Ηθική και εκπαίδευση: Διλήμματα και προοπτικές

Αλέκος Γεωργόπουλος (Καλλιθέα Αττικής, 1952). Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, όπου από το 1985 διδάσκει Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Είναι πρόεδρος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης και υπήρξε εκδότης του ειρηνιστικού-αντιμιλιταριστικού περιοδικού "Αρνούμαι" (1987-1997). Ενεργό μέλος της παράταξης Οικολογίας-Αλληλεγγύη και των Οικολόγων-Πράσινων, και πολλές φορές υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Από το 1997 είναι εκδότης της εφημερίδας "Τα Εν Οίκω, εν Δήμω". Έχει γράψει, ανάμεσα στα άλλα, τα βιβλία "Ένας μικρός και εύθραυστος πλανήτης" (1996) και "Περιβαλλοντική ηθική" (2002) και άρθρα για θέματα εθνικισμού, αντιμιλιταρισμού, οικολογίας.

Η Μαρία Σακελλαρίου είναι είναι Καθηγήτρια, π. Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην "Προσχολική Εκπαίδευση" και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Παιδαγωγικής και Διδακτικής Μεθοδολογίας του Π.Τ.Ν. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και το συγγραφικό της έργο επικεντρώνονται σε θέματα παιδαγωγικής και προσχολικής/πρωτοσχολικής εκπαίδευσης, ιδιαίτερα στις γνωστικές περιοχές της διδακτικής μεθοδολογίας, του σχεδιασμού και της αξιολόγησης προγραμμάτων σπουδών. Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους, πρακτικά διεθνών και ελληνικών συνεδρίων και σε επετηρίδες πανεπιστημιακών τμημάτων. Έχει επιμεληθεί και συγγράψει τα ακόλουθα βιβλία: • Εισαγωγή στην κοινωνική και παιδαγωγική εργασία του νηπιαγωγείου, 2002. • Προσχολική παιδαγωγική. Προβληματισμοί - προτάσεις (σε συνεργασία με τον Σ. Πανταζή), 2005. • Συνεργασία οικογένειας και νηπιαγωγείου. Θεωρία - έρευνα - διδακτικές προτάσεις, 2008. • Μέθοδοι διδασκαλίας: Η ενίσχυση της μάθησης των παιδιών από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο, των D. A. Jacobsen, P. Eggen & D. Kanchak (επιστημονική επιμέλεια - εισαγωγή, σε συνεργασία με τον Μ. Κόνσολα), 2008. • Ηθική και εκπαίδευση: Διλήμματα και προοπτικές (επιστημονική επιμέλεια - εισαγωγή, σε συνεργασία με τους Μ. Ζεμπύλα & Α. Πέτρου), 2010. • Βασικές αρχές της αξιολόγησης στην προσχολική εκπαίδευση, των O. McAfee, D. Leong, & E. Bodrova (επιστημονική επιμέλεια - εισαγωγή, σε συνεργασία με τον Μ. Κόνσολα), 2010. • Κοινωνική αγωγή και προσχολική εκπαίδευση (επιστημονική επιμέλεια - εισαγωγή), 2012. • Πρακτική άσκηση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς για τα ΤΕΕ, Β΄ τάξη 1ος κύκλος (σε συνεργασία με τους Σ. Πανταζή & Κ. Παπαλουκά), 2005. • Πρακτική άσκηση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς για τα ΤΕΕ, 2ος κύκλος (σε συνεργασία με τους Σ. Πανταζή & Κ. Παπαλουκά), 2005.

Ο Δημήτρης Πνευματικός είναι επίκουρος καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Είναι διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας από το 2002. Τα διδακτικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη μελέτη της ανάπτυξης του παιδιού και των παραγόντων που την επηρεάζουν. Έχει δημοσιεύσει έναν σημαντικό αριθμό επιστημονικών άρθρων και παρουσιάσει τις έρευνες του σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πρόσφατα συμμετέχει, μαζί με επιστήμονες από άλλα επτά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, σε μια έρευνα με στόχο την ανάπτυξη κινήτρων των μαθητών προς τις φυσικές επιστήμες.

Η Γκλιάου-Χριστοδούλου Νικολέττα γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών Εκάλης, της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία), έχει μεταπτυχιακό από το Ε.Α.Π. (σπουδές στην Εκπαίδευση) και Διδακτορικό ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. στη "Διδακτική μεθοδολογία της Παιδικής Λογοτεχνίας" από το Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός σε διάφορα δημόσια Νηπιαγωγεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό (ευρωπαϊκό σχολείο Λουξεμβούργου). Από το Σεπτέμβριο του 2000 εργάστηκε αρχικά ως μόνιμη Πάρεδρος και στη συνέχεια ως Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Από το 2013 εργάζεται ως Σύμβουλος Α' στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής πολιτικής (Ι.Ε.Π.).

Ο Αλέξανδρος-Σταμάτιος Αντωνίου, είναι Διδάκτωρ Οργανωσιακής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Manchester της Μ. Βρετανίας. Έχει συμμετάσχει σε ελληνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα και έχει διδάξει γνωστικά αντικείμενα της ειδικότητάς του σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά τμήματα καθώς και σε ιδιωτικούς φορείς. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Tα τελευταία χρόνια σε συνεργασία με τον διαπρεπή καθηγητή του Lancaster Univeristy Management School, Cary Cooper (CBE) έχει εκδώσει τέσσερεις διεθνείς τόμους στον χώρο της οργανωσιακής ψυχολογίας και συμπεριφοράς.

Ο Αλέξιος Πέτρου είναι διδάκτορας φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αρχαία ελληνική και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία (Νietzche, Heidegger), τη φιλοσοφία της παιδείας, τις θεωρίες της γλώσσας και τον ελληνικό πολιτισμό. Έχει μεταφράσει δύο βιβλία του νεοπλατωνικού Ιάμβλιχου ("Περί τον πυθαγορικού βίου" και "Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν", εκδ. Ζήτρος) και επιμελήθηκε, σε συνεργασία, την έκδοση του βιβλίου "Η ανώτατη εκπαίδευση στον 21ο αιώνα" (εκδ. Intercollege)

Ο Γιώργος Τσιαντής (1968 - 2010) γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1968 στην Αθήνα με καταγωγή από τη Χελιδόνα Ευρυτανίας. Σπούδασε φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στη φιλοσοφία (τμήμα ΦΠΨ, κατεύθυνση Φιλοσοφίας). Μετά από μακροχρόνια ενασχόληση, σε επίπεδο μεταπτυχιακών-ερευνητικών σεμιναρίων, με θέματα εφαρμοσμένης ηθικής, πολιτικής φιλοσοφίας, αρχαιοελληνικής, νεώτερης και σύγχρονης φιλοσοφίας, τον Οκτώβριο του 1996 αναγορεύεται αριστούχος διδάκτωρ της φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τίτλος της διατριβής του: "Ακρασία, χρόνος, ήθος - Φιλοσοφική προσέγγιση του προβλήματος των ναρκωτικών". Από το Φθινόπωρο του 1998 δίδασκε φιλοσοφία της παιδείας και κοινωνιολογία της παιδείας στην ΑΣΠΑΙΤΕ Αθηνών, καθώς και φιλοσοφία της Τεχνολογίας στο πιλοτικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα ειδίκευσης στην παιδαγωγική και διδακτική της τεχνολογίας (Τμήμα ΓΕΤΕ) στην ίδια σχολή. Παράλληλα ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (τομέας Φιλοσοφίας), όπου σε συνεργασία με το "Φιλοσοφικό Τεχνολογικό Εργαστήριο Οικολογικής και Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας" πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα με αντικείμενο τις πολιτικές συνδηλώσεις της τεχνολογίας (ειδικά των σύγχρονων πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων) και γενικό τίτλο "Τεχνική και σύγχρονη δημοκρατία", η οποία υποστηρίχθηκε από το ΙΚΥ. Επίσης, συμμετείχε ενεργά με ανακοινώσεις του σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια φιλοσοφίας και αρθρογραφούσε σε σχετικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έφυγε από τη ζωή το Νοέμβριο του 2010 σε ηλικία 42 ετών.