Μεταμορφώσεις του εθνικισμού

Ο Michael Herzfeld έκανε σπουδές αρχαιολογίας στο Καίμπριτζ, μεταπτυχιακά στο Μπέρμιγχαμ και διδακτορικό στην κοινωνική ανθρωπολογία στην Οξφόρδη. Δίδαξε στο Vassar College και στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και συνεργάστηκε με τα παΠεπιστήμια του Παρισιού (Ναντέρ), του Μάντσεστερ, της Πάδουα και την Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Από το 1991 είναι καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Modern Greek Studies Association και της Society for the Anthropology of Europe, καθώς και διευθυντής του American Ethnologist την περίοδο 1994-1998. Το 1997 εξελέγη εταίρος της American Academy of Arts and Sciences. Έργα του είναι: "Ours Once More. Folklore, Ideology, and the Making of Modern Greece" (1982) [ελλ. έκδ.: "Πάλι δικά μας. Λαογραφία, ιδεολογία και η διαμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας", Αλεξάνδρεια], "The Poetics of Manhood. Contest and Indetity in a Cretan Mountain Village" (1985), "Anthropology Through the Looking-Glass. Critical Ethnography in the Margins of Europe" (1987) ["Η ανθρωπολογία μέσα από τον καθρέφτη. Κριτική εθνογραφία της Ελλάδας και της Ευρώπης", Αλεξάνδρεια], "A Place in History. Social and Monumental time in a Cretan Town" (1991), "The Social Production of Indifference. Exploring the Symbolic Roots of Western Bureaucracy" (1992), "Cultural Intimacy. Social Poetics in the Nation-State" (1997), "Portrait of a Greek Imagination. An Ethnographic Biography of Andreas Nenedakis" (1997), "Anthropology. Theoretical Practice in Culture and Society" (2001), "The Body Impolitic: Artisans and Artifice in the Global Hierarchy of Value" (2004), "Evicted from Eternity: The Restructuring of Modern Rome" (2009). Είναι επίσης κινηματογραφιστής και παραγωγός του "Monti Moments: Men's Memories in the Heart of Rome" (2007).

Η Αναστασία Καρακασίδου είναι Associate Professor, Department of Anthropology, Wellesley College.

Η Βασιλική Γαλανή - Μουτάφη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές στο City Univeristy of New York, στην Κοινωνική - Πολιτισμική Ανθρωπολογία, και έλαβε το διδακτορικό της από το Graduate School του ίδιου πανεπιστημίου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του τουρισμού στις τοπικές κοινωνίες υποδοχής, στον τουριστικό λόγο και τις τουριστικές αναπαραστάσεις, στη διαχείριση της πολιτισμικής κληρονομιάς, στο πλαίσιο για τις ανάγκες του τουρισμού, καθώς στο συναφές ζήτημα της συγκρότησης της τοπικής πολιτισμικής ταυτότητας. Πάνω στα ζητήματα αυτά έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά.

Η Ελευθερία Δέλτσου είναι επίκουρη καθηγήτρια κοινωνικής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία (ΑΠΘ), προφορική ιστορία (Μεταπτυχιακό, τομέας Λαογραφίας, ΑΠΘ) και Κοινωνική Ανθρωπολογία (Μ. Α. Ph. D., Indiana University). Ερευνητικά ασχολείται με τις πολιτικές του πολιτισμού και του παρελθόντος, τον εθνικισμό, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον τουρισμό, την κατανάλωση, την ανάπτυξη, τη νεωτερικότητα, τη διαμόρφωση τόπων, τις τοπικές προσλήψεις για το αρχαιολογικό παρελθόν.

Η Έφη Πλεξουσάκη έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, απ' όπου πήρε διδακτορικό της. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Αθηνών και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Από το 2000 διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από ζητήματα ανθρωπολογίας της εκπαίδευσης, μειονοτήτων και εθνοτικών ομάδων με αναφορά στη γεωγραφική περιοχή της Μεσογείου. Ενδεικτικά έργα: "Πολιτισμός και σχολείο" (στη σειρά "Κλειδιά και Αντικλείδια"), Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2003· "Κραυγές και ψίθυροι: Συγκρούσεις και ταυτότητες στο λόγο μειονοτικών γυναικών στη Θράκη", στο Χ. Βλαχούτσικου και L. Hart (επιμ.), "Όταν οι γυναίκες έχουν διαφορές: Αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις γυναικών στη σύγχρονη Ελλάδα", Εκδόσεις Μέδουσα -Σέλας, 2004.

Ο Παναγιώτης Πανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, απ' όπου πήρε το διδακτορικό του το 1998. Διδάσκει Ανθρωπολογία της Μουσικής στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερευνητικά με ζητήματα εθνογραφίας των μουσικών επιτελέσεων και ανθρωπολογίας του ήχου.

Ο Τσαρλς Στιούαρτ είναι καθηγητής κοινωνικής ανθρωπολογίας στο University College του Λονδίνου. Έκανε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το 1987, πάνω στην άσκηση της ορθόδοξης πίστης στο νησί της Νάξου και δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Brunel των ΗΠΑ.

Ο David Sutton είναι καθηγητής Ανθρωπολογίας στο University of Illinois. Έχει πραγματοποιήσει πολλές έρευνες στην Κάλυμνο, όπου και εξακολουθεί να διεξάγει επιτόπια έρευνα εδώ και είκοσι χρόνια. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του εστιάζονται στη μαγειρική, τα εστιατόρια, το φύλο, τις αισθήσεις και τη μνήμη, θέματα τα οποία πραγματεύεται σε βιβλία του. Η τρέχουσα εθνογραφική ερευνά του αφορά τις καθημερινές μαγειρικές πρακτικές στην Κάλυμνο. Συμμετέχει στη σύνταξη ιστολογίου με θέμα την πολιτική χρήση της τροφής κατά την τρέχουσα οικονομική κρίση στην Ελλάδα και αλλού.

Η Ελεάνα Γιαλούρη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πάντειου Πανεπιστημίου. Σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, Μουσειολογία στο University of Cambridge (MPhil) και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο University College London (PhD) ενώ πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο University of Princeton (Αμερική). Έχει διδάξει στο University of Westminster του Λονδίνου και στο University College London. Τα επιστημονικά ενδιαφέροντα της, η διδασκαλία και οι δημοσιεύσεις της σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους αφορούν ζητήματα όπως θεωρίες του υλικού πολιτισμού, πολιτισμική κληρονομιά και πολιτικές της μνήμης και της λήθης, ανθρωπολογία του χώρου, ανθρωπολογία και τέχνη, ανθρωπολογία και αρχαιολογία.

Η Μαρίκα Ρόμπου-Λεβίδη σπούδασε χορό στο Royal Ballet (Λονδίνο) και κοινωνικές επιστήμες στο Polytechnic of Central London. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην κοινωνιολογία και τις πολιτικές επιστήμες στο Birkbeck College (Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) και διδακτορικό στην κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Sussex. Έχει διδάξει χορό σε παιδιά και ενήλικες στην Αθήνα και έχει εργαστεί στη Σχολή Χιλλ ως υπεύθυνη πολιτιστικών προγραμμάτων. Επίσης, έχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα με αντικείμενο τον μουσικό πολιτισμό στη Θράκη, την Ανατολική Μακεδονία και την Ήπειρο. Έχει διδάξει ανθρωπολογία της μουσικής και εθνοχορολογία στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στο ΤΕΙ Ηπείρου. Τα τελευταία τρία χρόνια συνεργάζεται με το Διεθνές Μεταπτυχιακό Σχολείο "Cultures, Migrations, Borders" που συνδιοργανώνουν τα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Άμστερνταμ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την ανθρωπολογία της μουσικής και του χορού, την επιτέλεση και το σώμα, την πολιτική ανθρωπολογία, το σύνορο, τη μετανάστευση, το φύλο και τη βία.

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, απ' όπου πήρε το διδακτορικό του το 1994. Διδάσκει στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στον εθνικισμό, στις πολιτικές ταυτοτήτων, στη μετανάστευση και στις διασυνοριακές συνεργασίες στα Βαλκάνια. Ενδεικτικά έργα: "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (συνεπιμέλεια με τους Β. Γούναρη και Ι. Μιχαηλίδη), Εκδόσεις Παπαζήση, 1997- "Life Among Anthropologists in Greek Macedonia", "Social Anthropology 11: 249-263", 2003.