Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα

Ο Αλέξανδρος Δάγκας γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου. Σπούδασε ιστορία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Σήμερα διδάσκει κοινωνική ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά με τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα (εργατικό κίνημα, μαζικά κινήματα) και με το εθνικό ζήτημα.

Ο Κώστας Παλούκης σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, και έχει αναγορευτεί διδάκτορας νεότερης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης το Μάιο του 2016. Η έρευνά του χρηματοδοτήθηκε από το ΙΚΥ. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στο εργατικό, κομμουνιστικό και σοσιαλιστικό κίνημα στο Μεσοπόλεμο, αλλά και στο φοιτητικό κίνημα. Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και σε ιστορικά συνέδρια. Έχει γράψει στα περιοδικά Μαρξιστική Σκέψη και Τετράδια του Μαρξισμού. Αρθρογραφεί στην κυριακάτικη εφημερίδα Πριν, είναι τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Ουτοπία, διαχειρίζεται το blog raskolnikovgr.blogspot.com και είναι μέλος του ΟΜΙΚ από την ίδρυσή του.

Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Ρaris V. Από το 1980 διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1992 εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Τακτικός συνεργάτης του "Βήματος" από το 1986 έως το 2000 και σήμερα των Νέων. Δικηγορεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Έχει γράψει μεταξύ άλλων: "Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση. Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, 1922-1974" (Θεμέλιο, 1983, γ' έκδ. 1996), "Ο αβέβαιος εκσυγχρονισμός και η θολή συνταγματική αναθεώρηση" (Πόλις, 2001), "Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο" (Α. Σάκκουλας, 2003) και "Πέρα από το 16: Τα πριν και τα μετά" (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2007).

Ο Προκόπης Παπαστράτης είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics). Συγγραφέας του βιβλίου "British Policy Towards Greece During the Second World War" (Cambridge University Press, 1984). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στη μελέτη των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων της Ελλάδας και των άλλων βαλκανικών κρατών με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις στην περίοδο του μεσοπολέμου. Είναι ομότιμος καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Ο Τάκης Καγιαλής (γεν. 1959) είναι αναπληρωτής καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Η Ελίζα - Άννα Δελβερούδη είναι καθηγήτρια ιστορίας του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου στον Τομέα Θεατρολογίας & Μουσικολογίας του Τμήματος Φιλολογίας, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος διδάσκει Ιστορία της Τέχνης με τη βαθμίδα του Καθηγητή στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1977-1988), και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας της τέχνης και αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Paris I - Pantheon-Sorbonne (1983-1987). Το 1997, υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα τη "Συμμετοχή της Ελλάδας στην Μπιεννάλε της Βενετίας, 1934-1940". Είχε την ευθύνη της επιστημονικής επιμέλειας και σύνταξης του "Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών", εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα, 1997-2000. Έχει δημοσιεύσει 4 βιβλία και περισσότερα από 40 άρθρα σε συλλογικούς τόμους, καταλόγους εκθέσεων, πρακτικά συνεδρίων και επιστημονικά περιοδικά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέρονται προσανατολίζονται στην Ιστορία της Τέχνης στην Ελλάδα του 19ου και του 20ού αιώνα, και εστιάζονται κυρίως στην παρέμβαση του Κράτους και τον ρόλο των θεσμών στον χώρο της τέχνης, καθώς και των μηχανισμών πρόσληψης της νεωτερικής τέχνης, τόσο στο πεδίο της καλλιτεχνικής παραγωγής όσο και στα πεδία της ιδεολογίας, της αισθητικής, της θεωρίας της τέχνης και της τεχνοκριτικής.

Ο Βασίλης Κολώνας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και τελείωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Συνέχισε τις σπουδές του στους τομείς της Συντήρησης Μνημείων, της Ιστορίας της Τέχνης και της Μουσειολογίας στο Παρίσι, όπου, παράλληλα, εργάστηκε στη Γαλλική Ακαδημία Αρχιτεκτονικής. Από το 1992 είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα βιβλία και περιοδικά. Κύριος άξονας των δραστηριοτήτων του είναι η μελέτη και η έρευνα της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ού αιώνα στην Ελλάδα και τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου. Έχει διδάξει στο μεταπτυχιακό σεμινάριο του Τμήματος Ιστορίας της Τέχνης - Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2000-2002, 2005) και από το 2002 είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ο Γιώργος Μαυρογορδάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Έχει πτυχίο Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών (1967) και Πτυχίο Νομικής (1969) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μ.Α. Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Purdue (1972). Ph.D. Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας, Berkeley (1979). Για το βιβλίο του "Stillborn Republic" τιμήθηκε το 1984 με το Woodrow Wilson Foundation Award, ανώτατη διάκριση της Αμερικανικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. Δίδαξε Πολιτική Ιστορία και Πολιτική Επιστήµη στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και σε διάφορα ξένα πανεπιστήµια ως επισκέπτης καθηγητής.

Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ δίδαξε ιστορία των νεοτέρων χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης από το 1987 μέχρι το 2014. Τα έτη 2010-2016 διεύθυνε το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).

Ο Σπύρος Μαρκέτος είναι ιστορικός, διδάσκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.