Φιλοσοφία των επιστημών

Ο Νίκος Ταμπάκης είναι διπλ. μηχ. ΕΜΠ και Δρ. Φιλοσοφίας. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και της New York Academy of Sciences. Δημοσιεύσεις κυρίως στη θεμελίωση της κβαντικής θεωρίας και της φιλοσοφίας των επιστημών.

Η Δήμητρα Σγουρούδη γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1969. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής της Κρήτης, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στη Φιλοσοφία και Ιστορία των Επιστημών και της Τεχνολογίας και διδάκτωρ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνειου στη Φιλοσοφία της Γλώσσας. Δίδαξε φιλοσοφία στο Τμήμα Φιλοσοφίας και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πάτρας.

Ο Νίκος Σέργης γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Σπούδασε μαθηματικά στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απέκτησε τον πρώτο μεταπτυχιακό τίτλο Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή για τη φιλοσοφία του Κώστα Παπαϊωάννου στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (με επόπτη τον καθηγητή Παναγιώτη Νούτσο). Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη νεανική φιλοσοφία του Gyorgy Lukacs, στο πλαίσιο μεταδιδακτορικής έρευνας που ξεκίνησε στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης και συνεχίζεται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Ο Γιώργος Τσιαντής (1968 - 2010) γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1968 στην Αθήνα με καταγωγή από τη Χελιδόνα Ευρυτανίας. Σπούδασε φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στη φιλοσοφία (τμήμα ΦΠΨ, κατεύθυνση Φιλοσοφίας). Μετά από μακροχρόνια ενασχόληση, σε επίπεδο μεταπτυχιακών-ερευνητικών σεμιναρίων, με θέματα εφαρμοσμένης ηθικής, πολιτικής φιλοσοφίας, αρχαιοελληνικής, νεώτερης και σύγχρονης φιλοσοφίας, τον Οκτώβριο του 1996 αναγορεύεται αριστούχος διδάκτωρ της φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τίτλος της διατριβής του: "Ακρασία, χρόνος, ήθος - Φιλοσοφική προσέγγιση του προβλήματος των ναρκωτικών". Από το Φθινόπωρο του 1998 δίδασκε φιλοσοφία της παιδείας και κοινωνιολογία της παιδείας στην ΑΣΠΑΙΤΕ Αθηνών, καθώς και φιλοσοφία της Τεχνολογίας στο πιλοτικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα ειδίκευσης στην παιδαγωγική και διδακτική της τεχνολογίας (Τμήμα ΓΕΤΕ) στην ίδια σχολή. Παράλληλα ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (τομέας Φιλοσοφίας), όπου σε συνεργασία με το "Φιλοσοφικό Τεχνολογικό Εργαστήριο Οικολογικής και Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας" πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα με αντικείμενο τις πολιτικές συνδηλώσεις της τεχνολογίας (ειδικά των σύγχρονων πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων) και γενικό τίτλο "Τεχνική και σύγχρονη δημοκρατία", η οποία υποστηρίχθηκε από το ΙΚΥ. Επίσης, συμμετείχε ενεργά με ανακοινώσεις του σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια φιλοσοφίας και αρθρογραφούσε σε σχετικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έφυγε από τη ζωή το Νοέμβριο του 2010 σε ηλικία 42 ετών.

Ο Θανάσης Γ. Σακελλαριάδης διδάσκει Φιλοσοφία της Επιστήμης της Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Ο Άρης Στυλιανού γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και στα Πανεπιστήμια Paris-IV και Paris-I της Σορβόννης. Είναι επίκουρος καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ. ενώ από τον Αύγουστο του 2015 είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Κ.Θ.Β.Ε. Μεταφράζει και επιμελείται φιλοσοφικά κείμενα από τα λατινικά και τα γαλλικά.

Ο Αλέξιος Πέτρου είναι διδάκτορας φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αρχαία ελληνική και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία (Νietzche, Heidegger), τη φιλοσοφία της παιδείας, τις θεωρίες της γλώσσας και τον ελληνικό πολιτισμό. Έχει μεταφράσει δύο βιβλία του νεοπλατωνικού Ιάμβλιχου ("Περί τον πυθαγορικού βίου" και "Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν", εκδ. Ζήτρος) και επιμελήθηκε, σε συνεργασία, την έκδοση του βιβλίου "Η ανώτατη εκπαίδευση στον 21ο αιώνα" (εκδ. Intercollege)

O Στάθης Λειβαδάς γεννήθηκε στην Πάτρα το 1960 και αποφοίτησε από το Γ΄ Γυμνάσιο Αρρένων της πόλης το 1977. Είναι διδάκτορας των μαθηματικών του Τμήµατος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου της Πάτρας (με εξειδίκευση στην φαινομενολογική επιστήμη και τα μαθηματικά) και αυτή την περίοδο ασχολείται µε την μεταδιδακτορική έρευνα κυρίως στο πεδίο των θεμελίων και της φιλοσοφίας των μαθηματικών. Παράλληλα είχε πάντοτε στραμμένο το ενδιαφέρον του στον χώρο της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας και κριτικής όπου αισθητικές του μελέτες έχουν δημοσιευθεί παλιότερα στην "Φιλολογική Επιθεώρηση" και τον "Ελίτροχο" ενώ με την ποιητική δημιουργία άρχισε να ασχολείται από τα μέσα της δεκαετίας του '90 όταν υπηρετούσε ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης στην Κέρκυρα. Έχει δημοσιεύσει τέσσερις ποιητικές συλλογές, τις: "Οιακίζειν" (Αχαϊκές Εκδόσεις, 1998), "Οδός Ηλυσίων Πεδίων" (Περί Τεχνών, 2001), "Οι Αντιστίξεις της Σελήνης" (Γαβριηλίδης, 2004) και "Η Περιήγηση" (Γαβριηλίδης, 2007). Συμμετέχει στον συλλογικό τόμο "Causality, Meaningful Complexity and Embodied Cognition" (Springer, 2009) Το προσωπικό του ύφος μεταφέρει μέσω μιας λόγιας και ιδιόμορφης ποιητικής γλώσσας ένα σύνθετο καμβά φιλοσοφικών αναζητήσεων, νοητικής αφαίρεσης, ιστορικής και ταυτόχρονα προσωπικής μνήμης μαζί µε ένα ευδιάκριτο υπαρξιακό μηδενισµό ενίοτε τραβηγµένο στα όρια του.

Η Ελένη Μερκενίδου γεννήθηκε στη Δράμα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας και διδάκτορας Φιλοσοφίας του Τμήματος Φιλοσοφίας και παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. Εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Εκτός από την έρευνα στην αρχαία ελληνική τραγωδία, τη φιλοσοφία και την παιδαγωγική, ασχολείται με τη λογοτεχνία και το θέατρο. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας.

Η Κερασένια Παπαλεξίου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του A.Π.Θ., όπου έλαβε υποτροφία για την επίδοσή της κατά το τρίτο έτος σπουδών από το Ι.Κ.Υ.. Έλαβε με άριστα τόσο το μεταπτυχιακό της δίπλωμα (1998) όσο και το διδακτορικό της δίπλωμα (2006) από τον Τομέα Φιλοσοφίας Α.Π.Θ.. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, οντολογία, μεταφυσική, γνωσιολογία, πολιτική φιλοσοφία, φιλοσοφία της παιδείας. Έχει διδάξει Φιλοσοφία (αυτόνομη πανεπιστημιακή διδασκαλία): στη Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ., στον Τομέα Φιλοσοφίας, στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Δ.Π.Θ., στο Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής, ΠΑ.ΜΑΚ.. Δίδαξε επίσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο Μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής (Ηθική) και στην Ακαδημία Πλάτωνα. Συμμετέχει με εισηγήσεις σε διεθνή και παγκόσμια συνέδρια. Έχει συγγράψει και εκδώσει δυο μονογραφίες (Μικρά Πλατωνικά, 2009 και Πλάτων, Θεαίτητος, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια, 2015). Έχει δημοσιεύσει 20 μελέτες - άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Συμμετείχε επίσης σε εκπαιδευτικά προγράμματα της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ. με θέματα: "Προσέγγιση ιστορικών πηγών και ταξινόμηση - αξιοποίηση αρχειακού υλικού για την ολοκλήρωση του ιστορικού αρχείου νεοελληνικής εκπαίδευσης", και "Μηχανοργάνωση Ιστορικών Αρχείων και ηλεκτρονική επεξεργασία αρχειακού υλικού". Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, του Κέντρου Ερευνών πάνω στο Φαντασιακό, της Ελληνικής Εταιρείας Ηθικής, της Διεθνούς Εταιρείας Ελληνικής Φιλοσοφίας (InternationalAssociationforGreekPhilosophy), Μembership of International Political ScienceAssociation (IPSA), του Συλλόγου αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ., "Φιλόλογος".

Ο Χρήστος Πεχλιβανίδης έλαβε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία της επιστήμης από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 2010. Διδάσκει ως ειδικός επιστήμονας στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και στο ACT/Anatolia Collegee, Division of Humanities and Social Studies. Είναι επίσης επιστημονικός συνεργάτης του "Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών" του Α.Π.Θ. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος "ΘΑΛΗΣ" εκπονεί τη διδακτορική του έρευνα στον Αριστοτέλη και σε σύγχρονα θέματα φιλοσοφίας της επιστήμης.

Ο Βασίλης Λιβάνιος διδάσκει Μεταφυσική στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Πατρών και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στην ιστορία και φιλοσοφία των επιστημών και της τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Εργάστηκε επί σειρά ετών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση καθώς και στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε έγκυρα διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, ενώ η μονογραφία του "Science in Metaphysics: Exploring the Metaphysics of Properties and Laws" (2017) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Palgrave Macmillan.

Η Δούκαινα Ζάννη είναι διδάκτορας αρχαίας ιστορίας του τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάζεται ως ειδικός επιστήμονας στο τμήμα Ιστορίας-Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (Κομοτηνή).

Ο Γιώργος Μωραΐτης είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής πολιτικής φιλοσοφίας. Το 2014 αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας (ΑΠΘ) και επί διετία εργάστηκε στο Ινστιτούτο Διαπολιτισμικών και Διεθνών Σπουδών (In.I.I.S.) του Πανεπιστημίου της Βρέμης με υποτροφία MarieSklodowska-Curie. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει σταθερά σε συνέδρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Ο Παναγιώτης Δόικος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει. Είναι επίκουρος καθηγητής της φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο του ίδιου πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές φιλοσοφικές σπουδές (και ως υπότροφος), αντίστοιχα, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο της Bourgogne (Γαλλία). Κατά την περίοδο 1991-1996 εργάστηκε ως ειδικός μεταπτυχιακός υπότροφος στον τομέα Φιλοσοφίας του Α.Π.Θ.. Στο πλαίσιο της θητείας του σε αυτή τη θέση, εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα "Φαντασία, και γνώση στο Spinoza" (υπό την εποπτεία του καθηγητή Σωκράτη Δεληβογιατζή) και δίδαξε φιλοσοφική ανθρωπολογία, διαλεκτική και πολιτική φιλοσοφία. Κατά το διάστημα 1998-2002 εργάστηκε ως ειδικός επιστήμονας στον τομέα Φιλοσοφίας του Α.Π.Θ., διδάσκοντας κείμενα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας (μεταξύ αυτών, αποσπασμάτων του Ηρακλείτου, το "Συμπόσιο" και το "Φαίδρο" του Πλάτωνα και το "Περί ψυχής" του Αριστοτέλη). Οι έρευνές του αναπτύσσονται στα πεδία της οντολογίας, της γνωσιολογίας και της αισθητικής. Διερευνά τη δυνατότητα μιας νέας, κριτικής μεταφυσικής κυρίως στο πλαίσιο των σχέσεων του σώματος με τη στοχαστική φαντασία. Ένα ειδικότερο ενδιαφέρον του είναι η φιλοσοφική θεωρία του κινηματογράφου. Έχει δημοσιεύσει φιλοσοφικά βιβλία, καθώς και μελέτες σε ελληνικά και διεθνή φιλοσοφικά περιοδικά. Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε φιλοσοφικά και επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διευθύνει διδακτορικές διατριβές, με θέματα από τα πεδία της οντολογίας, της γνωσιολογίας και της αισθητικής, καθώς και της φιλοσοφίας του κινηματογράφου. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, των Association de la recherche sur l' image [έδρα: Dijon], Association des amis de Spinoza [έδρα: Παρίσι], Association des amis de Henry et Stella Corbin [έδρα: Παρίσι], του Ελληνοϊσπανικού κέντρου πολιτισμού Θεσσαλονίκης "Federico Garcia Lorca" και της Διεθνούς εταιρίας φίλων Νίκου Καζαντζάκη [έδρα: Γενεύη]. Είναι κριτής του περιοδικού επιστημονικών και εκπαιδευτικών ερευνών του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Μέντορας. Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του παλαιού κινηματογραφικού περιοδικού "Οθόνη" [έδρα: Θεσσαλονίκη (1979-1994)]. Παράλληλες των ερευνητικών δραστηριότητες: Είναι μέλος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Θεσσαλονίκης, του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας και της Greenpeace. Έχει δημοσιεύσει φιλοσοφικά βιβλία, καθώς και μελέτες σε ελληνικά και διεθνή φιλοσοφικά περιοδικά. Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε φιλοσοφικά και επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, των Association de la recherche sur l' image (Dijon) και Association des amis de Spinoza (Παρίσι), του Ελληνοϊσπανικού πολιτιστικού συνδέσμου Θεσσαλονίκης και Βόρειας Ελλάδας Federico Garcia Lorca, καθώς και του Ιστιοπλοϊκού ομίλου Θεσσαλονίκης.