“Όλα μπορούν να λεχθούν” ή υπάρχουν “εκείνα που δεν λέγονται”;

Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics). Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα του που έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα ξένα επιστημονικά περιοδικά, στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα εξής βιβλία: "Organisation and Bureaucacy: An Analysis of Modern Theories", Routlege and Kegan Paul (ελληνική έκδοση: "Οργάνωση και γραφειοκρατία", εκδόσεις Μαθιουδάκη/Ανδρονόπουλου, Αθήνα 1991)· "Modern Greece: Facets of Underdevelopment", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Νεο-ελληνική κοινωνία: Όψεις υπανάπτυξης", Εξάντας, Αθήνα 1978)· "Politics in the Semi-periphery: Early Parliamentarism and Late Industrialisation in the Balkans and Latin America", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Κοινοβουλευτισμός και εκβιομηχάνιση στην ημι-περιφέρεια: Ελλάδα, Βαλκάνια, Λατινική Αμερική", Θεμέλιο, 1987)· "Post-Marxist Alternatives: The Construction of Social Orders", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Μεταμαρξιστικές προοπτικές: για μια νέα πολιτική οικονομία και κοινωνιολογία", Θεμέλιο, 1992)· "Ο εθνικισμός στην ύστερη ανάπτυξη", Θεμέλιο, 1994· "Back to Sociological Theory: The Construction of Social Orders", MacMillan, 1991 (ελληνική έκδοση: "Επιστροφή στην κοινωνιολογική θεωρία: Η έννοια της ιεραρχίας και το πέρασμα από τη μικρο- στην μακρο-κοινωνιολογία", Θεμέλιο, Αθήνα, 1997)· "Sociological Theory: What Went Wrong? Diagnosis and Remedies", Routledge, 1995 (ελληνική έκδοση: "Η κρίση της κοινωνιολογικής θεωρίας: Τι πήγε λάθος;", Θεμέλιο, Αθήνα 2000)· "Για έναν εναλλακτικό τρίτο δρόμο: αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός και τα αδιέξοδα της πολιτικής σκέψης του Antony Giddens", Θεμέλιο, Αθήνα 2001· "Από την αλλαγή στον εκσυγχρονισμό: κριτικές παρεμβάσεις", Θεμέλιο, Αθήνα 2002.

Η Θάλεια Δραγώνα είναι καθηγήτρια κοινωνικής ψυχολογίας και πρόεδρος του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετείχε ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής στη δημιουργία του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και συνδιηύθυνε μαζί με την Άννα Φραγκουδάκη από το 1997 πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ με αντικείμενο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης των παιδιών της μειονότητας στη Θράκη. Το ερευνητικό της έργο αφορά την προαγωγή πρώιμης ψυχοκοινωνικής υγείας, την κοινωνική ταυτότητα, τις μειονότητες και τον εθνοκεντρισμό στο εκπαιδευτικό σύστημα. Μεταξύ 2007-2009 συμμετείχε στη Βουλή ως βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Το 2009 διορίστηκε Ειδική Γραμματέας Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 2010, επικαλούμενη τις επιθέσεις εξωθεσμικών κύκλων.

Ο Κωστής Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Ιστορία και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες. Διδάσκει στην Ελληνογαλλική Σχολή Eugène Delacroix. Διευθύνει την πρωτοβουλία «ΣΗΜΕΙΟ για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς». Ήταν πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας την περίοδο 1996-2003. Από το 2006 ώς το 2015 εκλεγόταν πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (2015-2016). Πρωτοστάτησε στη σύσταση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας και μετείχε στον συντονισμό του Παρατηρητηρίου για τη Δίκη της Χρυσής Αυγής. Έχει εργαστεί ως ερευνητής για θέματα εκπαίδευσης, διά βίου μάθησης και διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά βιβλία, σχολικά εγχειρίδια και εκπαιδευτικά εργαλεία για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Αρθρογραφεί τακτικά στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Κυκλοφορούν επίσης το βιβλίο του Τα «καθαρά χέρια» της Χρυσής Αυγής: Εφαρμογές ναζιστικής καθαρότητας (Μεταίχμιο, 2013) και η μπροσούρα με κείμενά του και κόμικς γνωστών δημιουργών Ας μιλήσουμε καθαρά για την Ακροδεξιά (Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, 2014).

Ο Ανδρέας Τάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες και σήμερα είναι Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, υπεύθυνος του Τομέα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και έχει εκλεγεί επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σήμερα είναι Γενικός Γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής στο Υπουργείο Εσωτερικών. Έχει δημοσιεύσει τα έργα "Η ηθική αδιαφορία του νόμου" (2006) και "Για την ελευθερία της τέχνης" (2008), καθώς και πολλά άρθρα πολιτικής και ηθικής φιλοσοφίας και συνταγματικού δικαίου, έχει επιμεληθεί επιστημονικά την ελληνική έκδοση της "Θεωρίας της δικαιοσύνης" του John Rawls και έχει εκδώσει, μαζί με τον Αντώνη Μανιτάκη τον συλλογικό τόμο "Τρομοκρατία και δικαιώματα".

Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Ρaris V. Από το 1980 διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1992 εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Τακτικός συνεργάτης του "Βήματος" από το 1986 έως το 2000 και σήμερα των Νέων. Δικηγορεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Έχει γράψει μεταξύ άλλων: "Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση. Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, 1922-1974" (Θεμέλιο, 1983, γ' έκδ. 1996), "Ο αβέβαιος εκσυγχρονισμός και η θολή συνταγματική αναθεώρηση" (Πόλις, 2001), "Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο" (Α. Σάκκουλας, 2003) και "Πέρα από το 16: Τα πριν και τα μετά" (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2007).

O Σταύρος Ζουμπουλάκης γεννήθηκε το 1953 στη Συκιά Λακωνίας. Σπούδασε νομική και φιλολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στο Παρίσι. Δίδαξε πολλά χρόνια στη μέση εκπαίδευση. Από το 1998 ως το 2012 διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού "Νέα Εστία". Είναι πρόεδρος, από το 2008, του Δ.Σ. του βιβλικού ιδρύματος "Άρτος Ζωής". Το Φεβρουάριο 2013 ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το 2015 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Η Έφη Γαζή γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1966. Είναι λέκτορας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σπούδασε ιστορία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Essex (Μεγάλη Βρετανία). Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της Φλωρεντίας (1997) και υπήρξε μεταδιδακτορική υπότροφος του Πανεπιστημίου Princeton (ΗΠΑ). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Αθηνών και Brown (ΗΠΑ). Έχει δημοσιεύσει τη μελέτη "Scientific National History: The Greek Case in Comparative Perspective (1850-1920)" καθώς και άρθρα σχετικά με ζητήματα διανοητικής και πολιτισμικής ιστορίας και ιστορίας της ιστοριογραφίας. Συμμετέχει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Historein".

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει από το 2000. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται στο πεδίο της πολιτειολογίας και των δικαιωμάτων και εστιάζουν στην ιδιότητα του πολίτη, τη μετανάστευση, τη λογοκρισία και τις μειονότητες. Είναι ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ). Την περίοδο 2003-11 υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Από το 2016, είναι πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Εικαστικός καλλιτέχνης και συγγραφέας, ο Γιάννης Ζιώγας γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και καλές τέχνες στις Ηνωμένες Πολιτείες (MFA, School of Visual Arts, 1991, Νέα Υόρκη). Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει άρθρα του σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Το πρώτο του βιβλίο "Ο βυζαντινός Μάλεβιτς" εκδόθηκε το 2000. Σήμερα διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, στη Φλώρινα.

Ο Άκης Γαβριηλίδης γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη φιλοσοφία του δικαίου στην ίδια σχολή. Είναι μέλος της ΣΕ του περιοδικού "Θέσεις", όπου έχει δημοσιεύσει πολλά πρωτότυπα κείμενα και μεταφράσεις. Επίσης, κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Οδός Πάνος", "Πολίτης", "Αξιολογικά", "Ουτοπία", "Πανοπτικόν", στο ελληνοκυπριακό περιοδικό "Περιπέτειες Ιδεών", σε CD ROM του περιοδικού "Ιστορείν" και στις εφημερίδες "Εποχή", "Αυγή" και "Βαβυλωνία". Επίσης, στο αγγλικό περιοδικό "Liberty", στο βραζιλιάνικο περιοδικό "Cadernos do Direito", στο αμερικανικό ηλεκτρονικό περιοδικό "ZNet" και γενικά στο διαδίκτυο. Από το 1995 ζει στις Βρυξέλλες, όπου ασχολείται επαγγελματικά ως μεταφραστής και ερασιτεχνικά ως ραδιοφωνικός παραγωγός.

Ο Στέφανος Δημητρίου γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Είναι Αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές, ως υπότροφος Ι.Κ.Υ. , στο Παρίσι. Το 1998 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, στο Paris VIII, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του στην Πολιτική Φιλοσοφία υπό την επίβλεψη του καθηγητή Jacques Poulain. Από το 2000 έως το 2004 δίδαξε στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, και, από τον Μάρτιο του 2004 έως τον Δεκέμβριο του 2017 δίδαξε Πολιτική Φιλοσοφία στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ως Αναπληρωτής Καθηγητής. Από την 1η Μαρτίου 2018 διδάσκει Πολιτική Φιλοσοφία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου ως Αναπληρωτής Καθηγητής στον Τομέα Κοινωνικής και Πολιτικής Θεωρίας του Τμήματος. Το ερευνητικό-συγγραφικό και το διδακτικό του έργο αναπτύσσεται στο πεδίο της νεότερης και σύγχρονης, αλλά και της αρχαίας ελληνικής Πολιτικής Φιλοσοφίας, καθώς και της Θεωρίας της Δημοκρατίας. Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Ο Πολίτης". Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Αξιολογικά" και του Δ.Σ. του Ιδρύματος Σάκη Καράγιωργα. Από το 2000, είναι τακτικός συνεργάτης-αρθογράφος και βιβλιοκριτικός της εφημερίδας "Η Αυγή". Αυτοτελείς μονογραφίες: "Le conflit de la modernite: Formes et limites de la critique postmoderne de la raison, Septentrion Presses Universitaires", Villeneuve d' Asq, 2001 (διδακτορική διατριβή). "Θεμελίωση και ανασκευή. Επιχείρημα, νοηματική ταυτότητα και φιλοσοφική αξιολογία", Εστία, Αθήνα 2003. "Ηθική και πολιτική. Δικαιολόγηση των πεποιθήσεων και πολιτική φιλοσοφία", Πόλις, Αθήνα 2008. "Ελευθερία και κυριαρχία. Πολιτική ελευθερία και κυριαρχία στο τρίτο βιβλίο των "Πολιτικών" του Αριστοτέλη", Πόλις, Αθήνα 2016. "Η πολιτική στον "Πολιτικό" του Πλάτωνα", Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα 2016.

Ο Ευάγγελος Μάλλιος γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1992-1997) και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Paris I (Pantheon-Sorbonne), στους τομείς του Ποινικού (1998) και του Δημοσίου Δικαίου (1999). Στη συνέχεια εκπόνησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τη διδακτορική διατριβή του με τίτλο "Το ανθρώπινο γονιδίωμα. Γενετική έρευνα και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" υπό την εποπτεία του καθηγητή Ν. Αλιβιζάτου (2002). Είναι διδάσκων στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Βιοηθική" του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει εκδώσει το βιβλίο "Γενετικές εξετάσεις και Δίκαιο" (2004), καθώς και σειρά άρθρων και γνωμοδοτήσεων σε θέματα βιοηθικής. Είναι δικηγόρος Αθηνών, με ειδίκευση στο δημόσιο δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Η Πηνελόπη Πετσίνη σπούδασε φωτογραφία στην Αθήνα και στη Βρετανία (University of London, Goldsmiths College και University of Derby) με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Είναι διδάκτωρ των τεχνών και των ανθρωπιστικών επιστημών με ειδίκευση στη φωτογραφία. Εργασίες της έχουν παρουσιαστεί σε συνέδρια και έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά. Έχει επίσης επιμεληθεί σειρά εκθέσεων και εκδόσεων σχετικές με τη φωτογραφία και τις εικαστικές τέχνες. Φωτογραφικό της έργο έχει εκτεθεί και δημοσιευτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ερευνητική υπεύθυνη στο μεταδιδακτορικό πρόγραμμα "Η λογοκρισία στον κινηματογράφο και στις εικαστικές τέχνες" στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ο Κωστής Κορνέτης σπούδασε ιστορία και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian's του Μονάχου και War Studies και Modern Greek Studies στο Πανεπιστήμιο King's College του Λονδίνου. Έκανε το μάστερ του πάνω στη σύγχρονη ιστορία στο University College του Λονδίνου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο τμήμα Ιστορίας και Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, με θέμα το φοιτητικό κίνημα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών (υπό έκδοση, Berghahn Books). Έχει διατελέσει υπότροφος της ισπανικής κυβέρνησης στη Μαδρίτη, επισκέπτης ερευνητής στη Σορβόννη και Visiting Global Scholar στο New York University, όπου παρακολούθησε μαθήματα Film Studies με έμφαση στο ντοκιμαντέρ. Από το 2007 εργάζεται ως επισκέπτης επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Brown των ΗΠΑ. Άρθρα του σχετικά με τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτισμική ιστορία έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι τακτικός συνεργάτης του ένθετου "Βιβλιοδρόμιο" της εφημερίδας "Τα Νέα".

Ο Κωστής Καρπόζηλος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1978. Είναι ιστορικός, διευθυντής των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ). Σπούδασε νεοελληνική λογοτεχνία στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Κρήτης το 2010. Έχει γράψει το σενάριο του ντοκιμαντέρ "Ταξισυνειδησία: η άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού" (2013) και το βιβλίο "Αρχείο Σταύρου Καλλέργη: Ψηφίδες από τον σχεδιασμό της σοσιαλιστικής πολιτείας" (Μουσείο Μπενάκη, 2013). Διδάσκει νεότερη ιστορία στο College Year in Athens, έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο Sciences Po και στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ενώ έχει εργαστεί ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στα πανεπιστήμια του Πρίνστον και της Οξφόρδης.

Ο Γιώργος Ν. Καραβοκύρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Paris II (Pantheon-Assas), όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο δημόσιο δίκαιο, με θέμα "L' autonomie de la personne en droit public francais ", ed. Bruylant, 2013. Τα τελευταία χρόνια έχει διδάξει, ως ειδικός επιστήμονας, συνταγματικό δίκαιο και κοινωνιολογία δικαίου στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εγγράφονται η φιλοσοφία δικαίου, η θεωρία του δημοσίου δικαίου και το συνταγματικό δίκαιο, με έμφαση στη διεπιστημονική και κριτική ανάλυση του κανόνα δικαίου.