Επιστημονικά ανάλεκτα

Ο Β. Δ. Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, γεννήθηκε το 1941 στον ΄Αγιο Γεώργιο Δομοκού, σπούδασε με υποτροφία Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Γερμανία. Υπηρέτησε επί 42 χρόνια ως φιλόλογος στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση: στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς Ιωαννίνων (1966-1971), στην ιδιωτική Εκπαίδευση (1971-1975), στη Σχολή Νηπιαγωγών Καρδίτσας (1976-1989) και Καθηγητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας (με έμφαση στην Παιδική) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το 1989 έως το 2008, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Έχει κατευθύνει τη δράση του σε εκπαιδευτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά ζητήματα. Ασχολείται με την κριτική του βιβλίου, ιδιαίτερα με την έρευνα και τη μελέτη της παιδικής λογοτεχνίας, καθώς και με τη λαϊκή παράδοση και γλώσσα. Έχει διατελέσει Μέλος και Πρόεδρος πολλών σωματείων. Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, το πανεπιστήμιο της Padova και από πολλούς άλλους φορείς και συλλόγους. Το έργο του περιλαμβάνει βιβλία της ειδικότητάς του (πάνω από 60) για τη γλώσσα, την ποίηση, την παιδική/ νεανική λογοτεχνία, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την κριτική του βιβλίου, τη λαϊκή παράδοση, το παραμύθι, βιβλία για παιδιά, ανθολόγια κ.ά.

Η Ελένη Ανδρέου γεννήθηκε στο Βόλο και πραγματοποίησε παιδαγωγικές σπουδές στην Ελλάδα και σπουδές ψυχολογίας στην Μ. Βρετανία. Έχει ειδικευτεί σε διάφορα θέματα Παιδαγωγικής και Συμβουλευτικής Ψυχολογίας και έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες σε επιστημονικά ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Από το 1998 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, όπου το 2010 εκλέχθηκε αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και το 2011 Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών του Ανθρώπου.

Η Ελισσάβετ Ευδωρίδου διδάσκει την Ιταλική γλώσσα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Απέκτησε το πτυχίο Ιταλικής Φιλολογίας του Α.Π.Θ. το 1987 και το Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών D.E.A. στις Ιταλικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Paris IV το 2001, με την εργασία "Etude Comparee entre Litterature et Peinture. Luigi Pirandello et Telemaco Signorini". Το 2005 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. στο αντικείμενο 'Σημειωτική Ανάλυση Κειμένου. Εφαρμογή στο ‘Μπαουντολίνο’ του Ουμπέρτο Έκο'. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά με έργα των Eco, Pirandello, Signorini, Manzoni, Ungaretti, Foscοlo, Fallaci, Pasolini, Moravia, Segre, Fellini, Fabbri, Morante, Maraini, Savinio, καθώς επίσης και με ευρύτερες της Ιταλικής Λογοτεχνίας εφαρμογές της Σημειωτικής θεωρίας κειμένου. Οι εργασίες της έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή και πανελλήνια συνέδρια, καθώς επίσης και σε διεθνή περιοδικά. Είναι κριτής εργασιών σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συγγραφέας των μονογραφιών: "Το παιδί μέσα από την Ιταλική Λογοτεχνία. Σημειωτική Ανάλυση" (2006), "Σύζευξη Σημειωτικής, Πρόσληψης και Ψυχανάλυσης. Θεωρία και Εφαρμογές" (2007) και "Προβολές Σημειωτικής στην Ιταλική Λογοτεχνία" (2007), από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας.

Η Μαρία Ζαφειροπούλου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ψυχολογίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Βρετανία (M. Phil. στο Πανεπιστήμιο Leeds και Ph.D. στο Πανεπιστήμιο Dundee) και ειδικεύτηκε στην Κλινική Ψυχολογία/Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία. Η ερευνητική της δραστηριότητα εστιάζεται στην ανίχνευση, ψυχολογική αξιολόγηση, αντιμετώπιση και πρόληψη συναισθηματικών δυσκολιών όπως και προβλημάτων μάθησης και συμπεριφοράς κατά την παιδική ηλικία. Βασικότερο στόχο του ερευνητικού αυτού προβληματισμού αποτελεί η δημιουργία, εφαρμογή και αξιολόγηση γνωσιακών-συμπεριφοριστικών παρεμβατικών προγραμμάτων στα παιδιά θεραπευτικού αλλά και προληπτικού χαρακτήρα. Η επιστημονική/συγγραφική της δραστηριότητα περιλαμβάνει επιστημονικά βιβλία, κεφάλαια καθώς και άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Είναι μέλος του Συλλόγου Βρετανών Ψυχολόγων (BPS) και της Βρετανικής Εταιρείας Συμπεριφοριστικών και Γνωσιακών Ψυχοθεραπειών (BABCP), του Ινστιτούτου Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς (ΙΕΘΣ), της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας (ΕΛΨΕ), της Ψυχολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος (ΨΕΒΕ) καθώς και της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς (ΕΕΕΣ) εδώ και πολλά χρόνια.

Κλινικός Νευροψυχολόγος, Υπ. Διδάκτωρ Εργαστήριο Νευροψυχολογίας, Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Η Σταυρούλα Καλδή είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδαγωγικών και Διδακτικής Μεθοδολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (ΠΘ). Πραγματοποίησε πτυχιακές σπουδές στο ΑΠΘ και ως υπότροφος του ΙΚΥ μεταπτυχιακές σπουδές (MA & PhD) στο Πανεπιστήμιο του Sussex (Ηνωμένο Βασίλειο). Έχει μεγάλη διδακτική εμπειρία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών) και συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα. Σημαντική είναι η συνεισφορά της στη Σχολική Πρακτική Άσκηση των φοιτητών/τριών του ΠΤΔΕ του ΠΘ. Επιστημονικές της εργασίες είναι δημοσιευμένες σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους και διαθέτει, επιπλέον, εμπειρία ως κριτής επιστημονικών άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στις καινοτόμες διδακτικές προσεγγίσεις όπως είναι η διδακτική μέθοδος project, η ομαδοκεντρική διδασκαλία και μάθηση και η διαφοροποιημένη διδασκαλία καθώς και στην εκπαίδευση και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών (υποψήφιων και ενενεργεία) αλλά και σε θέματα του σύγχρονου σχολείου.

Ο Ναπολέων Σπ. Μήτσης σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές, ως υπότροφος του ΙΚΥ, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και λίγο αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της γλωσσολογίας από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1991 εξελέγη Πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και με την ιδιότητά του αυτή έλαβε μέρος, ως συγγραφέας ή συντονιστής συγγραφικών ομάδων, στη σύνταξη πολλών διδακτικών εγχειριδίων. Δίδαξε, ως συμβασιούχος καθηγητής (1991-94), θεωρητική και εφαρμοσμένη γλωσσολογία στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Δίδαξε επίσης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως Επιστημονικός Συνεργάτης, εφαρμοσμένη γλωσσολογία και συγκεκριμένα διδακτική της Ελληνικής ως μητρικής και ως ξένης γλώσσας (1993-96). Το 1995 εξελέγη ομόφωνα αναπληρωτής καθηγητής της Γλωσσολογίας στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τον Δεκέμβριο του 1999 έγινε καθηγητής στο ίδιο τμήμα όπου και υπηρετεί μέχρι σήμερα. Έχει δημοσιεύσει πλήθος εργασιών σχετικών με τη διδασκαλία της Νεοελληνικής, τόσο ως μητρικής όσο και ως ξένης γλώσσας. Υπήρξε μέλος της ομάδας σχεδιασμού του προγράμματος "Λογομάθεια", που εκπονήθηκε στα πλαίσια του Ινστιτούτου Επεξεργασίας Λόγου. Διετέλεσε συνεργάτης της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης (1979-81), γραμματέας της "Επιτροπής για την Ελληνική Γλώσσα" που συγκροτήθηκε και λειτούργησε στο Υπουργείο Παιδείας κατά την περίοδο 1987-88, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Ωνασείου Ιδρύματος για αποτελεσματικότερη διδασκαλία του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών και Διευθυντής του ΠΕΚ (Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου) Λάρισας από το 1998 μέχρι σήμερα. Από το 1993 συνεργάζεται ως επιστημονικός σύμβουλος με το Landes-Institut του Soest (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας της Γερμανίας) για τη σύνταξη σειράς εγχειριδίων που προορίζονται για τη διδασκαλία της Νεοελληνικής ως δεύτερης γλώσσας στη Γερμανία. Έχει διδάξει σε πολλά προγράμματα (εξομοίωσης δασκάλων, επανεκπαίδευσης αδιορίστων δασκάλων εξωτερικού κ.λπ.) το γλωσσικό μάθημα, ενώ κατά καιρούς έχει λάβει μέρος σε διάφορα σεμινάρια και συνέδρια ως εισηγητής για θέματα της ειδικότητάς του, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Ο Δημήτριος Σ. Μπενέκος σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και από το 1977 διδάσκει την ελληνική γλώσσα στα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών σε δημόσια γερμανικά σχολεία. Κατά το διάστημα 1972-1975 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και αργότερα ανακηρύχτηκε διδάκτωρ της Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1983 αποσπάστηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (Landesinstitut fur Schule Nordrhein- Westfalen) και ανέλαβε τη μετεκπαίδευση των ενταγμένων στο γερμανικό μορφωτικό σύστημα αλλοδαπών (και Ελλήνων) εκπαιδευτικών. Επίσης είναι επιφορτισμένος με τη μετεκπαίδευση όλων των αλλοδαπών εκπαιδευτικών σε θέματα μητρικής γλώσσας και αναγνώρισης της μητρικής γλώσσας ως ξένης στη διοικητική περιφέρεια του Munster. Από το 1993, ως παιδαγωγικός συνεργάτης του Landesinstitut, συμμετέχει στη συγγραφή και στη σύνταξη της σειράς των γλωσσικών βιβλίων με την επωνυμία "Τα Ελληνικά μας", που προορίζονται για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στα παιδιά των Ελλήνων ομογενών. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του γερμανικού Υπουργείου Παιδείας της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, επιφορτισμένης με το σχεδιασμό και τη σύνταξη των αναλυτικών προγραμμάτων για τη διδασκαλία της Μητρικής Γλώσσας στις τάξεις 1η-6η και 7η-10η. Διετέλεσε μέλος της επιστημονικής επιτροπής του προγράμματος "Παιδεία Ομογενών - Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση στη Γερμανία", που υλοποίησε το Πανεπιστήμιο Κρήτης κατ' εντολήν του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες λαογραφικού και παιδαγωγικού περιεχομένου και έχει λάβει μέρος σε διάφορα συνέδρια ως εισηγητής, στην Ελλάδα και στη Γερμανία.

Η Σήλια Νικολαΐδου ήταν Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ο Γεώργιος Κων. Πασιάς είναι Διδάκτορας Συγκριτικής Εκπαίδευσης και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Τμήμα Ποιότητας). Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας διδάσκει τα γνωστικά αντικείμενα: Συγκριτική Εκπαίδευση και Ευρωπαϊκή Διάσταση στην Εκπαίδευση.