Cahiers du Cinéma: Spécial Jacques Demy

Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην "Αυγή" και στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος", τη δεκαετία του '70. Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις. Συνεργάστηκε αρμονικά με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς, με τον Δημήτρη Εϊπίδη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του προγράμματος των "Νέων Οριζόντων", αλλά και με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.

Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992", "Νέος αγγλικός κινηματογράφος", "Σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος", "Φρανσουά Τριφό", "Τζων Κασσαβέτης". "Μίκαελ Χάνεκε", κ.ά.), μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", 1996, "Αύριο, μια άλλη χώρα", 1997, "Ο υπόγειος ουρανός", 1998, "Το εργοστάσιο των μολυβιών", 2000, "Φτωχή Μάργκο", 2001, "Άλμπατρος", 2003, "Κινέζικα κουτιά", 2006, "Λίγο από το αίμα σου", 2011, "Για την αγάπη της γεωμετρίας", 2012, "Σπάνιες γαίες", 2013, "Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο", 2017), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", "Η ταφή της Οφηλίας", "Μηχανικοί καταρράκτες", τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Ο χρόνος πάλι", "Αστραφτερά πεδία", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μαριόν στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού (ξανά)" και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής", "Μιλώντας για την Έκφραση Έκθεση". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Μόνη της, το βιβλίο "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στους τόμους: "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων", 2012, "Η ενδέκατη ώρα", 2014, "Ασκήσεις αταραξίας", 2015, "Οι δυσκολίες των πεδιάδων", 2017.

O Φρανσουά Βεγεργκάνς (2 Αυγούστου 1941 - 27 Μαΐου 2019) γεννήθηκε και πέρασε την παιδική του ηλικία στις Βρυξέλλες. Εκτός από συγγραφέας μυθιστορημάτων, όπως το "Σαλώμη", το "Φραντς και Φρανσουά" και το "Η άμαξα φάντασμα", εργάστηκε ως κριτικός θεάτρου και σκηνοθέτης.

Ο Θεόδωρος Σούμας είναι συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου. Άρχισε τις κινηματογραφικές σπουδές του στο "Ινστιτούτο Τεχνών της Επικοινωνίας" των Βρυξελλών (IAD). Τις συνέχισε με πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές κινηματογράφου στο 8ο Πανεπιστήμιο Παρισιού, και σαν ελεύθερος ακροατής στο 3ο Πανεπιστήμιο. Πήρε πτυχίο φιλοσοφίας από το 8ο Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επί διετία μαθήματα του τμήματος της Ψυχανάλυσης. Έχει δημοσιεύσει κριτικές και μελέτες του για το σινεμά σε πολλά κινηματογραφικά περιοδικά, στο "Τέταρτο", στην "Αυγή", σε εκδόσεις του "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" κ.α. Έχει σκηνοθετήσει και γράψει τα σενάρια δυο ταινιών μικρού μήκους και του δεύτερου μέρους της ταινίας μεγάλου μήκους "Περί έρωτος" (μαζί με τη Μαρία Γαβαλά). Στις εκδόσεις Αιγόκερως έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Κινηματογράφος και σεξουαλικότητα-ερωτισμός" (1983), "Έρωτας, ψυχολογία και αισθητική στο χολλυγουντιανό σινενά" (1992), "12 Ευρωπαίοι Σκηνοθέτες" (1999), "Κινηματογράφος και έρωτας" (2005) και "Εθνικές κινηματογραφίες, στιλ και σκηνοθέτες" (2009). Στις εκδόσεις Απόπειρα έχει δημοσιεύσει τη συλλογή διηγημάτων "Η Κλαίρη και η θάλασσα" (2001).

Ο Αλέξης Δερμεντζόγλου είναι δημοσιογράφος (μέλος της ΕΣΗΕΜΘ) και κριτικός κινηματογράφου (μέλος της ΠΕΚΚ). Σπούδασε ιατρική με εξειδίκευση στη μικροβιολογία, όμως πολύ γρήγορα τον κέρδισε η δημοσιογραφία και η αγάπη του για τον κινηματογράφο. Από το 1988 εργάζεται στην ΕΤ3, όπου παρουσιάζει την εκπομπή "Χρυσή Οθόνη" και κάνει κριτική για τις νέες ταινίες. Από τη συχνότητα του ραδιοφωνικού σταθμού "FM102" της Μακεδονίας, παρουσιάζει την εκπομπή "Σινεμά και μουσική". Είναι ο εμπνευστής, ιδρυτής και πρόεδρος του ΚΕΜΕΣ (Κέντρο Μελετών και Ερευνών για το Σινεμά). Γράφει θεωρητικά, κοινωνιολογικά και ερευνητικά θέματα που σχετίζονται με τον κινηματογράφο στις εβδομαδιαίες εκδόσεις των εφημερίδων "Θεσσαλονίκη", "Μακεδονία" και στο μηνιαίο περιοδικό "Αυλαία". Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Οθόνη" και διευθυντής του "Fix- Carre" (1988- 2006). Επίσης από το 2004 μέχρι σήμερα διατηρεί στην τριμηνιαία έκδοση του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης "Ιατρικά θέματα", τη στήλη Ιατρική και Σινεμά. Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται τα βιβλία: "Ιστορίες από το αμερικανικό σινεμά", "Η μεγάλη περιδίνηση", "Το πέταγμα του αναπτήρα", "Νύχτες με πανσέληνο". Συμμετείχε ως διευθυντής έκδοσης στα βιβλία: "Οι καλύτερες ταινίες όλων των εποχών", "Το νουάρ", "Οι κωμωδίες". Επιμελήθηκε την έκδοση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, "Το φιλμ νουάρ στον ελληνικό κινηματογράφο" (2007). Δίδαξε στο ΙΕΚ της ΕΤ-3 και στο Πολιτιστικό ΙΕΚ τα μαθήματα της Ιστορίας κινηματογράφου και Κριτικής κινηματογράφου και της Ιστορίας της τηλεόρασης. Διηύθυνε για 8 χρόνια (1986-1994) το Γραφείο Κινηματογράφου του Δήμου Θεσσαλονίκης. Στο διάστημα αυτό οργανώθηκαν εκδηλώσεις πανελλήνιας εμβέλειας και υψηλών συγκεντρώσεων ("Αφιέρωμα στον Ζιλ Ντασέν", "Θερινή νοσταλγία", κ.α.) Υπήρξε ο ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης της Δράμας καθώς και ο εμπνευστής και πρώτος διευθυντής του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας μέχρι και το 1994. Υπήρξε αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (1984-1994). Επίσης, υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1998-2002). Συμμετείχε στην κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, και της πρώτης επιτροπής των κρατικών βραβείων. Έκανε και κάνει διαλέξεις και εισηγήσεις σε πολλά συνέδρια, ενώ άρθρα του για το σινεμά έχουν δημοσιευτεί σε πολλά έντυπα.

O Frederic Strauss, παλιά αναπληρωτής αρχισυντάκτης των Cahiers du cinema, είναι σεναριογράφος και κριτικός κινηματογράφου στο Telerama. Έχει σκηνοθετήσει επίσης μία μικρού μήκους ταινία το "Rouge maman".

Ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε stage κινηματογράφου δίπλα στον ιδρυτή της Γαλλικής Ταινιοθήκης Ανρί Λανγκλουά, στο Παρίσι, την εποχή της νουβέλ βαγκ και του περιοδικού "Cahiers du Cinema", του Ζ. Ζενέ, του Σ. Μπέκετ και του Ε. Ιονέσκο στο θέατρο και των Μπαρτ, Φουκό, Λακάν και Ντεριντά στο προσκήνιο της γαλλικής σκέψης. Κινηματογράφησε και συμμετείχε σε ταινίες ντοκιμαντέρ. Υπήρξε μέλος της κινηματογραφικής λέσχης του "Άστυ" που ιδρύθηκε το 1950 από την ΕΚΚΑ, από την Ελένη Βλάχου, τον Μάριο Πλωρίτη και την Αγλαΐα Μητροπούλου-ψυχή της όλης προσπάθειας. Αργότερα εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου σε διάφορα περιοδικά, στην "Καθημερινή", στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση ("Κινηματογραφική λέσχη" της ΕΡΤ). Μεταξύ 1993-2004 διετέλεσε Eιδικός Σύμβουλος Kινηματογραφίας του Yπουργού Πολιτισμού. Έχει γράψει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες σε συλλογικά βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και κινηματογραφικά λήμματα σε εγκυκλοπαίδειες.

Ο Σερζ Ντανέ (Παρίσι, 1944-1992), υπήρξε από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς κινηματογράφου του περιοδικού "Cahiers du cinema", μεταξύ 1964-1973, και στη συνέχεια διευθυντής του μαζί με τον Serge Toubiana, μεταξύ 1973-1981, οπότε το άφησε για να συνεργαστεί με την εφημερίδα "Liberation". Πέθανε στο Παρίσι από AIDS τον Ιούνιο του 1992.

Η Μαρία Γαβαλά γεννήθηκε στο Κορωπί Αττικής το 1947. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος" (1980-84) δημοσίευσε πολλά κείμενα για τον κινηματογράφο. Κινηματογραφικά κείμενά της υπάρχουν επίσης δημοσιευμένα σε διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες. Έγραψε σενάρια, γύρισε ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και σκηνοθέτησε τις μεγάλου μήκους ταινίες: "Περί Έρωτος" (1981). - Τιμήθηκε με βραβείο στο "Φεστιβάλ Γυναικείου Κινηματογράφου" της Φλωρεντίας, το 1983, "Άρωμα βιολέτας" (1985) και "Το μαγικό γυαλί" (1989) - Τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου, την ίδια χρονιά. Δόκιμη πεζογράφος, μετά το 1994, έχει στο ενεργητικό της επτά μυθιστορήματα ("Η υπηρέτρια των αγγέλων", 1994, "Η κυρία του σπιτιού", 1996, "Παραθαλάσσιο θέρετρο το χειμώνα", 1999, "Στη δροσιά των κήπων μου", 2001, "Ακραία καιρικά φαινόμενα", 2003, "Τα κορίτσια της πλατείας", 2006, "Ο λεμονόκηπος", 2012) και μία συλλογή διηγημάτων ("Από γυαλί", 2011). Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε περιοδικά και εφημερίδες. Επίσης, έχει μεταφράσει θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και σύγχρονα μυθιστορήματα, πάντα από τη γαλλική γλώσσα. (Φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)