Τεχνών κρίσεις

Η Κάτια Σαβράμη, χορολόγος-αναλύτρια κίνησης, κάτοχος Μ.Α. και Ph.D. από το Laban Centre του City University του Λονδίνου, σπούδασε χορό στη Σχολή Ραλλού Μάνου στην Αθήνα, Φυσική Αγωγή στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης, Χορολογικές Σπουδές, Χορογραφία και Εκπαίδευση στο Laban Centre του Λονδίνου.

Η Μάρθα - Έλλη Χριστοφόγλου είναι Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστήμιο Paris I, Sorbonne. Διδάσκει γενική Ιστορία της Τέχνης από το 1974 σε σχολές όλων των επιπέδων. Έχει διδάξει στο τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-94) και στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1997-98). Έχει δημοσιεύσει θεωρητικά δοκίμια και μονογραφικές μελέτες για σύγχρονους καλλιτέχνες. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Τεχνοκριτικών - AICA Hellas και της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών της Τέχνης.

Ο Σταύρος Σταυρίδης σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ με θέμα "Η πολιτισμική εξάρτηση της συμβολικής σχέσης με τον χώρο". Μετείχε στην συντακτική ομάδα του περιοδικού "Εφήμερη πόλη" (κριτικός, βιωματικός και φαντασιακός λόγος για το χώρο). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Ουτοπία" (δίμηνη έκδοση θεωρίας και πολιτισμού). Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα με αντικείμενο τη θεωρητική διερεύνηση των προβλημάτων του χώρου και της αρχιτεκτονικής. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: "Η συμβολική σχέση με τον χώρο", Κάλβος 1990. "Διαφήμιση και το νόημα του χώρου", Στάχυ 1996, "Από την πόλη οθόνη στην πόλη σκηνή", Ελληνικά Γράμματα 2002 (Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Μετέωροι χώροι της ετερότητας", εκδ. Αλεξάνδρεια, 2010, καθώς και σε συνεργασία με τη φωτογράφο Ε. Κώτσου, "Η υφή των πραγμάτων", Ίριδα 1996. Είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, όπου διδάσκει αρχιτεκτονική σύνθεση και θεωρία στο προπτυχιακό και μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Ο δικτυακός σύνδεσμος για τον ανοιχτό χώρο έρευνας και εκπαίδευσης "Κατοικία και πόλη", είναι: http://courses.arch.ntua.gr/housing.htm.

Η Κατερίνα Αρβανίτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1987 και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλασική Φιλολογία και στη Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College), στο Πανεπιστήμιο του Reading και στο Πανεπιστήμιο του Kent, από το οποίο και έλαβε τον τίτλο της διδάκτορος στις Θεατρικές Σπουδές το 1996. Η διδακτορική της διατριβή είχε ως θέμα την παρουσίαση των γυναικών στις σύγχρονες παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας (The Representation of Women in Contemporary Productions of Ancient Greek Tragedy with Special Reference to the Theme of Matricide). Είναι Επίκουρος Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ερευνητικά και διδακτικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις σύγχρονες σκηνικές προσεγγίσεις του αρχαίου ελληνικού δράματος στους νεότερους χρόνους.

Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1947 και στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1961. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ορφείο και σύνθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Το 1981 πήγε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne). Εκεί παρακολούθησε μουσικολογία και αισθητική της μουσικής με τους Michel Guiomar και Daniel Charles και σύνθεση με τον Γιάννη Ξενάκη. Το 1982 απέκτησε το μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. με τίτλο εργασίας "Μαθηματικές διαδικασίες στο έργο του Μπάρτοκ και του Ξενάκη", ενώ το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υποβάλλοντας διατριβή με θέμα: "Η κρίση του θέματος στο έργο των συνθετών της δεύτερης σχολής της Βιέννης: Schonberg, Berg, Webern". Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα, στην Κύπρο, καθώς και στην Ιταλία (Φλωρεντία 1981, Νάπολη 1987), Βουλγαρία (Σόφια 1985), Γαλλία (Κάνες 1987, Ορλεάνη 1987), Αμερική (Πανεπιστήμιο Βοστόνης 1991, Πανεπιστήμιο Λουϊζιάνας 2004), κ.α.. Έργα του έχουν ηχογραφηθεί από την Ελληνική Ραδιοφωνία, ενώ παραγγελίες για σύνθεση μουσικών έργων τού έχουν δοθεί από το Γ΄ Πρόγραμμα, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Δήμο Ηρακλείου, ΟΜΜΑ κ.ά. Το 1982 πήρε το πρώτο βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού με το έργο "Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 1". Οι συνθέσεις του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου-Χ. Νάκας και έργα του έχουν δισκογραφηθεί από τις δισκογραφικές εταιρείες Warner ("Έρως και Ψυχή", 1999) και "Agora" ("Σπουδή για κουαρτέτο εγχόρδων", 2000). Παράλληλα με τη σύνθεση, ασχολείται και με τη μουσικολογική έρευνα. Έχει γράψει άρθρα για τη μουσική του 20ου αιώνα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά (Μουσικολογία, Μουσικά, Musik und Asthetik, Revue Esthetique, Arts 8, κ.ά.), έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Βερολίνου, Βερολίνο, 1999, Konzerthaus Βερολίνου 2000, Συμπόσιο Arlond Schonberg und griechishe komponisten - in memoriam Iannis Xenakis, στο Arlond Schonberg Center, Βιέννη, 2002, Συνέδριο με θέμα "Η αξία της μουσικής σήμερα", σε συνδιοργάνωση του περιοδικού "Μουσικολογία" με το Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα, 2002, Διεθνές Συνέδριο Μουσικολογίας του περιοδικού Μουσικολογία σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Theodor W. Adorno, 2003, κ.ά.) To 2002 εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου -Χ. Νάκας δύο βιβλία του με τίτλους αντίστοιχα: "Schonberg, Berg Webern: Η κρίση της μουσικής δια μέσου της κρίσης του θέματος και των μορφών" και "Ο Νίκος Σκαλκώτας και η ευρωπαϊκή παράδοση της μουσικής των αρχών του 20ου αιώνα". Ο Γιώργος Ζερβός είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ανάλυση, μουσική του 20ου αιώνα και σύνθεση.

Ο Γιάννης Λεοντάρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Απόφοιτος του τμήματος φιλολογίας του Α.Π.Θ. και διδάκτωρ Συγκριτικής Γραμματολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre. Είναι λέκτορας στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., όπου διδάσκει θεωρία και υποκριτική του κινηματογράφου. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Ως σκηνοθέτης στον κινηματογράφο εργάζεται από το 1987. Οι ταινίες του έχουν τιμηθεί τρεις φορές με το Α΄Κρατικό Βραβείο του ΥΠ.ΠΟ. Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας "Κανιγκούντα", σκηνοθέτησε το 2007-08 την "Ηλέκτρα" του Hugo Von Hofmannsthal και τη "Βοσκοπούλα", ποιμενικό ειδύλλιο ανωνύμου συγγραφέα του 16ου αιώνα.

Ο Μάκης Φάρος είναι multimedia artist, σκηνοθέτης και συνθέτης σύγχρονης μουσικής. Έχει δημιουργήσει έργα βίντεο, εγκαταστάσεις, έργα στο διαδίκτυο. Είναι εξωτερικός συνεργάτης και σύμβουλος οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων του Ε.Μ.Σ.Τ.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι πτυχιούχος του Τμήματος Σπουδών Χορού του Πανεπιστημίου του York, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Laban Centre στο Λονδίνο, όπου απέκτησε τον τίτλο του Master of Arts στις σπουδές του χορού.