιονεί τόπος καταγωγής η Κεφαλονιά. Σπούδασε Ιατρική στη Θεσσαλονίκη και μετά την προβλεπόμενη για τους νέους γιατρούς περιπλάνηση στην επαρχία εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ασκεί την Ογκολογία στην Αθήνα. Γιατρός σε Δημόσιο Νοσοκομείο, σε μια εποχή καθολικής επικράτησης της Κοινωνίας της Αγοράς. Με υπαρξιακή αγωνία άφθονη, ίσως γιατί βρέθηκε στην "καλή μεριά", χωρίς την ασφυκτική πίεση του βιοπορισμού. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές και τρεις συλλογές μικρών πεζών.

Ο Γιώργος Δάμπασης γεννήθηκε το 1940 στον Πειραιά και είναι ανδριώτικης καταγωγής. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο - Αγγλική Φιλολογία στο Princetton College και δημοσιογραφία στο School of Journalism της Fleet Street. Στη βρετανική πρωτεύουσα συνέχισε σπουδές τηλεοπτικής σκηνοθεσίας στο School of television direction, που λειτουργούσε στο πλαίσιο της ιδιωτικής τηλεόρασης ITV. Παράλληλα εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο της εφημερίδας Αθηναϊκή. Το 1965 επέστρεψε στην Ελλάδα και προσελήφθη ως παραγωγός τηλεοπτικών προγραμμάτων στην πειρματική τηλεόραση του ΕΙΡ που ξεκινούσε τότε η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου με γενικό διευθυντή τον Αναστάσιο Πεπονή. Το 1972, με υποτροφία της βρετανικής κυβέρνησης, έκανε ειδικές σπουδές τηλεοπτικής παραγωγής στο Thomson Foundation και στο BBC Σκωτίας. Στην ΕΡΤ υπηρέτησε επί 35 συναπτά χρόνια σε ποικίλες διευθυντικές θέσεις της παραγωγής και του προγραμματισμού. Έχει στο ενεργητικό του εκατοντάδες σκηνοθετικές δουλειές στον τομέα της ψυχαγωγίας και της επιμόρφωσης. Έχει υπογράψει σαν σκηνοθέτης τη μεγάλη σειρά "Ιστορία γραμμένη με νότες", που άφησε εποχή με τις παλιές επιθεωρήσεις και οπερέτες, τα μουσικά πορτρέτα των συνθετών Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Μαρκόπουλου, Λεοντή, Κηλαηδόνη, Μούτση, Σπανού, Πλέσσα και Χατζηνάσιου, τα σατιρικά σόου "Γράφιτι" με τους Γιάννη Ζουγανέλη και Σάκη Μπουλά, τη σειρά "Αρχαιολογικές ξεναγήσεις", καθώς και την εκπομπή "Το Αιγαίο, ρίζα και διάρκεια" με τον αείμνηστο Ματθαίο Μουντέ. Έχει ανεβάσει στη μικρή οθόνη τον Βαφτιστικό του Θεόφραστου Σακελλαρίδη με ηθοποιούς του μουσικού μας θεάτρου. Στο MEGA έχει γυρίσει τις "Βιντεογραφίες", με αποσπάσματα από αμερικανικά μιούζικαλ σε μουσικές ενορχηστρώσεις του Στέφανου Κορκολή. Ιδιαίτερη προτίμηση έχει επιδείξει στα θεαματικά σπέσιαλ μουσικοχορευτικά σόου των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, με συνεργάτες τον καθηγητή της Θεατρολογίας Θεόδωρο Χατζηπανταζή και τη σκηνογράφο Λιλή Ναζίρογλου. Έχει ηγηθεί, στο εξωτερικό, σαν σκηνοθέτης της ΕΡΤ πολλών αποστολών της Eurovision καθώς και των "Παιχνιδιών χωρίς σύνορα". Το τελευταίο διάστημα σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ σημαντικών πολιτιστικών γεγονότων, όπως η Μπιενάλε της Βενετίας, η Μπιενάλε το Σάο Πάολο της Βραζιλίας, η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης, οι Βυζαντινές Εκθέσεις στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης. Για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Άνδρο, έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες: "Ο γεωμετρικός οικισμός της Ζαγοράς", "Τα παλιά ανδριώτικα σπίτια", "Τα διποτάματα", "Η χριστιανική τέχνη στην Άνδρο", "Ο Θεόφιλος Καΐρης", "Η ανδριώτικη κουζίνα" και "Η Άνδρος του Ανδρέα Εμπειρίκου". Μετά την αποχώρησή του από την ΕΡΤ, ο Γιώργος Δάμπασης ασχολείται με τα "κοινά" της πατρίδας του της Άνδρου, όπου διοργανώνει κάθε καλοκαίρι ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως είναι το Φεστιβάλ Μεσογειακής Αιγαιοπελαγίτικης και Ανδριώτικης Κουζίνας.

Ο Γιάννης Αντιόχου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1969. Είναι κάτοχος MBA και ΜSc της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με εξειδίκευση τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης "Ανήλικης νυκτός παρίστιον δέρμα", Γαβριηλίδης, 2003, "Romeo and Juliet", Δέλεαρ, 2004, "Στη γλώσσα του", Γαβριηλίδης, 2005, "Curriculum Vitae", "Μελάνι", 2006, "Εισπνοές", Ίκαρος, 2009, "Εκπνοές", Ίκαρος, 2014 και "Διάλυσις", Ίκαρος, 2017, και έχει μεταφράσει τα "Γράμματα γενεθλίων" του Τεντ Χιουζ, ("Μελάνι", 2005), ποιήματα της Άννας Αχμάτοβα και αυτοχείρων Αμερικανών ποιητών και μια βιογραφία της Άννας Αχμάτοβα. Η προσωπική του ιστοσελίδα έχει τίτλο "Exploring Poetry" (http://yiannisantiochou.6te.net).

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1974. Σπούδασε μουσική. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει τις συλλογές Κόμικ (Τα τραμάκια, 2001), Η Κίρκη ξαφνικά (Μεταίχμιο, 2004), Κινέζικα (Νεφέλη, 2010), Τα σκυλιά του Ακταίωνα (Νεφέλη, 2014), Τίγρεις σε ενυδρείο (Σαιξπηρικόν, 2016), Το μάτι και η νύχτα (Νεφέλη, 2016), Τοπία ξανά (Νεφέλη, 2018), Η αγάπη (Νεφέλη, 2018), Περπατώντας / μερικά ποιήματα για το τίποτα (Υποκείμενο, 2020) και Χλόη ή Ομιλώντας ακατάπαυστα σαν δέντρο (Κουκούτσι, 2020). Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του Χλόη ΙΙ (Θράκα, 2021), ενώ υπό έκδοση βρίσκεται η συλλογή του Aria. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν φιλοξενηθεί σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Κατερίνα Αυγέρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στην Πολιτιστική Διαχείριση από το Πάντειο Πανεπιστημίο Αθηνών. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές.

Ο Ιωάννης Π. Α. Ιωαννίδης κατέχει την έδρα C.F. Rehnborg στην πρόληψη νοσημάτων στο πανεπιστήμιο Stanford όπου είναι τακτικός καθηγητής στην ιατρική σχολή και τιμητικά καθηγητής στη σχολή ανθρωπιστικών και θετικών επιστημών. Έχει διατελέσει επίσης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Harvard, Tufts και Imperial College. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το περιοδικό "The Atlantic" τον χαρακτήρισε το 2010 ως τον πλέον τολμηρό διανοητή-επιστήμονα. Έχει ζήσει σε πολύ διαφορετικά μέρη, αλλά στο νου του ξεχωρίζουν ιδιαίτερα η πανέμορφη πόλη των Ιωαννίνων, η ευγένεια των ανθρώπων της Ηπείρου και κάποια γαλήνια πρωινά στο Ιόνιο. Η σύνθεση της "Τοκάτας για την κόρη με το καμένο πρόσωπο" τον απασχόλησε από το 1989 έως το 2011. Οι "Παραλλαγές πάνω στην τέχνη της φυγής και ένα απονενοημένο ριτσερκάρ" γράφτηκαν από το 2010 έως το 2013.

Ο Θάνος Γώγος γεννήθηκε το 1985 στη Λάρισα. Είναι εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού και των εκδόσεων Θράκα, ιδρυτής και διευθυντής του Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης. Το 2013 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή "Μεταιχμιακή χαρά", εκδ. Φαρφουλάς, και το 2014 η ποιητική σύνθεση "Γλασκώβη", εκδ. Θράκα (2019 β΄ έκδοση). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν μεταφραστεί στην Αγγλική, Ιταλική, Ισπανική, Κροατική, Σλοβένικη και στη Ρωσική γλώσσα.

Ο Ιωάννης Βογιατζής γεννήθηκε στα Νέα Πλάγια Χαλκιδικής τον Οκτώβρη του 1964. Αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. και πρόσφατα ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία"του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Πάτρας. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και εκτός από τη διδασκαλία υλοποιεί και ποικίλες πολιτιστικές και περιβαλλοντικές δράσεις. Συμμετείχε ως εισηγητής στο Πανελλήνιο Συνέδριο της έδρας Ουνέσκο του Α.Π.Θ. (14-16 Δεκεμβρίου 2001) με θέμα της ομιλίας του "Ο Κινηματογράφος και μια σχολική εφημερίδα στην υπηρεσία του Πολιτισμού Ειρήνης". Ίδρυσε στα 2013 στα Σήμαντρα της Χαλκιδικής τη θεατρική ομάδα "ΟνειροΠλόοι" στην οποία συμμετείχαν αρχικά μαθητές και αργότερα και ενήλικες. Συνεχίζει να ανεβάζει θεατρικά έργα του ελληνικού και του διεθνούς ρεπερτορίου. Η πρώτη ποιητική δημιουργία του "Έξοδος" (Πανδώρα, 2006) εμπνέεται από τη ζωγραφική δημιουργία του Μάνου Φαλτάιτς και τον μυθικό κόσμο της Σκύρου. Θα ακολουθήσουν τρεις ακόμη ποιητικές συλλογές: "Πάνω από τις στέγες" (2008), το λεύκωμα με κείμενα ποιητικής πρόζας "Εν Σκύρω τη φιλτάτη" (2009) και οι "Ιστορίες της αϋπνίας" (2014), όλες από τις εκδόσεις Οδός Πανός.

Η Εσμεράλδα Γκέκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών. Είναι επίσης κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο Αστικό Δίκαιο της Νομικής Αθηνών. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά της χρόνια. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά και έχουν συμπεριληφθεί στην ποιητική ανθολογία "Πολιτιστική Συνεργασία" της Καίτης Λειβαδά. Έχει βραβευθεί στον πανελλαδικό και παγκυπριακό διαγωνισμό στα Καλάβρυτα με το βραβείο "Πάνος Πόλκας". Έχει βραβευθεί ακόμη σε διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, σε πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης στην Κρήτη και έχει διακριθεί στους Δελφικούς Αγώνες και σε διαγωνισμό του Δήμου Πειραιώς. Επίσης, έχει αποσπάσει δύο επαίνους σε διαγωνισμούς της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Ευρώπης. Υπήρξε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Ευρώπης. Το "Pulchritudo Bestiae" αποτέλεσε την πρώτη της ποιητική έκδοση.

Η Ειρήνη Βακαλοπούλου γεννήθηκε το 1982 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται.

Μονακό - Αθήνα - Παρίσι, σ' ένα ανοίκειο δρομολόγιο, να σπουδάζει το λεξηχό της, δίχως τη γονική συναίνεση της γλώσσας της.

Η Ιωάννα Διαμαντοπούλου γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Τοσίτσειο Αρσάκειο και στη συνέχεια σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Αποφοιτώντας έφυγε για τη Γερμανία όπου και εργάζεται σαν Μαθηματικός στο Πολυτεχνείο της Heilbronn. Αγαπώντας το θέατρο, έλαβε πολλάκις μέρος σε σεμινάρια όπως στο Πειραματικό του Τριβιζά. Πραγματοποίησε επίσης σπουδές ξένων γλωσσών στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στο Αρσάκειο και στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Πρώτη ποιητική συλλογή που εξέδωσε ήταν το "Παραμύθι στερνό και παράλογο για απογευματινές ώρες" (εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος). Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών, ζει εδώ και χρόνια στη Heilbronn της Γερμανίας.

Ο γιώργος δομιανός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Σπούδασε δημοσιογραφία και γραφιστική. Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Δεν είναι η εποχή των κερασιών". Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και ιστοσελίδες.

Η Μαρία Βλάχου γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1977 στην Αθήνα, όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Σπούδασε Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Είναι Υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ακαδημαϊκά ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από τη διαφορετικότητα, τη διαπολιτισμική μάθηση και τη δημιουργική γραφή. Το 2015 δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Λίγα μέτρα πιο πέρα" (εκδόσεις Θεοδωρίδη). Tον Νοέμβριο του 2016 εκδόθηκε το δεύτερο ποιητικό της βιβλίο με τίτλο "Σώμα πτυχώσεων" από τις εκδόσεις Περισπωμένη και το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος η τρίτη ποιητική της συλλογή με τίτλο "Πέλματα στην αυλή του κόσμου". Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά λόγου και τέχνης. Διατηρεί προσωπικό ιστολόγιο ποίησης: mar-vlachou.blogspot.gr. Ζει στην Κεφαλλονιά, απ’ όπου κατάγεται, και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.