Από τη χριστιανική συλλογή στο Βυζαντινό Μουσείο (1884-1930)

Ο Στάθης Γκότσης σπούδασε ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάζεται από το 1991 στο Υπουργείο Πολιτισμού, αρχικά στο Κέντρο Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων και από το 2000 στο Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο, όπου από το 2002 είναι υπεύθυνος του Γραφείου Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων.

Η Τόνια Κιουσοπούλου είναι επίκουρη καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne. Οι μελέτες της αφορούν την κοινωνική ιστορία και την ιστοριογραφία του Βυζαντίου. Ανάμεσα σε άλλα, έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: - "Ο θεσμός της οικογένειας στην Ήπειρο κατά τον 13o αιώνα", Αθήνα, εκδ. Α. Σάκκουλας, 1990 - "Χρόνος και ηλικίες στη βυζαντινή κοινωνία. Η κλίμακα των ηλικιών από τα αγιολογικά κείμενα της μέσης εποχής (7ος-77ος αι.)", Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας-Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών/Ε.Ι.Ε., Αθήνα 1997. - "Βασιλεύς ή οικονόμος. Πολιτική εξουσία και ιδεολογία πριν την Άλωση", Αθήνα, εκδ. Πόλις, 2007 - Οι "αόρατες" βυζαντινές πόλεις στον ελλαδικό χώρο (13ος-15ος αιώνας)", εκδ. Πόλις, 2013 Έχει επίσης επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "1453: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης και η μετάβαση από τη μεσαιωνική στη νεώτερη εποχή", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2005 και "Οι βυζαντινές πόλεις, Προοπτικές της έρευνας και νέες ιστοριογραφικές προσεγγίσεις (8ος-15ος αιώνας), Εκδόσεις της Φιλοσοφικής Σχολής, Ρέθυμνο 2012. . Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά.

Ο Δημήτριος Κωνστάντιος (1951-2010) γεννήθηκε στο Αλωνάρι Ευβοίας, σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ανασκαφική και αρχαιολογική δραστηριότητά του αναπτύχθηκε στη Δυτική Ελλάδα. Ο Κωνστάντιος ως διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου κατόρθωσε να το μετατρέψει από ένα κλειστό επιστημονικό ίδρυμα σε έναν ανοιχτό πολιτιστικό χώρο. Ολοκληρώνοντας και εκσυγχρονίζοντας τα κτίρια και πραγματοποιώντας την επανέκθεση των συλλογών του "έβγαλε" την εικόνα του Βυζαντίου από τα μουσειακά στερεότυπα αποκαλύπτοντας όχι μόνο τη λάμψη του Βυζαντίου αλλά και την καθημερινή ζωή. Έχει περισσότερες από 40 δημοσιεύσεις σε έγκυρα περιοδικά και βιβλία. Ο Δημήτριος Κωνστάντιος έφυγε από τη ζωή το Φεβρουάριο του 2010 σε ηλικία 59 ετών, ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Η Αθανασία Λαζαρίδου γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1977 στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας. Κατάγεται από την Καβάλα στην οποία μεγάλωσε και έπαιξε στις αλάνες της. Όνειρό της να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Σαν κοιτάει ψηλά στον ουρανό οι λέξεις της φεύγουν μαζί με τα γλαροπούλια και επιστρέφουν λίγο αργότερα στον υπολογιστή της. Είναι μέλος της εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής το 2005 και 2006 στο "Μικρό Πολυτεχνείο" και το 2018-19 στη "Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλίμου" σεμινάρια δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης. Βραβεύθηκε το 2011 από το περιοδικό "ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ Ο ΘΕΣΣΑΛΟΣ" με τρίτο έπαινο για το διήγημα "Η σύλληψη του Κώστα Λαζάρου", το 2016 με τρίτο έπαινο για το διήγημα "Ασπασία", το 2017 με πρώτο βραβείο για το δοκίμιο "Αμπτουλάχ - Η Μετανάστευση / Απόρριψη και αποδοχή" και το 2019 με τρίτο έπαινο για το δοκίμιο "Ο χρόνος".

Ο Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος διδάσκει Ιστορία της Τέχνης με τη βαθμίδα του Καθηγητή στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1977-1988), και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας της τέχνης και αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Paris I - Pantheon-Sorbonne (1983-1987). Το 1997, υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα τη "Συμμετοχή της Ελλάδας στην Μπιεννάλε της Βενετίας, 1934-1940". Είχε την ευθύνη της επιστημονικής επιμέλειας και σύνταξης του "Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών", εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα, 1997-2000. Έχει δημοσιεύσει 4 βιβλία και περισσότερα από 40 άρθρα σε συλλογικούς τόμους, καταλόγους εκθέσεων, πρακτικά συνεδρίων και επιστημονικά περιοδικά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέρονται προσανατολίζονται στην Ιστορία της Τέχνης στην Ελλάδα του 19ου και του 20ού αιώνα, και εστιάζονται κυρίως στην παρέμβαση του Κράτους και τον ρόλο των θεσμών στον χώρο της τέχνης, καθώς και των μηχανισμών πρόσληψης της νεωτερικής τέχνης, τόσο στο πεδίο της καλλιτεχνικής παραγωγής όσο και στα πεδία της ιδεολογίας, της αισθητικής, της θεωρίας της τέχνης και της τεχνοκριτικής.

Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος είναι ιστορικός, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και μέλος των ΑΣΚΙ. Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του είναι ο 20ός αιώνας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η πολιτική λειτουργία του στρατού, οι πολιτικές συγκρούσεις και διώξεις. Έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και ιστορικές εκθέσεις.

Η Όλγα Μπαδήμα-Φουντουλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και αναγορεύτηκε διδάκτωρ Ιστορίας Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Καρλσρούης, Γερμανία. Εργάστηκε ως επιστημονική συνεργάτρια στο Ινστιτούτο Ιστορίας Αρχιτεκτονικής του ίδιου Πανεπιστημίου. Παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα και σεμινάρια Αναστήλωσης και Συντήρησης μνημείων στο Πολυτεχνείο Ζυρίχης. Το έργο της συνίσταται κυρίως στην έρευνα της Νεότερης Ελληνικής Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας. Σχετικές μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε έγκυρα ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Επίσης έχουν εκδοθεί: "Stamatios Kleanthes (1802-1862). Ein griechischer Architekt aus der Schule Schinkels", Καρλσρούη 1979 και "Σταμάτης Κλεάνθης (1802-1862). Αρχιτέκτων, επιχειρηματίας, οραματιστής", έκδοση Δήμων Αθηναίων και Βελβεντού, 2 τόμοι, Αθήνα 2002.