Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και εκπαιδευτική πολιτική

Ο Μιχάλης Κασσωτάκης σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, από το οποίο έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Διετέλεσε Καθηγητής της Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Προεδρεύων του Τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών και πρώτος εκλεγμένος Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1990, εκλέχτηκε Καθηγητής της Παιδαγωγικής στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Το 2013, αναγορεύτηκε Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χρημάτισε, ακόμη, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Πρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας, μέλος των Επιτροπών Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ο.Ο.Σ.Α., Πρόεδρος και μέλος διαφόρων ομάδων εργασίας του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας και συνεργάτης του Εθνικού Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Έρευνας της Γαλλίας. Πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος και της Ελληνικής Εταιρείας Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης, της οποίας ήταν μέχρι πρόσφατα Πρόεδρος. Είναι εταίρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών και μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών. Έχει επανειλημμένα τιμηθεί με διάφορες διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για το επιστημονικό του έργο και ιδιαίτερα γι’ αυτό που αφορά την Εκπαιδευτική Αξιολόγηση και την Επαγγελματική Συμβουλευτική. Αναγνωρίζοντας την προσφορά του, το Τμήμα Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών έδωσε το όνομά του στο Εργαστήριο Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Συμβουλευτικής. Ο Μιχάλης Κασσωτάκης έχει δημοσιεύσει μόνος του ή μαζί με άλλους 30 βιβλία (περιλαμβάνονται και οι επιμέλειες επιστημονικών συγγραμμάτων) και περισσότερα από 150 άρθρα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικά έργα, τα οποία αναφέρονται σε θέματα Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης, Επαγγελματικής Συμβουλευτικής, μόρφωσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, μάθησης και διδασκαλίας, καθώς και σε διάφορες πτυχές του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Έχει, ακόμη, συγγράψει διάφορα βιβλία και πολλές μελέτες γλωσσολογικού, ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου που αφορούν τη γενέτειρά του, το Οροπέδιο Λασιθίου Κρήτης.

Ο Σήφης (Ιωσήφ) Μπουζάκης είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Ασχολείται με θέματα Ιστορίας Εκπαίδευσης και Συγκριτικής Παιδαγωγικής. Σ' αυτές τις γνωστικές περιοχές έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και διευθυντής δύο επιστημονικών σειρών στις εκδόσεις Gutenberg με τίτλο "Μελέτες Τεκμήρια Ιστορίας Εκπαίδευσης" και "Συγκριτική Παιδαγωγική". Διετέλεσε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών, Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του ιδίου Πανεπιστημίου, Διευθυντής του ΠΕΚ Πατρών και Πρόεδρος του Διδασκαλείου Δημοτικής Εκπαίδευσης, Ιδρυτής και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης και Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Κυπριακής Κυβέρνησης για τη μεταρρύθμιση της κυπριακής εκπαίδευσης. Σήμερα είναι Επόπτης των Πειραματικών Σχολείων του Πανεπιστημίου Πατρών.

Ο Δημήτρης Χρ. Χατζηδήμου είναι καθηγητής της Σχολικής Παιδαγωγικής στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Η επιστημονική και ερευνητική του δραστηριότητα επικεντρώνεται κυρίως σε ζητήματα της Παιδαγωγικής του Σχολείου, με κεντρικούς άξονες αναφοράς τη σχολική διδασκαλία, και σε θέματα σχετικά με την εκπαίδευση, την επιμόρφωση και την εκπαιδευτική πολιτική.

Ο Παναγιώτης Δ. Ξωχέλλης είναι ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και από το 1975 καθηγητής της Παιδαγωγικής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Η ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα επικεντρώνονται στους τομείς Σχολική Παιδαγωγική, Διδακτική Έρευνα, Εκπαίδευση-Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών και Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση.

Γεννημένος στην Ιεράπετρα της Κρήτης, ο Γιάννης Πυργιωτάκης ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που τράφηκε με τα βιώματα της πολυτάραχης και ποικιλότροπα στερημένης αυτής της περιόδου. Είναι καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και διετέλεσε Αντιπρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου για δύο τριετίες. Στο πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται δέκα βιβλία και περί τις πενήντα αυτοτελείς μελέτες και μονογραφίες. Με πρόσκληση του Υπουργού Παιδείας του Γερμανικού κρατιδίου της Έσσης δίδαξε ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και είναι τακτικός επιστημονικός συνεργάτης και μέλος της κεντρικής ερευνητικής ομάδας του Γερμανικού Ινστιτούτου για διεθνή Παιδαγωγική Έρευνα. Έχει προσκληθεί και έχει δώσει πολλές διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια στη Γερμανία, την Αγγλία και την Ελβετία. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια, είναι μέλος αρκετών διεθνών επιστημονικών εταιρειών και έχει διατελέσει πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος.

Ο Αθανάσιος Ε. Γκότοβος γεννήθηκε το 1951. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Δίδαξε Παιδαγωγικά στο Κεντρικό Ινστιτούτο Επιστήμης της Διδασκαλίας και Ανάπτυξης Προγραμμάτων του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (1980-1981). Από το 1981 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και σήμερα είναι Καθηγητής στον Τομέα Παιδαγωγικής του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ιδίου πανεπιστημίου. Στο πεδίο ειδίκευσής του ανήκουν οι Θεωρίες του Σχολείου, η Διδακτική της Γλώσσας, οι Θεωρίες Κοινωνικοποίησης και η Διαπολιτισμική Παιδαγωγική. Έχει συγγράψει βιβλία και έχει δημοσιεύσει, σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, άρθρα πάνω στις παραπάνω θεματικές περιοχές.

Ο Δημήτρης Ματθαίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Φυσική στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε με υποτροφία μεταπτυχιακές σπουδές στη Συγκριτική Παιδαγωγική στο Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Το 1978 του απονεμήθηκε το βραβείο Lawyreys, ενώ το 1980 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Από το 1989 είναι καθηγητής Συγκριτικής Παιδαγωγικής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει Συγκριτική Παιδαγωγική και Διεθνή Εκπαιδευτική Πολιτική στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, στο Τμήμα Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης και, μέχρι το 2006, στο Πρόγραμμα Σπουδών Επιλογής Διαχείρισης Ανθρωπίνων Πόρων και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει έργα σχετικά με τη διεθνή εκπαιδευτική πολιτική, την εξελικτική πορεία των εκπαιδευτικών συστημάτων, τις τάσεις του ευρωπαϊκού χώρου εκπαίδευσης και την Ανώτατη Εκπαίδευση. Υπηρέτησε σε διάφορες διοικητικές θέσεις, ενώ συμμετείχε σε ποικίλες ομάδες εργασίας χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής. Σήμερα είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Συγκριτικής Παιδαγωγικής, Διεθνούς Εκπαιδευτικής Πολιτικής και Επικοινωνίας, Επιστημονικός Υπεύθυνος της Κατεύθυνσης "Συγκριτική Παιδαγωγική" του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Συγκριτικής Εκπαίδευσης, Αντιπρόεδρος της Comparative Education Society in Europe, Επιστημονικός Υπεύθυνος του Περιοδικού "Συγκριτική και Διεθνής Εκπαιδευτική Επιθεώρηση", μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Περιοδικού "Ανοικτή Εκπαίδευση" και του Advisory Board του περιοδικού "European Education".