Πολιτική επιστήμη, Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης

Ο Γιώργος Σωτηρέλης γεννήθηκε το 1960 στη Θάσο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ξε κίνησε την επιστημονική του σταδιοδρομία το 1983, στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως επιστημονικός συνεργάτης του καθηγητή Αριστόβουλου Μάνεση, υπό την επίβλεψη του οποίου εκπόνησε διδακτορική διατριβή. Σήμερα είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης δικηγόρος και προϊστάμενος του Τμήματος Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής των Ελλήνων. Έχει δημοσιεύσει έξι μονογραφίες, πολλές συμβολές σε συλλογικούς τόμους και μεγάλο αριθμό επιστημονικών και πολιτικών άρθρων. Σημαντικότερα έργα: - "Το δικαίωμα της λευκής ψήφου" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1988 - "Σύνταγμα και Εκλογές στην Ελλάδα, 1864-1909. Ιδεολογία και πράξη της καθολικής ψηφοφορίας" (μονογραφία), Εκδ. Θεμέλιο, 1991 - "Θρησκεία και Εκπαίδευση κατά το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Από τον κατηχητισμό στην πολυφωνία" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1993 - "Νομικοπολιτικά. Κριτικές παρεμβάσεις στην συνταγματική επικαιρότητα" (συλλογή άρθρων), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1998 - "Σύνταγμα και Δημοκρατία στην εποχή της 'παγκοσμιοποίησης'. Εναλλακτικές θέσεις και προτάσεις συνταγματικής πολιτικής, με αφορμή την φυγομαχία της "συναινετικής αναθεώρησης'" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2000 - "Το αβέβαιο συνταγματικό μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης" (συμβολή στον τόμο: Σύνταγμα, Ελληνική Πολιτεία, Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία-Αφιέρωμα στον Δημήτρη Τσάτσο, Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2004) - "Τρομοκρατία, Πολιτικό Έγκλημα και Δημοσιότητα της Δίκης. Οι υποθέσεις της 17Ν και του ΕΛΑ υπό το πρίσμα της δημοκρατικής αρχής" (συμβολή στον τόμο: "Δημοκρατία-Ελευθερία-Ασφάλεια, Τιμητικός Τόμος για τον Ιωάννη Μανωλεδάκη", Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2005) - "Η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Προκλήσεις και προοπτικές μετά την συνταγματική αναθεώρηση" (μονογραφία), Εκδ. Προσκήνιο, 2002 (1η έκδοση), Εκδ. ΙΤΑ/Παπαζήσης, 2006 (2η έκδοση) -"Κωλύματα εκλογιμότητας και ασυμβίβαστα βουλευτών. Στο μεταίχμιο δύο συνταγματικών αναθεωρήσεων" (μονογραφία), Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2006 - "Η οικονομική κρίση ως ευκαιρία για την επαναθεμελίωση του κράτους" (συμβολή στον τόμο: Γ.Χ. Σωτηρέλη, Μ.Ν. Πικραμένου, Θ.Γ. Ξηρού, Η μεταρρύθμιση του κράτους στην εποχή των μεγάλων προκλήσεων, Εκδ. Παπαζήση, 2011) - "Η συνταγματική ελευθερία στην εποχή των ραγδαίων αλλαγών. Προς μια νέα θεώρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων;" (συμβολή στον τόμο: Ξ. Κοντιάδη, Φ. Σπυρόπουλου, Κ. Τσουκαλά (επιμ.), "Δημοκρατία, Σύνταγμα, Ευρώπη στην εποχή της κρίσης. Μελέτες στη μνήμη του Δημήτρη Θ. Τσάτσου", Εκδ. Σαββάλας, 2012) - "Τα κοινωνικά δικαιώματα στη δίνη της οικονομικής κρίσης", Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου, 3/2013, σ. 298 επ. - "Το Σύνταγμα στην εποχή της κρίσης. Προς ένα νέο συνταγματισμό;", συμβολή στον τόμο: Α-Ι. Δ. Μεταξά (Σχεδίαση του έργου-Εισαγωγικά Κείμενα), "Πολιτική Επιστήμη: Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης, V". Πολιτικοί Θεσμοί. Δομές και Λειτουργίες, Εκδ. Ι. Σιδέρης, 2016

Ο Φίλιππος Δωρής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και είναι ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου, επίτιμος διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και δικηγόρος Αθηνών από το 1967. Στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών δίδαξε από το 1974 έως το 2009 και σε μεταπτυχιακά προγράμματα έως το 2016. Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών για το διδακτικό και επιστημονικό του έργο. Η ενασχόλησή του με την ποίηση είναι πολλών ετών, όπως εξιστορείται στον πρόλογο της έκδοσης.

Η Καλλιόπη Σπανού είναι καθηγήτρια διοικητικής επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρετεί, από το 2011, ως Συνήγορος του Πολίτη. Σπούδασε δημόσιο δίκαιο και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Πικαρδίας (Amiens-France) από όπου έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο Diplome d’Etudes Approfondies Science Administrative (1983) και Doctorat d’Etat (1987) Πολιτικής Επιστήμης- Διοικητικής Επιστήμης (mention Tres Honorable). Η διατριβή της έλαβε τιμητική επιχορήγηση του Γαλλικού κράτους για την έκδοσή της (30.000 FF) ενώ στη διάρκεια των σπουδών της τιμήθηκε με υποτροφίες του Ιδρύματος Διοικητικού Δικαίου Μ. Στασινόπουλος και του Υπουργείου Εθνική Οικονομίας (πρόγραμμα υποτροφιών Τεχνικής Βοήθειας - ΝΑΤΟ). Έχει άρτια γνώση της αγγλικής και γαλλικής γλώσσας και μέτρια γνώση της γερμανικής. Εργάστηκε ως Chargee d’ Enseignements (1985-87), Chargee de Cours (1987-88), Universite de Picardie (Amiens), Γαλλία και ως σύμβουλος στον ΟΟΣΑ (OECD-TECO) (1988). To 1989 εξελέγη λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Π.Α., και στη συνέχεια επίκουρη καθηγήτρια (1993), αναπληρώτρια καθηγήτρια (2001) και καθηγήτρια (2006). Δίδαξε ως Professeur invitee, στα πανεπιστήμια Universite de Versailles, Saint Quentin en Yvelines (1996-1997) και Universite de Paris II, (1995-96). Το 1994 ήταν Academic Visitor, London School of Economics, Department of Government και Centre for European Studies, Nuffield College, Oxford, U.K Το 1993 με υποτροφία της Αμερικανικής Πρεσβείας/USIA συμμετείχε στο Summer Institute on the American Political System, Washington D.C., Η.Π.Α.Το 1991 έλαβε υποτροφία στο πλαίσιο των ανταλλαγών ερευνητών CNRS/Ε Ι Ε για το Centre des Recherches Administratives (Δ/ντής J.-L. Bodiguel). Εργάσθηκε ως Σύμβουλος σπουδών στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης (1989-91), ως επιστημονικός σύμβουλος στον Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης (1996-1997). Από το 2011 έχει εκλεγεί Συνήγορος του Πολίτη ενώ υπηρέτησε ως Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη (2003-2011). Έχει συμμετάσχει σε διάφορες επιτροπές για θέματα δημόσιας διοίκησης και μεταρρύθμισης. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης (2002-2004), Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του European Group of Public Administration, Ιinternational Institute of Administrative Sciences (Brussels), Μέλος του European Thematic Network for Public Administration. Είναι Συνεργάτις-ερευνήτρια στο Centre d’Etudes et de Recherches en Science Administrative (CERSA) Παρίσι, Universite Paris ΙΙ και Μέλος της διεθνούς επιστημονικής επιτροπής των εκδόσεων Pacte, coll. Symposium - Grenoble. Έχει συγγράψει οκτώ μονογραφίες στην ελληνική, γαλλική και αγγλική γλώσσα, έχει επιμεληθεί 5 συλλογικούς τόμους και 2 μεταφράσεις επιστημονικών βιβλίων. Έχει δημοσιεύσει 26 άρθρα σε ελληνόγλωσσους ή ξενόγλωσσους συλλογικούς τόμους, 21 άρθρα σε περιοδικά στην αγγλική, γαλλική και ελληνική γλώσσα (π.χ. Public Administration, International Review of Administrative Sciences, International Journal of Public Sector Management, Revue Francaise d’Administration Publique, Pole-Sud), και έχει διευθύνει επιστημονικά ή συμμετάσχει σε 10 ερευνητικά προγράμματα, ελληνικά και ευρωπαϊκά. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα καλύπτουν θέματα δημόσιας διοίκησης και δημοσίων πολιτικών (σχέσεις διοίκησης-πολιτών, διοίκησης-δημοκρατίας, διοικητικές μεταρρυθμίσεις, πολιτικές περιβάλλοντος, κοινωνική πολιτική, διοικητικές διαστάσεις του εξευρωπαϊσμού, κλπ.).

Ο Γιώργος Κασιμάτης γεννήθηκε το 1932 στα Κύθηρα από γονείς αγρότες. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Βέρνης και του Μονάχου, από όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα στο συνταγματικό δίκαιο και ειδικότερα στο αντικείμενο της κυβερνητικής λειτουργίας. Τα έτη 1973-1999 υπηρέτησε, μετά από εκλογή του, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε συνταγματικό δίκαιο και πολιτειολογία. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής του ιδίου πανεπιστημίου. Υπήρξε, τα έτη 1985-1990, ο πρώτος πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου, υπό την προεδρία του οποίου οργανώθηκε και τέθηκε σε λειτουργία, πρόεδρος του Τμήματος Νομικής 1993-1997, ιδρυτής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Συνταγματικών Ερευνών, ιδρυτικό μέλος και μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, ιδρυτικό μέλος, αντιπρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Συνταγματικού Δικαίου και από το 1999 ομότιμος καθηγητής. Ο Γιώργος Κασιμάτης, αφοσιωμένος στο λειτούργημα του πανεπιστημιακού δασκάλου και χωρίς να αναμιχθεί στην ενεργό πολιτική, ανέπτυξε πλούσια δράση στη δημόσια ζωή της χώρας, στη βάση πάντοτε των γνώσεων και της εμπειρίας της ειδικότητάς του. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης υπήρξε: νομικός σύμβουλος Πρωθυπουργού (1981-1987), πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1998), μέλος της Επιτροπής Επαναπατρισμού των Πολιτικών Προσφύγων, το 2005-2006 αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων υπό τον Πρωθυπουργό, το 2005-2006 πρόεδρος της Επιτροπής για τη Διαφάνεια στη Δημόσια Διοίκηση υπό τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, από το 2003 αντιπρόεδρος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία".Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ομάδας των Οκτώ Ειδικών που προέβη, το 2005, στη Διακήρυξη Αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου για Βιώσιμη Λύση του Κυπριακού και συμμετείχε ως ειδικός στις προπαρασκευαστικές εργασίες της Ε΄ (1975) και ΣΤ΄ Αναθεωρητικής Βουλής (1986). Υπήρξε μέλος και πρόεδρος, αντιπρόεδρος και μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και ΔΣ πολυάριθμων άλλων πολιτικών, επιστημονικών και κοινωφελών οργανώσεων. Το συγγραφικό του έργο ανέρχεται σε εκατοντάδες επιστημονικών μελετών και δημοσιευμάτων στον τύπο για το κράτος, τη δημοκρατία και την πολιτική. Ο Γιώργος Κασιμάτης, σήμερα, αφού πρώτος μελέτησε και αποκάλυψε τις παραβιάσεις των θεμελιωδών αρχών νομιμότητας των δανειακών συμβάσεων της Ελλάδας με τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, αγωνίζεται για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, της ανεξαρτησίας της χώρας και των δικαιωμάτων του λαού της που επλήγησαν.

Ο Βασίλης Κρεμμυδάς γεννήθηκε το 1935 στη Μεσσήνη Μεσσηνίας· εκεί τελείωσε το γυμνάσιο. Το 1959 έλαβε πτυχίο Ιστορίας και αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1964 έως το 1967 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Lyon και στην τότε Ecole Pratique des Hautes Etudes, στο Παρίσι. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1972 με τη διατριβή "Το εμπόριο της Πελοποννήσου στον 18ο αιώνα". Το 1981 εκλέχτηκε υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών με το βιβλίο "Συγκυρία και εμπόριο στην προεπαναστατική Πελοπόννησο, 1793-1821". Το 1965-1967 διατέλεσε λέκτωρ των νέων ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Lyon. Επί 17 χρόνια εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση (Λύκειο Ζηρίδη και Σχολή Μωραΐτη) και το 1979-1982 δίδαξε ως ειδικός επιστήμων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Το 1982 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο και το 1987 καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είχε προσκληθεί (professeur invite) δύο φορές σε πανεπιστήμια του Παρισιού. Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Επιτροπής Τέχνης και Πολιτισμού της Βουλής και διευθυντής της αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας "Αρχεία Πρωθυπουργού, Υπουργών, Υφυπουργών και της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης". Τα ιδιαίτερα επιστημονικά ενδιαφέροντά του ήταν προσανατολισμένα στις οικονομικές και κοινωνικές πραγματικότητες του τέλους της Τουρκοκρατίας και του ελληνικού 19ου αιώνα και σε ζητήματα της Επανάστασης του 1821 και των πρώτων δεκαετιών του βίου του ελληνικού κράτους. Έφυγε από τη ζωή στις 12 Νοεμβρίου 2017, σε ηλικία 82 ετών.

Ο Αντώνης Μακρυδημήτρης είναι καθηγητής της διοικητικής επιστήμης στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία εξωτερικού του ΙΚΥ στο London School of Economics and Political Science και το University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright διετέλεσε το 1992 επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, καθώς και στα Πανεπιστήμια Cambridge και Λονδίνου της Αγγλίας. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1955, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Αυγή-Άννα Μάγγελ και έχει δυο παιδιά. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα δημόσιας διοίκησης, δημόσιας πολιτικής, ιστορίας και κοινωνικής θεωρίας. Στο χώρο της λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Η νύχτα των αγαλμάτων" (Αχαϊκές εκδόσεις, 1991), "Δύσκολη υποχώρηση" (Γαβριηλίδης, 1999), "Μαρτυρία" (Πατάκης, 2005). Το 1994 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πρόσπερος", σε δική του μετάφραση, τα "300 ερωτικά ποιήματα" της Ιζούμι Σικίμπου. Άλλες μεταφράσεις του, που έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνουν δύο θεατρικά έργα ("Βουνίσια γλώσσα", "Το πάρτυ") και ποιήματα του Χάρολντ Πίντερ, "Το ονειρόδραμα" του Στρίντμπεργκ, καθώς και ποιήματα των Φίλιπ Λάρκιν, Αντόνιο Ματσάδο, Ομάρ Πάουντ, Ουώλτ Ουίτμαν, Στήβεν Σπέντερ, Πήτερ Λήβι, Τσέσλαφ Μίλος και Ντέρεκ Μάον.

Ο Χαράλαμπος Θ. Ανθόπουλος σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και τη Ρώμη. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ο Αντώνης Μανιτάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944, όπου μεγάλωσε και σπούδασε νομικά. Διδάκτωρ νομικής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, εξελέγη, το 1982, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (διαδεχόμενος τον Αριστόβουλο Μάνεση), όπου δίδαξε, έκτοτε, τα μαθήματα του Συνταγματικού Δικαίου, της Πολιτειολογίας, των Συνταγματικών Ελευθεριών και του Δικαστικού Ελέγχου της Συνταγματικότητας των νόμων, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, ως τη συνταξιοδότησή του, τον Σεπτέμβριο του 2011. Δίδαξε, επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μονπελιέ (1987), του Παρισιού Χ (1989), της Ρώμης (1994), της Ναντ (2002) και εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ (1998-99). Επίσης, δίδαξε από το 2004 έως το 2010 στα θερινά σεμινάρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου των Μονπελιέ, θέματα Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου. Έχει ασκήσει καθήκοντα αναπληρωτή Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του Ευρπωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πρόεδρος του Ομίλου Συνταγματολόγων "Αριστόβουλος Μάνεσης". To 2007 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας που απονέμεται στη μνήμη των καθηγητών Ξανθόπουλου και Πνευματικού, υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Στις 17 Μαΐου 2012 διορίστηκε υπηρεσιακός Yπουργός Eσωτερικών στην κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου, που ανέλαβε τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών. Τον Ιούνιο του 2012, μετά από πρόταση του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), συμμετείχε στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του έως την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, τον Ιούνιο του 2013.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος, νομικός, πανεπιστημιακός και πολιτικός, γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1950, οπότε και τελείωσε το Λύκειο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1973 και συνέχισε, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τις σπουδές του στο Παρίσι. Το 1977 αναγορεύθηκε διδάκτωρ (Doctorat d' Etat) του Πανεπιστημίου Paris II, στο οποίο αργότερα (1986) δίδαξε και ως Επισκέπτης Καθηγητής. Το 1982 διορίσθηκε Εντεταλμένος Υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, μετά από διαδοχικές κρίσεις στις βαθμίδες του Επίκουρου Καθηγητή και του Αναπληρωτή Καθηγητή, εξελέγη Καθηγητής της ίδιας Σχολής το 1989. Από την πλειάδα των έργων του στον επιστημονικό χώρο ξεχωρίζουν "La directive en droit administratif", Paris, 1978, "Η συνταγματική κατοχύρωση της αιτήσεως ακυρώσεως: Μια σύγχρονη άποψη του κράτους δικαίου", 1982, "Μαθήματα διοικητικής επιστήμης", 1983, "Η αστική ευθύνη του Δημοσίου", Ι, 1986, ΙΙ, 1989, "Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο", 1993, "Η σύμβαση εκτέλεσης δημόσιου έργου", 1997 κ.λπ. Στον πολιτικό στίβο, το 1974-1975 διετέλεσε Γραμματέας του πρώτου (προσωρινού) Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου. Μεταξύ 1989-1990 ήταν μέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα, στην οποία μετείχε ως Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Από το 1990 ως το 1995 υπήρξε Διευθυντής του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας επί προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μεταξύ 1995 και 1996 άσκησε καθήκοντα Εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Το 1996 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και ως το 2000 άσκησε καθήκοντα Τομεάρχη Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 εκλέγεται συνεχώς Βουλευτής Α΄ Αθηνών. Μεταξύ 2000-2004 άσκησε καθήκοντα Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας. Και μεταξύ 2004-2009 διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στις Κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή. Το 2015 ανέλαβε έβδομος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (από τη μεταπολίτευση το 1974) οπότε και έληξε η θητεία του Κάρολου Παπούλια. Τον Μάρτιο του 2020 τον διαδέχτηκε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Ο Κώστας Μποτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Διδάκτορας Συνταγματικού Δικαίου από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάζεται ως νομικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος και ως δικηγόρος με ειδίκευση στο Δημόσιο Δίκαιο. Διδάσκει συγκριτικό ευρωπαϊκό δίκαιο στο μεταπτυχιακό τμήμα του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Τουρισμού κατά την περίοδο 2003-2004. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Επιμόρφωσης, πρώην Γραμματέας του Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης, εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ευρωβουλευτής από το 2007 ως το 2009, μέλος στις επιτροπές Συνταγματικών Υποθέσεων -Προϋπολογισμών ελέγχου των Προϋπολογισμών και Νομικών Θεμάτων. Έχει γράψει πλήθος βιβλίων. Τακτικός αρθρογράφος στην εφημερίδα "Τα Νέα", στα περιοδικά "Μεταρρύθμιση", "Διαβάζω" και "Δικαιόραμα" και στην ειδησεογραφική πύλη Eurο2day. Προσωπική ιστοσελίδα: www.botopoulos.gr

Ο Κώστας Ζώρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε με το βαθμό "άριστα". Υπότροφος του DAAD (γερμανικού κρατικού ιδρύματος υποτροφιών) για μεταπτυχιακές σπουδές κατέστη διδάκτωρ της Σχολής Νομικών, Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Freiburg της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Εργάσθηκε ως υπότροφος του DAAD στο Max - Planck - Institut για το Δημόσιο και Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο στη Χαϊδελβέργη. Επισκέπτης Καθηγητης στη Σχολή Νομικών, Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ανοβέρου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus. Επιμελητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λέκτορας στον Τομέα Δημοσίου Δικαίου του Τμήματος Νομικής του ίδιου Πανεπιστημίου, από το 1999 Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας και πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου (1984-1988), Γενικός Γραμματέας Διοίκησης και Οργάνωσης του Υπουργείου Εξωτερικών (1996-1998).

Ο Βασίλης Γκίκας γεννήθηκε το 1964 στα Λουτρά Αιδηψού. Σπούδασε στο Νομικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1993 ανακηρύχθηκε διδάκτορας Δημοσίου Δικαίου του Πανεπιστημίου του Αμβούργου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς με γνωστικό αντικείμενο Δίκαιο της Εξωτερικής Πολιτικής. Είναι δικηγόρος Αθηνών.

Ο Πέτρος Γέμτος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1939. Σπούδασε νομικά, οικονομικά, κοινωνιολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Tubingen της Γερμανίας. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τ. Πρύτανης. Είναι διδάκτωρ της Νομικής και της Οικονομικής του Πανεπιστημίου Tubingen, υφηγητής της επιστημολογίας της Οικονομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τακτικός καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας και ιστορίας των κοινωνικών επιστημών του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Υπήρξε Πρόεδρος και ενεργό μέλος πολλών εθνικών και διεθνών εκπαιδευτικών και ερευνητικών οργανισμών και επιτροπών. Είναι συγγραφέας 13 βιβλίων και 200 περίπου άρθρων σε συλλογικούς τόμους και έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, που καλύπτουν τους τομείς του Δικαίου, της Οικονομικής, της φιλοσοφίας και μεθοδολογίας των κοινωνικών επιστημών, των διεθνών σχέσεων, της θεωρίας των θεσμών. Ιδιαίτερο βάρος έχει στο έργο του η μελέτη της διεπιστημονικής συνεργασίας Οικονομικής και Νομικής που οδήγησε στην πρώτη εμφάνιση της Οικονομικής Ανάλυσης του Δικαίου στη χώρα μας.

Ο Νίκος Κ. Κουρκουμέλης γεννήθηκε στην Ζάκυνθο και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ιστορία του επτανησιακού χώρου. Έχει κάνει αυτοτελής εκδόσεις ενώ έχουν δίνει δημοσιεύσεις του σε συλλογικά έργα. Έργα του: 1. "Σημειώματα για τον Κερκυραϊκό Προσκοπισμό (A΄ μέρος, 1914-1964)", Κέρκυρα 1981 2. "Ανδρέας Κάλβος, Ωδές" επιμέλεια Άνχης (Σ) Ν. Κ. Κουρκουμέλης, Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, Αθήνα 1992 3. "Ένας κατάλογος εγγράφων (1896-1911)" του Στρατιωτικού Γραφείου Προεδρίας της Δημοκρατίας, Αθήνα 1995 (περιορισμένη έκδοση) 4. "Νεότερα Καλβικά", Εκδόσεις Περίπλους, Αθήνα 1999 5. "Η εκπαίδευση στην Κέρκυρα κατά τη διάρκεια της Βρετανικής Προστασίας, 1816-1864", Σύλλογος προς διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων, Αθήνα 2002 6. "Εξαλαπάξας: Διηγήματα και άλλα ψέματα", Εκδόσεις Περίπλους, Αθήνα 2007

Ο Νικίας Λούντζης είναι Ζακυνθινός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγχρόνως ασχολήθηκε με τη γαλλική και την ιταλική λογοτεχνία. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο, ειδικευόμενος στο Ναυτικό Δίκαιο, και παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1967, έγινε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στον διεθνή ναυτιλιακό χώρο. Παράλληλα, με κίνητρο τον υλικό αφανισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του από σεισμούς και πυρκαγιά το 1953, άρχισε να δραστηριοποιείται στην έρευνα και την προβολή της επτανησιακής ιστορικής και πολιτισμικής περιπέτειας. Το 1987 ίδρυσε, με ομοϊδεάτες συντοπίτες, το σωματείο "Οι φίλοι του Μ��υσείου Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων". Δραστηριοποιήθηκε επίσης ως ραδιοφωνικός παραγωγός, με αντικείμενο την επτανησιακή μουσική αλλά και την ιστορία της λυρικής τέχνης στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε, παρουσιάζοντας ενότητες εκπομπών, με τους σταθμούς ΕΡΑ/Β ("Παύλος Καρρέρ", 1986), ΕΡΑ/Γ ("Η Επτανησιακή Σχολή και η γέννηση της Εθνικής Σχολής", 1986), Ελεύθερη Ραδιοφωνία Ζακύνθου ("Φιλώ το χέρι σας μαντάμ·, 1986-1992), Seven X ("Το δεύτερο πρόσωπο του Ιανού", 1993), ΕΡΑ/Γ ("Εκατό χρόνια Νεοελληνικής Μουσικής", 1994) και ΕΡΑ/Γ ("Έλληνες Λυρικοί Τραγουδιστές", 1994-2004).

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι συνταγματολόγος, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο.

Ο Γιάννης Μιχαήλ είναι αρχιτέκτων - πολεοδόμος, μέλος του Δ.Σ. της "Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού".

Η Στέλλα Λαδή είναι λέκτορας με αντικείμενο Εξευρωπαϊσμό και Δημόσια Πολιτική στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του York, Μ. Βρετανία με εξειδίκευση στην παγκοσμιοποίηση, τον εξευρωπαϊσμό και στη μεταφορά πολιτικών. Έχει εργαστεί ως λέκτορας στα Πανεπιστήμια του Sheffield και του Exeter και ως ερευνήτρια στο Institut Barcelona d’ Estudis Internacionals και στο Πανεπιστήμιο Leeds Metropolitan. Εργάσθηκε επίσης ως επιστημονική συνεργάτιδα στο Υπουργείο Εσωτερικών και στο Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Από το 2003 ανήκει στο Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει δημοσιεύσει εκτενώς στα αγγλικά και στα ελληνικά. Τα δύο βιβλία της είναι το Λαδή Σ. και Νταλάκου, Β. (2008), Εισαγωγή στη Δημόσια Διοίκηση και Δημόσια Πολιτική, Πάτρα: Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Globalization, Policy Transfer and Policy Research Institutes (2005), Cheltenham: Edward Elgar. Είναι ενεργό μέλος της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ και της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Κοινωνία Πολιτών.

Ο Γιάννης Τσαμουργκέλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1960. Αποφοίτησε από το Οικονομικό της Νομικής το 1986. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1987, ενώ το 1990 αναγορεύτηκε διδάκτωρ (D.Phil) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Δίδασκε στο Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου ενώ ήταν στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Διετέλεσε σύμβουλος του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας σε θέματα αποκρατικοποιήσεων, αγοράς εργασίας και εργασιακών σχέσεων την τριετία 1993-1996 και αμέσως μετά (1996-1997) ανέλαβε Πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας. Την περίοδο 1996-1999 εργάσθηκε ως Σύμβουλος Διοίκησης στον Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, Θεόδωρο Καρατζά. Την τριετία 1999-2002 βρέθηκε στη θέση του Διευθύνοντος Σύμβουλου της Εθνικής Χρηματιστηριακής, κατόπιν του Γενικού Διευθυντή στη Γενική Τράπεζα (2002-2004) και Διευθυντή Διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας (2004-2005). Την διετία 2006-2008 εργάσθηκε ως οικονομικός σύμβουλος της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου, της Ένωσης Ελληνικών Συνεταιριστικών Τραπεζών και της ναυτιλιακής εταιρίας Naftotrade Shipping and Commercial SA. Από το 2010 εκτελούσε χρέη Διευθύνοντος Συμβούλου στην Εταιρεία Διαχείρισης και Αξιοποίησης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Επίσης είχε εργασθεί ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων και Τραπεζών. Έφυγε από τη ζωή στις 28 Μαΐου 2016, σε ηλικία 56 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.

Ο Λέανδρος Ρακιντζής είναι Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.

Επίτιμος Αρεοπαγίτης, Ειδικός πτυχιούχος του Ινστιτούτου Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών και της Νομικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου.