Κρίση του ελληνικού πολιτικού συστήματος;

Ο Α-Ι. Δ. Μεταξάς, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2012) έχει διατελέσει Προσκεκλημένος Καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Aix-en-Provence, της Βουδαπέστης (ELTE) και του Στρασβούργου (Universite R. Schuman, Ecole Doctorale). Στο τελευταίο διοργανώθηκε, το 2008, Διεθνής διάσκεψη, "Conference Metaxas", με θέμα "Art et Pouvoir: a propos des peintures diachroniques". Το 2010 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κρήτης στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου που οργανώθηκε με θέμα: "Πολιτική Επιστήμη-Σύγχρονα διακυβεύματα και η συμβολή του Α-Ι. Δ. Μεταξά". Είναι τακτικό Μέλος της "Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα" και εκπρόσωπός της στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθώς και Μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του "Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου" και του "Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης" στο οποίο είναι Εντεταλμένος Σύμβουλος. Τα ενδιαφέροντά του, μέσα από τα βιβλία του, τα άρθρα του και τις "Επιφυλλίδες" του στην εφημερίδα "Το Βήμα", εστιάζονται στη μελέτη του πολιτικού λόγου και στα φαινόμενα μετάθεσης εξουσίας από τις θεσμικές σε άτυπες μορφές.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1957. Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και των Συμβουλίων της Φοιτητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1978 και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εκλέχθηκε υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάρει μέρος ως εισηγητής σε πολλά διεθνή συνέδρια, συμπόσια και άλλες συναφείς εκδηλώσεις. Είναι επίτιμος διδάκτορας νομικής του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (Βικτώρια, Αυστραλία). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και μελετών στο πεδίο του συνταγματικού δικαίου, της πολιτικής θεωρίας, της πολιτιστικής πολιτικής κ.ά. Τα τελευταία χρόνια το συγγραφικό του έργο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προοπτική του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, το "ανοιχτό κόμμα" ως μορφή συλλογικού πολιτικού υποκειμένου της μεταβιομηχανικής εποχής, τον "Πολιτισμό των Πολιτισμών" ως απάντηση στη θεωρία της "σύγκρουσης των πολιτισμών", την σχέση "ελληνικότητας" και "δυτικότητας" κ.ά. Τον Οκτώβριο του 1993 εκλέχθηκε βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000. Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Υπουργός Δικαιοσύνης, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Ανάπτυξης (Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας). Το Νοέμβριο του 2001 έγινε για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν επίσης μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη. Ήταν ο εισηγητής της εκτεταμένης Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος που άρχισε το 1996 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι το νομοθετικό του έργο στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, της δικαιοσύνης, της ενέργειας, του πολιτισμού κ.λ.π. Με εισήγηση του ψηφίστηκε μεταξύ άλλων ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λ.π. Στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής αξίζει να σημειωθεί η οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, με κεντρικό θέμα την αναζήτηση ενός "Πολιτισμού των Πολιτισμών". Με πρωτοβουλία του, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκαν πολλοί νέοι πολιτιστικοί θεσμοί ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με διάφορα ξένα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη των Ελληνικών σπουδών. Μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 (στις οποίες εξελέγη πρώτος σε σταυρούς στην Περιφέρεια της Α' Θεσσαλονίκης) δήλωσε ότι προτίθεται να διεκδικήσει την αρχηγία του κινήματος. Ωστόσο, στις εσωκομματικές εκλογές της 11ης Νοεμβρίου 2007, δεν κατάφερε να πάρει την αρχηγία, καθώς οι εκλογές ανέδειξαν αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και πάλι τον Γιώργο Παπανδρέου. Στις γενικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 επανεξελέγη βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Στις 7 Οκτωβρίου, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, ορκίστηκε Υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Τον Ιούνιο του 2011 η επικείμενη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής 2012-2015 προκάλεσε έντονες κοινωνικές αντιδράσεις που εκφράστηκαν με μεγάλες πολυήμερες διαδηλώσεις και κυβερνητική κρίση και με παραιτήσεις και ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών. Η κατάσταση οδήγησε στον κυβερνητικό ανασχηματισμό της 17ης Ιουνίου, με τον οποίο ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών, σε μία κρίσιμη περίοδο της ελληνικής κρίσης χρέους. Παράλληλα ανέλαβε και καθήκοντα αντιπροέδρου της Κυβέρνησης. Στην κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ υπό τον Λουκά Παπαδήμο, που ακολούθησε την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, το 2011, διατήρησε τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και του Υπουργού Οικονομικών. Στην εθνική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ στις 12 Μαρτίου του 2012 ανακηρύχθηκε ο μοναδικός υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, καθώς ήταν ο μοναδικός ο οποίος κατάφερε να συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό υπογραφών βάσει του καταστατικού. Διετέλεσε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2013-2015. Κατά τις Εθνικές Εκλογές του Ιουνίου 2012, υπήρξε συμφωνία μεταξύ του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ, για συγκρότηση Κυβέρνησης Συνασπισμού, με πρωθυπουργό τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επέλεξε να μην συμμετέχουν κοινοβουλευτικά στελέχη του κόμματός του σ' αυτή την κυβέρνηση, αλλά πρότεινε "ανεξάρτητες" προσωπικότητες. Μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, όμως, από τον συνασπισμό, τον Ιούνιο του 2013, ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, προχώρησαν σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης, με τον ίδιο να αναλαμβάνει τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και του Υπουργού Εξωτερικών.

Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, docteur es Lettres et Sciences Humaines στο Πανεπιστήμιο Παρισίων και επίτιμος διδάκτωρ στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Πελοποννήσου. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας του Δικαίου και Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια Heidelberg, Μονάχου, Παρισιού και Yale. To 1974 ανακηρύσσεται Διδάκτορας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρισίων. Από το 1961 έως το 1998 ασκεί δικηγορία στην Αθήνα. Απασχολήθηκε ως ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών Αθηνών (1963-1967) και στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (1968). Κατά τα έτη 1968-1985 υπήρξε καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων και από το 1985 είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων αριθ. 8 και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1981-1985), επιστημονικός διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (1981-1989), επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Columbia της Νέας Υόρκης, Princeton, New York University (NYU), της Πόλης της Νέας Υόρκης (CUNY), Iztapalapa της Πόλεως του Μεξικού, Παρισίων (Paris 1), καθώς και στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει επίσης διατελέσει μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Κορυφής του ΟΗΕ για την Κοινωνική Ανάπτυξη (1994-1996), μόνιμο μέλος του "Carrefour pour la science et la culture" που οργανώθηκε από την Ε.Ε. υπό την προεδρία του Jacques Delors, πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κοινωνιολόγων της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.

Ο Ξενοφών Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το Μόναχο. Δίδαξε από το 1998 στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και από το 2004 στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, όπου εκλέχθηκε το 2006 Καθηγητής και το 2010 Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Από το 2016 είναι Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου από το 2006. Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Institute for EuropeanConstitutional Sciences (Γερμανία) και Συντονιστής της Ερευνητικής Ομάδας "Constitution-Making and Constitutional Change" της International Association of Constitutional Law. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο. Ασκεί δικηγορία από το 1992 στο πεδίο του διοικητικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. www.contiades.gr

Ο Αντώνης Μακρυδημήτρης είναι καθηγητής της διοικητικής επιστήμης στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία εξωτερικού του ΙΚΥ στο London School of Economics and Political Science και το University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright διετέλεσε το 1992 επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, καθώς και στα Πανεπιστήμια Cambridge και Λονδίνου της Αγγλίας. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1955, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Αυγή-Άννα Μάγγελ και έχει δυο παιδιά. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα δημόσιας διοίκησης, δημόσιας πολιτικής, ιστορίας και κοινωνικής θεωρίας. Στο χώρο της λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Η νύχτα των αγαλμάτων" (Αχαϊκές εκδόσεις, 1991), "Δύσκολη υποχώρηση" (Γαβριηλίδης, 1999), "Μαρτυρία" (Πατάκης, 2005). Το 1994 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πρόσπερος", σε δική του μετάφραση, τα "300 ερωτικά ποιήματα" της Ιζούμι Σικίμπου. Άλλες μεταφράσεις του, που έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνουν δύο θεατρικά έργα ("Βουνίσια γλώσσα", "Το πάρτυ") και ποιήματα του Χάρολντ Πίντερ, "Το ονειρόδραμα" του Στρίντμπεργκ, καθώς και ποιήματα των Φίλιπ Λάρκιν, Αντόνιο Ματσάδο, Ομάρ Πάουντ, Ουώλτ Ουίτμαν, Στήβεν Σπέντερ, Πήτερ Λήβι, Τσέσλαφ Μίλος και Ντέρεκ Μάον.

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Bielefeld στη Γερμανία. Για περισσότερο από δύο δεκαετίες εργάστηκε ως ειδικός επιστήμονας για την απλούστευση της νομοθεσίας και των διοικητικών διαδικασιών στο Υπουργείο Προεδρίας. Συμμετείχε στις σημαντικότερες διοικητικές μεταρρυθμίσεις των τελευταίων τριών δεκαετιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δίδαξε στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης από το 1989 ως το 2015. Το 2015 ήταν βουλευτής Επικρατείας με "Το Ποτάμι" και, στη συνέχεια, Γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του. Έχει συμμετάσχει, ως εμπειρογνώμονας πολλών διεθνών οργανισμών και κυβερνήσεων, σε δεκάδες μελέτες και έρευνες για τη Διακυβέρνηση και τη δημόσια διοίκηση. Το 2003 του απονεμήθηκε από την Αμερικανική Ένωση Δημόσιας Διοίκησης το "Senator Peter Boorsma Award" και τo 2012 το "Διεθνές βραβείο Δημόσιας Διοίκησης" για το σύνολο της προσφοράς του στην καλλιέργεια της διοικητικής επιστήμης. Το 2010 ίδρυσε το Ινστιτούτο Έρευνας Ρυθμιστικών Πολιτικών (ΙΝΕΡΠ), με σκοπό την προαγωγή της έρευνας και του διαλόγου για θέματα της διοικητικής επιστήμης και πρακτικής. Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης έχει δημοσιεύσει (στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα) πέντε μονογραφίες, πολλές μελέτες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και πλειάδα άρθρων και σχολίων στον ημερήσιο, περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αραβικά, κινεζικά, κορεατικά, ιταλικά, αλβανικά και ρωσικά.

Ο Κώστας Χ. Χρυσόγονος γεννήθηκε το 1961 στις Σέρρες και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Το 1987 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Αννόβερου και το 2003 εκλέχθηκε ομόφωνα καθηγητής (πρώτης βαθμίδας) στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ, με γνωστικό αντικείμενο το Συνταγματικό Δίκαιο. Έχει διδάξει ακόμη στην Εθνική Σχολή Δικαστών, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Ρέγκενσμπουργκ και Αννόβερου. Είναι συγγραφέας περίπου είκοσι βιβλίων και άνω των ογδόντα επιστημονικών μελετών σε νομικά περιοδικά ή συλλογικά έργα στην ελληνική, την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα. Επίσης, αρθρογραφεί συχνά στον ημερήσιο Τύπο και ασκεί ενεργό δικηγορία.

Ο Χαράλαμπος Θ. Ανθόπουλος σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και τη Ρώμη. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι συνταγματολόγος, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο.

Η Καλλιόπη Σπανού είναι καθηγήτρια διοικητικής επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρετεί, από το 2011, ως Συνήγορος του Πολίτη. Σπούδασε δημόσιο δίκαιο και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Πικαρδίας (Amiens-France) από όπου έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο Diplome d’Etudes Approfondies Science Administrative (1983) και Doctorat d’Etat (1987) Πολιτικής Επιστήμης- Διοικητικής Επιστήμης (mention Tres Honorable). Η διατριβή της έλαβε τιμητική επιχορήγηση του Γαλλικού κράτους για την έκδοσή της (30.000 FF) ενώ στη διάρκεια των σπουδών της τιμήθηκε με υποτροφίες του Ιδρύματος Διοικητικού Δικαίου Μ. Στασινόπουλος και του Υπουργείου Εθνική Οικονομίας (πρόγραμμα υποτροφιών Τεχνικής Βοήθειας - ΝΑΤΟ). Έχει άρτια γνώση της αγγλικής και γαλλικής γλώσσας και μέτρια γνώση της γερμανικής. Εργάστηκε ως Chargee d’ Enseignements (1985-87), Chargee de Cours (1987-88), Universite de Picardie (Amiens), Γαλλία και ως σύμβουλος στον ΟΟΣΑ (OECD-TECO) (1988). To 1989 εξελέγη λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Π.Α., και στη συνέχεια επίκουρη καθηγήτρια (1993), αναπληρώτρια καθηγήτρια (2001) και καθηγήτρια (2006). Δίδαξε ως Professeur invitee, στα πανεπιστήμια Universite de Versailles, Saint Quentin en Yvelines (1996-1997) και Universite de Paris II, (1995-96). Το 1994 ήταν Academic Visitor, London School of Economics, Department of Government και Centre for European Studies, Nuffield College, Oxford, U.K Το 1993 με υποτροφία της Αμερικανικής Πρεσβείας/USIA συμμετείχε στο Summer Institute on the American Political System, Washington D.C., Η.Π.Α.Το 1991 έλαβε υποτροφία στο πλαίσιο των ανταλλαγών ερευνητών CNRS/Ε Ι Ε για το Centre des Recherches Administratives (Δ/ντής J.-L. Bodiguel). Εργάσθηκε ως Σύμβουλος σπουδών στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης (1989-91), ως επιστημονικός σύμβουλος στον Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης (1996-1997). Από το 2011 έχει εκλεγεί Συνήγορος του Πολίτη ενώ υπηρέτησε ως Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη (2003-2011). Έχει συμμετάσχει σε διάφορες επιτροπές για θέματα δημόσιας διοίκησης και μεταρρύθμισης. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης (2002-2004), Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του European Group of Public Administration, Ιinternational Institute of Administrative Sciences (Brussels), Μέλος του European Thematic Network for Public Administration. Είναι Συνεργάτις-ερευνήτρια στο Centre d’Etudes et de Recherches en Science Administrative (CERSA) Παρίσι, Universite Paris ΙΙ και Μέλος της διεθνούς επιστημονικής επιτροπής των εκδόσεων Pacte, coll. Symposium - Grenoble. Έχει συγγράψει οκτώ μονογραφίες στην ελληνική, γαλλική και αγγλική γλώσσα, έχει επιμεληθεί 5 συλλογικούς τόμους και 2 μεταφράσεις επιστημονικών βιβλίων. Έχει δημοσιεύσει 26 άρθρα σε ελληνόγλωσσους ή ξενόγλωσσους συλλογικούς τόμους, 21 άρθρα σε περιοδικά στην αγγλική, γαλλική και ελληνική γλώσσα (π.χ. Public Administration, International Review of Administrative Sciences, International Journal of Public Sector Management, Revue Francaise d’Administration Publique, Pole-Sud), και έχει διευθύνει επιστημονικά ή συμμετάσχει σε 10 ερευνητικά προγράμματα, ελληνικά και ευρωπαϊκά. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα καλύπτουν θέματα δημόσιας διοίκησης και δημοσίων πολιτικών (σχέσεις διοίκησης-πολιτών, διοίκησης-δημοκρατίας, διοικητικές μεταρρυθμίσεις, πολιτικές περιβάλλοντος, κοινωνική πολιτική, διοικητικές διαστάσεις του εξευρωπαϊσμού, κλπ.).

Ο Γιώργος Σωτηρέλης γεννήθηκε το 1960 στη Θάσο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ξε κίνησε την επιστημονική του σταδιοδρομία το 1983, στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως επιστημονικός συνεργάτης του καθηγητή Αριστόβουλου Μάνεση, υπό την επίβλεψη του οποίου εκπόνησε διδακτορική διατριβή. Σήμερα είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης δικηγόρος και προϊστάμενος του Τμήματος Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής των Ελλήνων. Έχει δημοσιεύσει έξι μονογραφίες, πολλές συμβολές σε συλλογικούς τόμους και μεγάλο αριθμό επιστημονικών και πολιτικών άρθρων. Σημαντικότερα έργα: - "Το δικαίωμα της λευκής ψήφου" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1988 - "Σύνταγμα και Εκλογές στην Ελλάδα, 1864-1909. Ιδεολογία και πράξη της καθολικής ψηφοφορίας" (μονογραφία), Εκδ. Θεμέλιο, 1991 - "Θρησκεία και Εκπαίδευση κατά το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Από τον κατηχητισμό στην πολυφωνία" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1993 - "Νομικοπολιτικά. Κριτικές παρεμβάσεις στην συνταγματική επικαιρότητα" (συλλογή άρθρων), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1998 - "Σύνταγμα και Δημοκρατία στην εποχή της 'παγκοσμιοποίησης'. Εναλλακτικές θέσεις και προτάσεις συνταγματικής πολιτικής, με αφορμή την φυγομαχία της "συναινετικής αναθεώρησης'" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2000 - "Το αβέβαιο συνταγματικό μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης" (συμβολή στον τόμο: Σύνταγμα, Ελληνική Πολιτεία, Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία-Αφιέρωμα στον Δημήτρη Τσάτσο, Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2004) - "Τρομοκρατία, Πολιτικό Έγκλημα και Δημοσιότητα της Δίκης. Οι υποθέσεις της 17Ν και του ΕΛΑ υπό το πρίσμα της δημοκρατικής αρχής" (συμβολή στον τόμο: "Δημοκρατία-Ελευθερία-Ασφάλεια, Τιμητικός Τόμος για τον Ιωάννη Μανωλεδάκη", Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2005) - "Η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Προκλήσεις και προοπτικές μετά την συνταγματική αναθεώρηση" (μονογραφία), Εκδ. Προσκήνιο, 2002 (1η έκδοση), Εκδ. ΙΤΑ/Παπαζήσης, 2006 (2η έκδοση) -"Κωλύματα εκλογιμότητας και ασυμβίβαστα βουλευτών. Στο μεταίχμιο δύο συνταγματικών αναθεωρήσεων" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2006 - "Η οικονομική κρίση ως ευκαιρία για την επαναθεμελίωση του κράτους" (συμβολή στον τόμο: Γ.Χ. Σωτηρέλη, Μ.Ν. Πικραμένου, Θ.Γ. Ξηρού, Η μεταρρύθμιση του κράτους στην εποχή των μεγάλων προκλήσεων, Εκδ. Παπαζήση, 2011) - "Η συνταγματική ελευθερία στην εποχή των ραγδαίων αλλαγών. Προς μια νέα θεώρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων;" (συμβολή στον τόμο: Ξ. Κοντιάδη, Φ. Σπυρόπουλου, Κ. Τσουκαλά (επιμ.), "Δημοκρατία, Σύνταγμα, Ευρώπη στην εποχή της κρίσης. Μελέτες στη μνήμη του Δημήτρη Θ. Τσάτσου", Εκδ. Σαββάλας, 2012) - "Τα κοινωνικά δικαιώματα στη δίνη της οικονομικής κρίσης", Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου, 3/2013, σ. 298 επ. - "Το Σύνταγμα στην εποχή της κρίσης. Προς ένα νέο συνταγματισμό;", συμβολή στον τόμο: Α-Ι. Δ. Μεταξά (Σχεδίαση του έργου-Εισαγωγικά Κείμενα), "Πολιτική Επιστήμη: Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης, V". Πολιτικοί Θεσμοί. Δομές και Λειτουργίες, Εκδ. Ι. Σιδέρης, 2016

Ο Θεόδωρος Ν. Τσέκος είναι επίκουρος καθηγητής Δημόσιας Διοίκησης στο τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης του ΑΤΕΙ Καλαμάτας.

Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης γεννήθηκε το 1954 και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στον Καναδά όπου και δίδαξε σε Πανεπιστήμια του Οντάριο και του Κεμπέκ. Από το 1991 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από ζητήματα της θεωρίας των πολιτικών κομμάτων, ελληνικής πολιτικής, θεωριών του κράτους, ευρωπαϊκής Αριστεράς καθώς και μιας σειράς ζητημάτων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των μετασχηματισμών που σημειώνονται στο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης και μέλος της συντακτικής ομάδας του Socialist Register (London, Merlin Press).

Ο Ευθύμης Παπαβλασόπουλος σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Δίδαξε επίσης Πολιτική Επιστήμη και Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Νομικής του Α. Π. Θ και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Συμμετείχε στην αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Νομικής και στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Α. Π. Θ.. Συμμετείχε επίσης, ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, στην έρευνα "Η εκπροσώπηση των οργανωμένων συμφερόντων στην Ελλάδα: 1974-2004" (Πυθαγόρας ΙΙ). Τα ερευνητικά και συγγραφικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στα πεδία της Πολιτικής Επιστήμης, της Πολιτικής Ανάλυσης (θεσμοί και λειτουργίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος) και της Πολιτικής Κοινωνιολογίας (Πολιτικά κόμματα, Θεσμοί και σχέσεις πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης).

Ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανε-πιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο LSE και στο Yale. Έχει διατελέσει Research Fellow στα Πανεπιστήμια LSE, Oxford, Harvard, Princeton και Sciences Po (Παρίσι). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Τufts και Instituto Juan March (Μαδρίτη). Πρόσφατα συνεπιμελήθηκε με τον Kevin Featherstone το Oxford Hand-book of Modern Greek Politics (Oxford University Press, Οξφόρδη 2020).

Ο Παναγιώτης (Τάκης) Καφετζής είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και εργάζεται ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.).

Ο Κώστας Μποτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Διδάκτορας Συνταγματικού Δικαίου από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάζεται ως νομικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος και ως δικηγόρος με ειδίκευση στο Δημόσιο Δίκαιο. Διδάσκει συγκριτικό ευρωπαϊκό δίκαιο στο μεταπτυχιακό τμήμα του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Τουρισμού κατά την περίοδο 2003-2004. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Επιμόρφωσης, πρώην Γραμματέας του Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης, εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ευρωβουλευτής από το 2007 ως το 2009, μέλος στις επιτροπές Συνταγματικών Υποθέσεων -Προϋπολογισμών ελέγχου των Προϋπολογισμών και Νομικών Θεμάτων. Έχει γράψει πλήθος βιβλίων. Τακτικός αρθρογράφος στην εφημερίδα "Τα Νέα", στα περιοδικά "Μεταρρύθμιση", "Διαβάζω" και "Δικαιόραμα" και στην ειδησεογραφική πύλη Eurο2day. Προσωπική ιστοσελίδα: www.botopoulos.gr